Με συνοδοιπόρο την σύμβουλο ψυχικής υγείας στον δρόμο της αυτογνωσίας θα μπορέσετε να συνειδητοποιήσετε καλύτερα τον κόσμο γύρω σας , τον εσωτερικό σας κόσμο, θα θέσετε προσωπικούς στόχους και θα βρείτε διέξοδο μέσω των δεξιοτήτων σας στην επίλυση θεμάτων σας. Ο σύμβουλος ψυχικής υγείας είναι ο συνταξιδιώτης στην προσωπική σας αναζήτηση. Μπορείτε να προσφέρετε στη ζωή σας αυτή την πολυτέλεια. Σας περιμένω για ένα μαγικο ταξίδι στον κόσμο της ψυχής . Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου στα τηλέφωνα
215 5514523 και 6932914910
Εμείς είμαστε το παράδειγμα για τα παιδιά μας.... Εμείς επιλέγουμε για το μέλον τους!!!!!
Ενα υπέροχο βίντεο για τα παιδιά και τα Access Bars. Για τους Ελληνικούς Υπότιτλους πηγαίνετε στις ρυθμίσεις και επιλέξτε την Ελληνική Γλώσσα.
Πώς θα νιώθατε αν σας έλεγαν ότι με το άγγιγμα συγκεκριμένων σημείων στο κεφάλι σας ηρεμούν οι σκέψεις σας και απαλλάσεστε από πεποιθήσεις που "μπλοκάρουν" την ζωή σας και την εξέλιξη σας?... Αγγίζοντας αυτά τα σημεία γίνεται delete σε πεποιθήσεις που σχετίζονται με τις σχέσεις, τα χρήματα, το αγχος, την θλίψη, την δημιουργικότητα κ.α
Δοκιμάστε μια συνέδρια access bars και ξεκινήστε να αλλάζετε την ζωή σας!!!😊👍
Το τέρας μέσα μας: Το πείραμα του Μίλγκραμ Το πείραμα του Μίλγκραμ είναι ένα από τα πιο γνωστά αντιδεοντολογικά πειράματα της ψυχολογίας, ουσιαστικά μια «φάρσα» που ξεγύμνωσε την ανθρώπινη ψυχή.
Το 1961, ο είκοσι εφτάχρονος Στάνλει Μίλγκραμ, επίκουρος καθηγητής ψυχολογίας στο Γέιλ, αποφάσισε να μελετήσει την υπακοή στην εξουσία. Είχαν περάσει λίγα μόνο χρόνια από τα φρικτά εγκλήματα των Ναζί και γινόταν μια προσπάθεια κατανόησης της συμπεριφοράς των απλών στρατιωτών ...
Continue Reading"Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου"
Ένας φίλος ήρθε στο σπίτι μου για καφέ, καθίσαμε και συζητήσαμε. Σε κάποιο σημείο της συζήτησης, είπα, "Πάω να πλύνω τα πιάτα και θα επιστρέψω".
Με κοίταξε σαν να του είπα ότι επρόκειτο να φτιάξω έναν διαστημικό πύραυλο. Τότε μου είπε με θαυμασμό αλλά λίγο αμήχανα: "Χαίρομαι που βοηθάς τη σύζυγό σου, εγώ δεν βοηθάω γιατί όταν το κάνω, η γυναίκα μου δεν με συγχαίρει. Την περασμένη εβδομάδα σφουγγάρισα το πάτωμα και δεν μου είπε ευχαριστώ".
...Επέστρεψα να καθίσω μαζί του και εξήγησα ότι δεν "βοήθησα" τη σύζυγό μου. Στην πραγματικότητα, η σύζυγός μου δεν χρειάζεται βοήθεια, χρειάζεται συνεργάτη. Είμαι συνεργάτης στο σπίτι, δεν είμαι μια "βοήθεια" για να κάνουμε τις δουλειές του σπιτιού. Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου να καθαρίσει το σπίτι επειδή ζω κι εγώ εδώ και πρέπει να το καθαρίσω κι εγώ.
Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου να μαγειρεύει γιατί θέλω επίσης να φάω και πρέπει να μαγειρέψω κι εγώ. Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου να πλένει τα πιάτα μετά το φαγητό, επειδή χρησιμοποιώ κι εγώ αυτά τα πιάτα. Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου με τα παιδιά, επειδή είναι και παιδιά μου και η δουλειά μου είναι επίσης να είμαι γονιός. Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου να πλένει, να απλώνει ή να διπλώνει τα ρούχα, επειδή τα ρούχα είναι και δικά μου και των παιδιών μου.
Δεν είμαι βοήθεια στο σπίτι, είμαι μέρος του σπιτιού. Και όσον αφορά τον έπαινο, ρώτησα τον φίλο μου πότε ήταν η τελευταία φορά που ευχαρίστησε τη γυναίκα που καθάρισε το σπίτι, έπλυνε τα ρούχα, άλλαξε τα σεντόνια, έκανε μπάνιο τα παιδιά, μαγείρεψε, κ.λπ. Και εννοώ μια ευχαριστία του τύπου: Ουαου, αγάπη μου! Είσαι φανταστική!!!(που καθάρισες/έπλυνες/μαγείρεψες/σιδέρωσες/κτλ.)
Αυτό σας φαίνεται παράλογο; Κοιτάζετε περίεργα; Όταν εσείς, μία φορά στη ζωή σας, καθαρίσατε το πάτωμα, περιμένατε τουλάχιστον ένα βραβείο αριστείας με μεγάλη δόξα ... γιατί; Ποτέ δεν το σκεφτήκατε; Ίσως επειδή για σας, η κουλτούρα του macho έχει δείξει ότι όλα είναι δική της δουλειά.
Ίσως έχετε διδαχθεί ότι όλα αυτά πρέπει γίνουν χωρίς να χρειαστεί να κουνήσετε ένα δάχτυλο; Τότε να την επαινέσετε όπως θα θέλατε να επαινεθείτε, με τον ίδιο τρόπο, με την ίδια ένταση. Δώστε της ένα χεράκι, φερθείτε σαν ένας πραγματικός σύντροφος, όχι σαν επισκέπτης που έρχεται μόνο για φαγητό, ύπνο, μπάνιο και ικανοποίηση αναγκών ... Νιώστε σαν στο σπίτι. Στο σπίτι σας.
Η πραγματική αλλαγή της κοινωνίας μας αρχίζει στα σπίτια μας - ας διδάξουμε στους γιους και τις κόρες μας το πραγματικό νόημα της συντροφικότητας! Πηγη: Σπίτι συναισθημάτων
See MoreΠρέπει να επιλέξουμε, αν θα αναλωνόμαστε στα ίδια και στα ίδια ή εάν θα ξανά ανοιχτούμε σε νέα ταξίδια.... Η επιλογή είναι δική μας, όπως άλλωστε η απόφαση και το ταξίδι. ..................................... ~Χόρχε Μπουκάι~
See MoreWe must choose,Επισκέπτεται κάποιος έναν σοφό και του λέει: “Θέλω να μου διδάξεις τη σοφία σου, θέλω να γίνω σοφός. Θέλω κάθε στιγμή να μπορώ να παίρνω τη σωστή απόφαση. Τι πρέπει να κάνω για να ξέρω ποια είναι η κατάλληλη αντίδραση σε κάθε κατάσταση;” Τότε, του λέει ο σοφός: “Αντί να σου απαντήσω σ’ αυτό που ρωτάς, θα σου κάνω μια ερώτηση: Βγαίνουν από μια καμινάδα δύο άντρες. Το πρόσωπο του ενός είναι μουντζουρωμένο, του άλλου το πρόσωπο είναι καθαρό. Ποιός από τους δύο θα πάει να πλύνει... το πρόσωπό του;” “Ε, καλά, είναι ολοφάνερο” λέει ο άντρας, “θα πάει να πλυθεί εκείνος που το πρόσωπό του είναι βρώμικο”. Και ο σοφός απαντάει: “Το προφανές δεν είναι πάντοτε η κατάλληλη αντίδραση. Πήγαινε και ξανασκέψου το.” Φεύγει ο άντρας, συλλογίζεται επί δεκαπέντε μέρες κι επιστρέφει ικανοποιημένος για να πει στον σοφό: “Τι ανόητος που ήμουν! Τώρα κατάλαβα: θα πάει να πλυθεί αυτός που το πρόσωπό του είναι καθαρό. Γιατί αυτός που έχει καθαρό πρόσωπο βλέπει ότι το πρόσωπο του άλλου είναι βρώμικο, οπότε σκέφτεται ότι και το δικό του θα είναι βρώμικο. Γι’ αυτό θα πάει να το πλύνει. Αντίθετα, αυτός που έχει βρώμικο πρόσωπο, βλέπει ότι το πρόσωπο του άλλου είναι καθαρό και θεωρεί πως και το δικό του πρέπει να είναι καθαρό. Γι’ αυτό δεν θα πάει να πλυθεί.” “Πολύ ωραία” σχολιάζει ο σοφός, “ωστόσο, η εξυπνάδα και η λογική δεν μπορούν πάντοτε να σου δώσουν μια συνετή απάντηση σχετικά με κάποια κατάσταση. Πήγαινε και ξανασκέψου το.” Φεύγει ο άντρας και πηγαίνει στο σπίτι του για να σκεφτεί. Αφού περνούν άλλες δεκαπέντε μέρες, επιστρέφει και λέει στον σοφό: “Τώρα ξέρω! Και οι δύο θα πλύνουν τα πρόσωπά τους. Αυτός που έχει καθαρό πρόσωπο, βλέποντας ότι το πρόσωπο του άλλου είναι βρώμικο, νομίζει ότι και το δικό του είναι βρώμικο και γι’ αυτό πάει να πλυθεί. Από την άλλη, αυτός που έχει βρώμικο πρόσωπο, βλέποντας τον άλλο να πλένει το πρόσωπό του θα σκεφτεί ότι και το δικό του το πρόσωπο είναι βρώμικο, οπότε θα πάει κι αυτός να πλυθεί.” Ο σοφός κάνει μια παύση και μετά προσθέτει: “Η αναλογία και η αντιστοιχία δεν σε βοηθάνε πάντοτε να φτάσεις στην σωστή απάντηση” “Δεν καταλαβαίνω” λέει ο άντρας. Ο σοφός τον κοιτάζει καλοσυνάτα και του λέει: “Πως γίνεται να κατεβούν δύο άντρες από την καμινάδα και ο ένας να βγει με βρώμικο πρόσωπο ενώ ο άλλος με το πρόσωπο καθαρό;”
See MoreΉταν κάποτε μια ομάδα επιτυχημένων αποφοίτων που αποφάσισαν να ξαναβρεθούν και να επισκεφθούν τον παλιό τους καθηγητή στο Πανεπιστήμιο. Έτσι και έκαναν… Όσο καθόντουσαν και μιλούσαν, λοιπόν, συζητούσαν για διάφορα πράγματα μέχρι που η συζήτηση μετατράπηκε σε μια σειρά από παράπονα για το άγχος και το στρες στη δουλειά αλλά και στη ζωή. Ο καθηγητής θέλοντας να τους προσφέρει καφέ, πήγε στην κουζίνα και επέστρεψε με ένα μεγάλο δοχείο και μια συλλογή από κούπες. Άλλες πορσελάνιν...ες, πλαστικές γυάλινες, κρυστάλλινες, κάποιες φτηνές και κάποιες αρκετά ακριβές, λέγοντάς τους να σερβιριστούν μόνοι τους. Όταν όλοι οι μαθητές είχαν πάρει από μία κούπα στα χέρια τους, ο καθηγητής είπε: «Αν προσέξατε, όλοι σας διαλέξατε από τις ωραίες και ακριβές κούπες, ενώ οι απλές και φτηνές είχαν μείνει στο τραπέζι». Και συνέχισε… «Ενώ, από τη μία, είναι πολύ λογικό να θέλετε το καλύτερο για τον εαυτό σας, αυτή ακριβώς είναι η πηγή των προβλημάτων και του στρες που βιώνετε. Να είστε βέβαιοι πως η κούπα δεν δίνει καμία παραπάνω αξία στον καφέ. Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, είναι απλά πιο ακριβή. Αυτό που θέλατε στην ουσία είναι ο καφές, αλλά όλοι σας επιλέξατε τις πιο ωραίες κούπες και αμέσως μετά αρχίσατε να κοιτάτε τις κούπες των άλλων. Τώρα σκεφτείτε αυτό: Η ζωή είναι ο καφές. Η δουλειά, τα λεφτά και η κοινωνική σας θέση είναι οι κούπες. Είναι απλά εργαλεία για συντηρούν τη ζωή και σε καμία περίπτωση δεν καθορίζουν ούτε αλλάζουν την ποιότητα της ζωής που ζούμε. Κάποιες φορές επικεντρωνόμαστε στις κούπες και ξεχνάμε να απολαύσουμε τον καφέ. Γευτείτε τον καφέ, λοιπόν, και όχι τις κούπες γιατί οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν έχουν τα καλύτερα σε όλα, απλά κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν».
See MoreΔεν μπορείτε να κάνετε τα πάντα, για τους πάντες και συνέχεια.
Μία ζωή όπου δεν θέτει κάποιος τα προσωπικά του όρια, είναι μία ζωή στην οποία δεν μπορεί να πει «όχι». Οι άνθρωποι εκείνοι που βάζουν πάντα τους άλλους πριν από τους ίδιους τους τους εαυτούς, εξαντλούνται προσπαθώντας να ικανοποιήσουν τους γύρω τους, κάτι που τους προκαλεί άγχος και δεν τους αφήνει να ευχαριστηθούν τη ζωή. Εκεί είναι που έρχονται τα όρια για να μας βοηθήσουν. Είναι ο τρόπος που μπορεί να μας βοηθ...
Continue ReadingΕυτυχία δεν είναι η απουσία προβλημάτων. Είναι η ικανότητά μας να τις αντιμετωπίσουμε – Steve Maraboli Και κάπως έτσι ξεκινάει μια καινούρια μέρα.... Με την επιλογή μας να είμαστε ευτυχισμένοι!!!! Καλημέρα.....
Για το τόσο ανθρώπινο ελάττωμα του φθόνου, μια παραδοσιακή αλληγορική ιστορία αναφέρει πως μια φορά ένα φίδι άρχισε να κυνηγάει μια πυγολαμπίδα. Υστερα από τρεις μέρες αδιάκοπης καταδίωξης, χωρίς δυνάμεις πια, η πυγολαμπίδα σταμάτησε και μίλησε στο φίδι:
— Μπορώ να σου κάνω μια ερώτηση; — Δε συνηθίζω ν’ ακούω τα θηράματά μου, αλλά μια που θα σε καταβροχθίσω, μπορείς να ρωτήσεις. — Ανήκω στην τροφική σου αλυσίδα;... — Όχι. — Σου έκανα κανένα κακό; — Όχι. — Τότε γιατί θέλεις να με σκοτώσεις; Αφού σκέφτηκε λίγο, το φίδι απάντησε: — Επειδή δεν αντέχω να σε βλέπω να λάμπεις. Σίγουρα αυτή η μικρή ιστορία θα μπορούσε να συνοψιστεί στην ολιγόλογη μοντέρνα φράση » Κράζεις; Θαυμάζεις». Δεν είναι λίγες οι φορές που προκαλούμε τον φθόνο και την ζήλια των τριγύρων μας και γινόμαστε αποδέκτες μιας άσχημης συμπεριφοράς χωρίς να υπάρχει κάποια προφανή αιτία! Δεν είναι λίγες, επίσης, οι φορές που τα σχόλια των γύρων μας όταν υλοποιούμε αυτά που ονειρευόμαστε, όταν κάνουμε πράξη αυτά που μας εκφράζουν, θα είναι το λιγότερο επικριτικά και το μέγιστο απαξιωτικά.
Και τότε σκεφτόμαστε ότι αυτό που καταφέρνουμε, δεν είναι αποδεκτό και μαλώνουμε άλλη μια φορά τον εαυτό μας για την απερισκεψία μας έστω και να ονειρευτούμε…
Και ξεκινάμε, αδύναμοι, σαν την πυγολαμπίδα, να τρέχουμε μακριά από αυτούς μας επικρίνουν και μας καταδιώκουν, φοβούμενοι την οργή και τα σχόλια που προκαλούν οι πράξεις μας. Θέλει μεγάλο κουράγιο και ψυχικό σθένος να σταματήσουμε να τρέχουμε και να στραφούμε στον θηρευτή μας και να τον αντιμετωπίσουμε κατάματα. Και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που ανταμοιβόμαστε με μια μεγάλη αλήθεια. Σοκαριστική μεν, αλλά μεγάλη: «Επειδή δεν αντέχω να σε βλέπω να λάμπεις.»
See MoreΣτην πόρτα ενός φρενοκομείου συνάντησα ένα νέο με πρόσωπο ωχρό και όμορφο, γεμάτο απορία. Κάθισα δίπλα του στο παγκάκι και τον ρώτησα, «Γιατί είσαι εδώ,» Με κοίταξε έκπληκτος κι αποκρίθηκε: « Άστοχη η ερώτησή σου αλλά θα σου απαντήσω. Ο πατέρας μου με ήθελε πιστό αντίγραφό του, το ίδιο και ο θείος μου. Η μάνα μου ήθελε ν΄ ακολουθήσω πιστά την εικόνα του άντρα της του θαλασσινού. Ο αδελφός μου σκέπτεται πως θα ΄πρεπε να του μοιάζω, να γίνω αθλητής περίφημος. Ο δάσκαλός μου στη... φιλοσοφία, ο δάσκαλος της μουσικής κι δάσκαλος της λογικής με ήθελαν είδωλο του προσώπου τους μες στον καθρέφτη. Γι αυτό ήρθα σε τούτο ΄δω το μέρος. Το βρίσκω πιότερο λογικό. Τουλάχιστον εδώ μπορώ να είμαι ο εαυτός μου». Ξάφνου στράφηκε προς το μέρος μου και ρώτησε: «Πές μου κι εσένα σ΄οδήγησε εδώ η μόρφωση και οι καλές συμβουλές;». « Όχι, εγώ είμαι επισκέπτης», αποκρίθηκα. «Α, είσαι ένας από αυτούς που ζουν στο φρενοκομείο απ΄την άλλη πλευρά του τοίχου», συμπλήρωσε εκείνος.
See MoreΑν δεν πιστεύεις εσύ στο όνειρο σου δεν θα είσαι ποτέ ηγέτης στην ζωή σου αλλά ακόλουθος. Τα όνειρα δεν είναι κάτι που απλά προσδοκούμε να συμβεί. Είναι ένα δυνατό όραμα που ανά πάσα στιγμή μπορείς να το περιγάψεις με απόλυτη ακρίβεια. Το όνειρο δεν πραγματοποιείτε σε μια βραδιά. Χρειάζεται πολλά βράδια που θα ξενυχτάς , προσπαθώντας να πείσεις τον εαυτό σου πως αυτό που εσύ θεωρείς προσωπική εξέλιξη είναι κάτι εφικτό και όχι κάτι που απλά δημιουργήθηκε απο ένα τυχαίο β...ραδινό όνειρο. Η μεγαλύτερη μάχη που θα δώσεις για το όνειρο σου είναι αυτή που θα προσπαθείς να συνειδητοποιήσεις πως αξίζει να το ζήσεις . Πως αυτό το όνειρο μπορεί να γίνει πραγματικότητα Και αυτή η μάχη είναι καθημερινή. Σε αυτή σου την προσπάθεια, μπορώ να είμαι δίπλα σου, να ενδυναμώνω τους στόχους σου, να γίνω συμπορευτής στο ταξίδι σου αυτό. Σε περιμένω για ένα μαγικό ταξίδι στο δρόμο της αυτογνωσίας.
See MoreΈχεις το πινέλο,έχεις και τα χρώματα ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα.. Ν. ΚαζαντζάκηςΈχεις το πινέλο,έχεις και τα χρώματα ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα.. Ν. Καζαντζάκης
Αν είχαμε μεγαλύτερη επίγνωση ότι μπορεί να χάσουμε τα πάντα σε ένα δευτερόλεπτο, θα υπήρχε πολύ λιγότερο κακό γύρω μας...
S.Luzi
Για το τόσο ανθρώπινο ελάττωμα του φθόνου, μια παραδοσιακή ιστορία αναφέρει πως μια φορά ένα φίδι άρχισε να κυνηγάει μια πυγολαμπίδα. Ύστερα από τρεις μέρες αδιάκοπης καταδίωξης, χωρίς δυνάμεις πια, η πυγολαμπίδα σταμάτησε και μίλησε στο φίδι: — Μπορώ να σου κάνω μια ερώτηση; — Δε συνηθίζω ν’ ακούω τα θηράματά μου, αλλά μια που θα σε καταβροχθίσω, μπορείς να ρωτήσεις. — Ανήκω στην τροφική σου αλυσίδα; — Όχι... — Σου έκανα κανένα κακό; — Όχι — Τότε γιατί θέλεις να με σκοτώσεις; Αφού σκέφτηκε λίγο, το φίδι απάντησε: — Επειδή δεν αντέχω να σε βλέπω να λάμπεις.
See MoreΑν σε ρωτήσω να μου πεις όσα αγαπάς, θα θυμηθείς να βάλεις και τον εαυτό σου μέσα;Αν σε ρωτήσω να μου πεις όσα αγαπάς, θα θυμηθείς να βάλεις και τον εαυτό σου μέσα;
Παρακολουθώ στην τηλεόραση όλα αυτά τα εκτενή ρεπορτάζ, που σκοπό τους έχουν την ενημέρωση του κοινού. Μέσα στο κοινό αυτό όμως υπάρχουν τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι. Λογικό είναι λοιπόν να τους δημιουργηθεί ανασφάλεια, άγχος και σε πολλές περιπτώσεις σόκ, γιατί δεν μπορούν να επεξεργαστούν όλες αυτές τις πληροφορίες. Εχει παρατηρηθεί , να βιώνουν μετατραυματικό σοκ , άνθρωποι που βρίσκονται αρκετά μακριά από ένα γεγονός αλλά εκτίθενται σε υπερπληροφόρηση αυτού.. Περιορίσ...τε την επαφή τους με οποιοδήποτε μέσο ενημέρωσης. Συζητήστε μαζί τους θέματα με θετική έκβαση που αφορούν το γεγονός. Απαντήστε στις ερωτήσεις τους προσπαθώντας να μην προβάλετε τους δικούς σας φόβους και χωρίς να γίνεστε υπερβολικά αναλυτικοί. Τονίστε τους την παρουσία ανθρώπων γύρω τους, που θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν σε περίπτωση ανάγκης. Δημιουργήστε τους ένα πλαίσιο ασφάλειας και αγάπης, φροντίζοντας να διατηρηθούν οι καθημερινές τους συνήθειες. Μην ξεχνάμε ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι σημαντικοί για εμάς αλλά και εμείς για αυτούς.
See MoreΥπάρχει ζωή μετά τη γέννηση;
Στην μήτρα μίας μητέρας υπήρχαν δύο μωρά. Το ένα ρώτησε το άλλο: «Πιστεύεις στη ζωή μετά τη γέννηση;» Το άλλο τότε απάντησε: «Γιατί; Φυσικά! Κάτι πρέπει να υπάρχει μετά τον τοκετό! Ίσως είμαστε εδώ για να προετοιμάσουμε τον εαυτό μας για αυτό που πρόκειται να γίνουμε αργότερα».... «Ανοησίες!» είπε το πρώτο. «Δεν υπάρχει ζωή μετά τη γέννηση. Τι είδους ζωή θα ήταν αυτή;» Το δεύτερο μωρό τότε είπε: «Δεν ξέρω, αλλά θα έχει περισσότερο φως από εδώ. Ίσως να περπατάμε με τα πόδια μας και να τρώμε με τα στόματά μας! Ίσως να υπάρχουν κι άλλες αισθήσεις που δεν μπορούμε να τις κατανοήσουμε τώρα». Το πρώτο απάντησε: «Αυτό είναι παράλογο! Το να περπατήσουμε είναι ακατόρθωτο! Και να τρώμε με τα στόματά μας; Γελοίο! Ο ομφάλιος λώρος μας δίνει τροφή και όποια συστατικά χρειαζόμαστε. Αλλά ο ομφάλιος λώρος είναι τόσο μικρός. Η ζωή μετά τον τοκετό λογικά αποκλείεται!» Το δεύτερο επέμεινε: «Εγώ πάντως πιστεύω ότι υπάρχει κάτι και ίσως είναι διαφορετικό απ’ ό,τι ζούμε εδώ μέσα. Ίσως δεν χρειαζόμαστε πια τον ομφάλιο λώρο». Το πρώτο απάντησε: «Ανοησίες. Και εξάλλου αν υπάρχει ζωή, τότε γιατί κανείς δεν έχει ποτέ επιστρέψει από εκεί; Ο τοκετός είναι το τέλος της ζωής και μετά τη γέννηση δεν υπάρχει τίποτα παρά μόνο σκοτάδι, σιωπή και λήθη. Δεν πηγαίνουμε κάπου αλλού.» «Τέλος πάντων, δεν ξέρω» είπε το δεύτερο μωρό, «αλλά σίγουρα θα συναντήσουμε την Μητέρα και θα μας φροντίσει». Το πρώτο μωρό απάντησε «τη Μητέρα; Στ’ αλήθεια πιστεύεις στη Μητέρα; Αυτό είναι για γέλια! Εάν υπάρχει Μητέρα, τότε που είναι τώρα;» Το δεύτερο τότε είπε: «Είναι παντού γύρω μας. Περιβαλλόμαστε από αυτήν. Είμαστε κομμάτι της. Ζούμε μέσα της. Χωρίς Αυτήν αυτός ο κόσμος δε θα μπορούσε να υπάρχει και δε θα υπήρχε». Και τότε είπε το πρώτο: «Αφού δεν Την βλέπω τότε το λογικό είναι να μην υπάρχει καν» Κάτι στο οποίο, το δεύτερο μωρό απάντησε: «Μερικές φορές, όταν βρίσκεσαι σε απόλυτη ησυχία και συγκεντρωθείς και ακούς πραγματικά, μπορείς να αντιληφθείς την παρουσία Της και να ακούσεις την γεμάτη αγάπη φωνή Της να μας μιλάει από ψηλά».
See MoreΣας προσφέρω 30% έκπτωση στις συνεδρίες εως το τέλος Ιουλίου για να σας εκπαιδεύσω, ώστε να αλλάξετε τον τρόπο σκέψης και δράσης σας «Αφού η φυσιολογία του «Βιουπολογιστή» μας μέσω των ανθρώπινων αισθήσεων και των επιστημονικών οργάνων δημιουργεί το matrix το οποίο ονομάζουμε «Πραγματικότητα»……Αν η πραγματικότητα που φτιάχνουμε δεν μας αρέσει….Ας αλλάξουμε τον τρόπο λειτουργίας του «Βιοϋπολογιστή» μας αλλάζοντας τον τρόπο σκέψης και δράσης μας» Μ. Δανέζης.
Το άγχος μας συχνά πηγάζει από τις απαιτήσεις που εμείς οι ίδιοι έχουμε από τον εαυτό μας. Οι απαιτήσεις αυτές δεν είναι πάντα ρητά διατυπωμένες και συνειδητά αποδεκτές αλλά τις θεωρούμε ως δεδομένο κομμάτι της καθημερινότητα μας αλλά και των ρόλων στους οποίους καλούμαστε να ανταποκριθούμε.
Το άγχος βρίσκει πρόσφορο έδαφος να ριζώσει όταν προσδοκούμε από τον εαυτό μας πράγματα που στις δεδομένες συνθήκες της ζωής μας δεν μπορεί να αντεπεξέλθει. Έτσι ενώ οι συνθήκες ζωής μα...ς αλλάζουν (οικονομικές, κοινωνικές, οικογενειακές κ.α) ενώ οι προτεραιότητες μας και οι σχέσεις επαναπροσδιορίζονται εμείς παραμένουμε προσκολλημένοι σε προσδοκίες που ταιριάζουν καλύτερα σε προηγούμενες φάσεις της ζωής μας.
Τα μεγαλεπήβολα σχέδια δεν είναι όμως πάντα κάτι αρνητικό καθώς σηματοδοτούν στόχους την επίτευξη των οποίων επιθυμούμε διακαώς. Αρχίζει να αποτελεί όμως μια πηγή άγχους όταν δεν μπορούμε ή δεν προσπαθούμε να μεθοδεύσουμε την υλοποίηση τους με τρόπο που να συνάδει με τον γενικότερο τρόπο ζωής μας και να συμβαδίζει με τις υπάρχουσες υποχρεώσεις μας. Το μυστικό είναι η ιεράρχηση των στόχων μας ή των βημάτων που θα μας οδηγήσουν σε ένα στόχο και η σταδιακή και ομαλή πορεία προς αυτόν.
See More«Ο υγιής άνθρωπος δεν βασανίζει τους άλλους. Γενικά είναι οι βασανισμένοι που εξελίσσονται σε βασανιστές...» – Karl Jung Αυτή είναι η μία επιλογή που έχεις. Η δεύτερη είναι να αναγνωρίσεις τι σου έχει συμβεί και να διαφοροποιηθείς τελείως από τον ρόλο του βασανιστή...
Είναι η πιο σκληρή βία. Η πιο ύπουλη, η πιο επικίνδυνη και αυτή που θα αφήσει σημάδια τα οποία θα σου πάρουν πολύ χρόνο για να τα θεραπεύσεις, εάν τα θεραπεύσεις. Οι μελανιές κι οι γρατσουνιές γρήγορα θα εξαφανιστούν. Τα σπασμένα χέρια, πόδια, πλευρά θα γιατρευτούν μέσα σε ιατρικά καθορισμένο χρονικό διάστημα. Η ψυχολογική βία, όμως, θα προκαλέσει ανεπανόρθωτες βλάβες στην αυτοεκτίμησή σου και πολύ πιθανόν και στην ψυχική σου υγεία.
Μήπως σου λέει ότι είσαι χοντρή, άσχημη, αν...ίκανη, άχρηστη, ηλίθια, τρελή;
Μήπως σε ελέγχει συνέχεια και αποφασίζει για θέματα που αφορούν την εργασία σου, τα χρήματά σου, τις σπουδές σου;
Μήπως με την πρόφαση της ζήλιας σε έχει απομονώσει κοινωνικά;
Μήπως εκφράζεται υποτιμητικά για τις σπουδές σου, την εργασία σου, τις ικανότητές σου, την οικογένειά σου, τις θρησκευτικές σου πεποιθήσεις, τον τόπο καταγωγής σου, την κουλτούρα σου, την εθνικότητά σου;
Μήπως, στους τσακωμούς σας, καταστρέφει προσωπικά σου αντικείμενα;
Μήπως απειλεί ότι θα σκοτώσει το κατοικίδιό σου;
Μήπως είναι απόμακρος ή φέρεται βάναυσα όταν εσύ είσαι ασθενής;
Μήπως εκφράζεται προσβλητικά για την ικανότητά σου να είσαι καλή μητέρα;
Μήπως σε ειρωνεύεται και κάνει αστειάκια εις βάρος σου μπροστά σε κόσμο;
Μήπως σε πιέζει για σεξουαλική επαφή;
Μήπως σε έχει πείσει ότι είσαι ανάξια να αγαπηθείς; Μήπως πιστεύεις ότι είναι καλύτερα να μένεις μαζί του, έστω και υπό αυτές τις άθλιες συνθήκες;
Μήπως πιστεύεις ότι έχεις κάποιο πρόβλημα; Ότι κάνεις κάποιο λάθος στη σχέση σας; Ότι, στο τέλος τέλος, σου αξίζει αυτή η απαξιωτική συμπεριφορά; Όπου υπάρχει σωματική βία πάντα υπάρχει και ψυχολογική βία.
Όπου υπάρχει ψυχολογική βία δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει και σωματική βία....
(απόσπασμα από το βιβλίο ΑΘΕΑΤΗ ΒΙΑ- Η αγάπη δεν πρέπει να πονάει, Οδηγός αυτοβοήθειας για κάθε γυναίκα, εκδόσεις Ψυχογιός, σελ. 50 -51)
See MoreΟ πιο αποτελεσματικός αλλά και ταυτόχρονα, δύσκολος τρόπος να αντιμετωπίσουμε τις φοβίες μας είναι να τις «κοιτάξουμε κατάματα και να μην τρέχουμε μακριά τους»! Είναι αλήθεια ότι η πιο δύσκολη φάση είναι η αρχή-το ξεκίνημα μιας θεραπείας! Κι αυτό γιατί είναι η στιγμή που το άτομο χρειάζεται να επιστρατεύσει θάρρος, θέληση, υπομονή και επιμονή! Από τη στιγμή λοιπόν που θα ξεκινήσει την προσωπική του προσπάθεια μέσα από μια καλά οργανωμένη και μεθοδευμένη θεραπεία, θα λάβει την... απαραίτητη υποστήριξη, θα καταλάβει τι είναι αυτό που του προκαλεί το έντονο εσωτερικευμένο άγχος, από που πηγάζει, ποια είναι η ισχύς του και πως μπορεί να αποδυναμωθεί! Όταν λοιπόν απομυθοποιήσει τη φοβία του και εκλογικεύσει την επίδρασή της πάνω του, τότε θα νιώσει πραγματικά ανακουφισμένος και ελεύθερος! Αξίζει βέβαια να σημειωθεί ότι από μια από τις πιο επικίνδυνες παγίδες για τον φοβικό ασθενή είναι η προσπάθειά του να ξεπεράσει τη φοβία του μόνος του, χωρίς την καθοδήγηση και την υποστήριξη ενός ειδικού. Στην προσπάθειά του να μειώσει το άγχος του, προσπαθεί να αποφεύγει τα ερεθίσματα που του προκαλούν τη φοβία με αποτέλεσμα να εκδηλώνει μια σταδιακή παραίτηση από φυσιολογικές καθημερινές δραστηριότητες.
See MoreΜια μέρα ζητήθηκε από έναν στοχαστή της Ιατρικής ποια είναι η πιο σοβαρή ασθένεια του αιώνα. Οι παρόντες περίμεναν να απαντούσε ο καρκίνος και το έμφραγμα. Με μεγάλη τους έκπληξη ο επιστήμονας απάντησε: -"Η αδιαφορία". Όλοι τότε κοιτάχτηκαν στα μάτια και ο καθένας τους αντιλήφτηκε ότι ήταν σοβαρά άρρωστοι. Στο τέλος του ζητήθηκε ποια είναι η θεραπεία και ο επιστήμονας απάντησε: -"Να το αντιληφθείτε".