Εκδοτικός Οίκος Αμολγός - Φιλοσοφία Θέατρο Λογοτεχνία
Άρτι αφιχθέντα!!
Από αύριο στα βιβλιοπωλεία!
Νέες εκδόσεις - Σειρά: Ιστορία των Ιδεών
- Paul Hazard, Η κρίση της ευρωπαϊκής συνείδησης (1680-1715)
- Maurice De Wulf, Σχολαστική Φιλοσοφία. Ορισμοί, ρήξεις, συνθέσεις
Σε λίγες ημέρες στα βιβλιοπωλεία οι δύο πρώτες μελέτες της σειράς "Ιστορία των Ιδεών".
02 / Maurice De Wulf, Σχολαστική Φιλοσοφία
In a few days in bookstores the first two studies of the series "history of ideas".Σε λίγες ημέρες στα βιβλιοπωλεία οι δύο πρώτες μελέτες της σειράς "Ιστορία των Ιδεών".
01 / Paul Hazard, Η κρίση της ευρωπαϊκής συνείδησης.
«Κατά τον ιδεαλισμό, το σύμπαν είναι μια οπτασία̇ κατά τον Καρλάυλ, μια φάρσα… Ο μελαγχολικός πεσιμισμός του και η σιδηρά και φλογερή ηθική του είναι ίσως μια πρεσβυτεριανή κληρονομιά. Η δεξιότητά του στην τέχνη της προσβολής, η θεωρία του κατά την οποία η Ιστορία είναι μια Αγία Γραφή την οποία αποκρυπτογραφούμε και γράφουμε αδιαλείπτως, και στην οποία είναι γραμμένη η μοίρα μας, προαναγγέλλουν -με αρκετά μεγάλη ακρίβεια- τον Λεόν Μπλουά. Έγραψε προφητικά, εν μέσω του 19ου αιώνα, ότι η δημοκρατία είναι το χάος εφοδιασμένο με κάλπες, και συνέστησε να μετατραπούν όλα τα μπρούντζινα αγάλματα σε χρήσιμες μπρούντζινες μπανιέρες. Δε γνωρίζω άλλο βιβλίο πιο τολμηρό και ηφαιστειακό, πιο γεμάτο απόγνωση, από το Sartor Resartus». Jorge Luis Borges (μτφ. Αχ. Κυριακίδης)
" according to idealism, the universe is a optasíȧ according to karláyl, a hoax His melancholy and iron and fiery ethics are perhaps a Presbyterian Heritage. His cunning in the art of offense, his theory in which history is a bible which we read and write continuously, and in which our fate is written, we are writing - with quite great precision - Leon Blois. He wrote prophetic, in the middle of the 19th century, that democracy is chaos equipped with polls, and recommended that all bronze statues be transformed into useful bath tubs. I don't know another book more bold and volcanic, more desperate than the sartor resartus ". Jorge Luis Borges. Oh. Kyriakides)TranslatedΟ καθηγητής Τόιφελσντρεκ στην οδό Μόμουθ. Γκραβούρα του E. J. Sullivan για το "Sartor Resartus" του Thomas Carlyle.
Νέες εκδόσεις Φθινόπωρο 2019
Ετοιμάζεται η μελέτη του διακεκριμένου βέλγου ιστορικού φιλοσοφίας Maurice De Wulf, "Σχολαστική Φιλοσοφία - Ορισμοί, Ρήξεις, Συνθέσεις", η οποία θα ενταχθεί στη νέα σειρά των εκδόσεών μας "Ιστορία των Ιδεών".
Ετοιμάζεται η μνημειώδης μελέτη του Paul Hazard για τη μετάβαση από τον 17ο αιώνα στον Διαφωτισμό. Τελευταίες διορθώσεις πριν από την τελική ευθεία
Δραμαμίνες για κυματώδεις βιβλιοθήκες
Μόνο ειρωνικά μπορεί να εκληφθεί ο τίτλος του άρθρου Δυστυχώς, η ΕΒΕ είναι μακράν η πιο ανόητα δυσλειτουργική και η "εχθρικότερη", θα τολμούσα να πω, προς τους αναγνώστες βιβλιοθήκη που έχω επισκεφτεί. Πρέπει να αλλάξει άμεσα ο κανονισμός που δεν επιτρέπει στον αναγνώστη να συμβουλευθεί βιβλία τα οποία δεν έχει ήδη "προκρατήσει". Να ρωτήσουμε τον κ. Τσιμπόγλου τι γίνεται στην περίπτωση που κάποιος αναγνώστης θέλει να διασταυρώσει μια πληροφορία, μια ερμηνευτική προσέγγιση που βρίσκει στα βιβλία που έχει "προκρατήσει", και πρέπει να ανατρέξει σε άλλα βιβλία; Σύμφωνα με τον κανονισμό θα πρέπει να κάνει νέα αίτηση προκράτησης και να ξαναπάει στη βιβλιοθήκη την επόμενη μέρα!! Απαράδεκτο, και είμαι επιεικής Να θυμίσουμε στον κ. Τσιμπόγλου ότι στο Βαλλιάνειο μπορούσαμε να συμβουλευτούμε όσο βιβλία θέλαμε την ίδια ημέρα, με προσωπικό 3-4 άτομα και μέγιστο χρόνο αναμονής τα 10 λεπτά. Νοσταλγούμε το Βαλλιάνειο κ. Τσιμπόγλου Υ.Γ. Καλώ από το πρωί το τηλεφωνικό κέντρο της ΕΒΕ και δεν απαντάει κανείς και φυσικά δεν υπάρχει κανένα ηχητικό μήνυμα που να ενημερώνει τον πολίτη
Οι περιπέτειες ενός δυνητικού αναγνώστη στη σύγχρονη (!!!) Εθνική Βιβλιοθήκη. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν τον θυμό που νιώθει ακόμη και ο πιο καλοπροαίρετος πολίτης διαβάζοντας την παρακάτω μαρτυρία. Το πιο εξοργιστικό απ' όλα είναι ότι για να συμβουλευτείς βιβλία της ΕΒΕ κάνεις προκράτηση (άκουσον, άκουσον!!) συγκεκριμένων τίτλων σήμερα προκειμένου να τα δεις την επομένη! Ας μας αναφέρει ο ιθύνων νους που συνέλαβε την εν λόγω διαδικασία κάποια ευρωπαϊκή ή άλλη βιβλιοθήκη που λειτουργεί με αυτό το σύστημα. Αλλά για ποια Ευρώπη συζητάμε εδώ διαφεντεύει η "καθ' ημάς ανατολή".
Συμπαθητική η εν λόγω υπηρεσία της ΕΒΕ, αλλά το βασικότερο και πιο δύσκολο προς επίλυση πρόβλημα που αντιμετωπίζει είναι αυτό της ελλιπέστατης βιβλιογραφικής ενημέρωσης. Όσοι επισκέπτονταν τακτικά το Βαλλιάνειο κτίριο καταλαβαίνουν πολύ καλά τι εννοώ. Θα μιλήσω για τις ανθρωπιστικές επιστήμες που γνωρίζω καλά. Αν εξαιρέσει κανείς βιβλία, χειρόγραφα και λοιπά τεκμήρια τα οποία αναφέρονται στον ελληνικό 19ο αιώνα, που πράγματι η συλλογή της ΕΒΕ είναι αξιοθαύμαστη, στους υπόλοιπους γνωστικούς κλάδους παρατηρείται τραγικότατη βιβλιογραφική ένδεια (και είμαι επιεικής). Στη φιλοσοφία, για παράδειγμα, χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των τριών σπουδαιότερων ίσως ιστορικών φιλοσοφίας που ανέδειξε η γαλλική σκέψη τον 20ο αιώνα (Gilson, Gouhier, Gueroult). Από τις 100 και πλέον μελέτες που αριθμεί το έργο και των τριών μαζί, στην ΕΒΕ βρίσκουμε μόλις 4! Τα δύο εκ των οποίων μεταφρασμένα στα ελληνικά προ πεντηκονταετίας!!! Το ίδιο ισχύει για την Ευρωπαϊκή ιστορία, την Ιστορία των Ιδεών, την Ανθρωπολογία, την Κοινωνιολογία κλπ. Ψάξτε βιβλία του Quentin Skinner, του Clifford Geertz, ή του Hayden White για τους δύο πρώτους θα βρείτε μόνο ό,τι έχει μεταφραστεί στα ελληνικά, και για τον τρίτο απολύτως τίποτα!!! Για να μην αναφερθώ σε σημαντικότατους στοχαστές το έργο των οποίων απουσιάζει εντελώς!!! Η ΕΒΕ πάσχει από έργα αναφοράς και δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα καμία απολύτως λύση. Προσωπικά δεν έχω ακούσει κανέναν να έχει μιλήσει επ' αυτού. Χρειάζονται μεγάλα ποσά για να γεμίσουν τα ολοκαίνουρια και αστραφτερά της ράφια με κείμενα που έχουν διαμορφώσει τη φυσιογνωμία κάθε γνωστικού κλάδου, και στα οποία ο έλληνας αναγνώστης δεν έχει πρόσβαση. Η ΕΒΕ έκανε λίφτινγκ, αλλά πάσχει από καρδιακή ανεπάρκεια
Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου επιβεβαιώνει για ακόμη μία φορά ότι δεν είναι του κόσμου τούτου. Ζει σε μια σφαίρα καθαρής ιδιοφυΐας
"υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο"
Ακόμη ένα άρθρο για τον "θάνατο" των ανθρωπιστικών επιστημών Το STEM που αναφέρεται στον άρθρο είναι ακρωνύμιο (Science, Technology, Engineering and Mathematics). Ο διάλογος για τη χρηματοδότηση πανεπιστημιακών τμημάτων έχει φουντώσει στις ΗΠΑ και δεν θα αργήσει να φθάσει και στην Ευρώπη (αν δεν είναι ήδη προ των πυλών). Φίλος μου με λαμπρές σπουδές στο εξωτερικό, μου εξηγούσε προσφάτως πώς κλείνουν το ένα μετά το άλλο τα τμήματα Μεσαιωνικής Ιστορίας στο Ηνωμένο Βασίλειο
Ένα από τα καλύτερα άρθρα που διαβάσαμε τελευταία προς υπεράσπιση των ανθρωπιστικών επιστημών. Μια τολμηρή απάντηση σε όσους επιχειρούν και στη χώρα μας να συνδέσουν την πανεπιστημιακή παιδεία με την αγορά εργασίας.
Κυριακή απόγευμα στη νέα Εθνική Βιβλιοθήκη. Εξαιρετικό κτήριο Διατηρώ μια μικρή επιφύλαξη ως προς τα αναγνωστήρια. Αν είναι μόνο αυτά που είδαμε, τότε θεωρώ πως υπάρχει πρόβλημα. Δεν μεμψιμοιρώ, απλή διαπίστωση
Από 3/4/2018 μπορείτε να μας βρείτε στη νέα μας διεύθυνση: Σταδίου 39.
Το άρθρο του Αναστάση Βιστωνίτη στο Βήμα της Κυριακής (4/3/2018) αφιερωμένο στο Sartor Resartus του Τόμας Καρλάιλ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις μας.
Νέα έκδοση: Από αύριο κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία το έργο του Τόμας Καρλάιλ, Sartor Resartus. Ένα σπουδαίο κείμενο από έναν σπουδαίο συγγραφέα. Είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι και ικανοποιημένοι με το τελικό εκδοτικό αποτέλεσμα.
Στον Sartor Resartus, ο Καρλάιλ περιγράφει την πορεία ενός Γερμανού καθηγητή προς την αναγνώριση της αληθινής του κλίσης και την συμφιλίωσή του με το ανθρώπινο και το θείο, κρατώντας για τον εαυτό του τον ρόλο του αμήχανου μεταφραστή και επιμελητή της Αγγλικής έκδοσης του Συγγράμματος, ο οποίος «καυχάται ότι είναι άνθρωπος επιβεβαιωμένων στοχαστικών συνηθειών», και με Αγγλοσαξονικό χιούμορ και λεπτή ειρωνεία σχολιάζει τις άλλοτε ακραία ριζοσπαστικές και άλλοτε ακραία συντηρητικές απόψεις του καθηγητή, προσπαθώντας να βοηθήσει τον ανύποπτο αναγνώστη στην κατανόηση αυτής «της αξιόλογης Πραγματείας», η οποία «είτε αμερολήπτως αποδεκτή είτε αμερολήπτως απορριπτέα, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη». Πεπεισμένος ότι δεν αρκεί η παρουσίαση των φιλοσοφικών θέσεων και μόνο, αλλά είναι αναγκαία και η προβολή του χαρακτήρα και της ζωής του άγνωστου φιλοσόφου, ο οποίος ισχυρίζεται ότι «η Κοινωνία έχει θεμελιωθεί επάνω στο Ύφασμα», και γνωρίζοντας ότι διαθέτει «και τα επαγγελματικά προσόντα και την κλίση» για κάτι τέτοιο, ο Επιμελητής αποφασίζει να συστήσει στο αναγνωστικό κοινό και τον Φιλόσοφο εκτός από την Φιλοσοφία του. Ο Καρλάιλ στα 36 του χρόνια, αντλώντας από τη δική του μακρόχρονη πορεία αμφισβήτησης, με την τετράγωνη μαθηματική λογική του, το βιτριολικό του χιούμορ, τον αυτοσαρκαστικό μισανθρωπισμό του, τον αξιοσημείωτο σεβασμό και την αγάπη του για τα ζώα και τη Φύση γενικά, δημιούργησε το πρώτο του βιβλίο στο οποίο περιέχονται όλες οι κοινωνικοπολιτικές και φιλοσοφικές απόψεις και ανησυχίες του. Ακολουθώντας τα χνάρια δύο αγαπημένων του συγγραφέων, του Τζόναθαν Σουίφτ και του Λώρενς Στερν, ύψωσε μια ξεχωριστή φωνή στον αιώνα του ορθολογισμού και της εκβιομηχάνισης, και σφράγισε τη μετάβαση της Μεγάλης Βρετανίας από τον Ρομαντισμό στη Βικτωριανή περίοδο. […] Η Τζωρτζ Έλιοτ έγραφε το 1855: «Όλα τα ανώτερα και δραστήρια πνεύματα αυτής της γενιάς διαμορφώθηκαν μέσα από τα γραπτά του Καρλάιλ. […] Το μέγεθος της επιρροής του φαίνεται ξεκάθαρα από το γεγονός ότι διαφωνούν περισσότερο με τις απόψεις του εκείνοι που η ανάγνωση του Sartor Resartus άφησε εποχή στην ιστορία του μυαλού τους»