Συμπτώματα ανεπάρκειας B12 Τα συμπτώματα της έλλειψης της βιταμίνης Β12, συχνά περνούν απαρατήρητα ή άλλες φορές μπερδεύονται με άλλες νόσους, κάνοντας τους θεράποντες να προσπερνούν τον έλεγχο της τόσο σημαντικής αυτής βιταμίνης για τον οργανισμό.
Πρόσφατες μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι το 40% των κατοίκων των ΗΠΑ, πάσχουν από κάποιο βαθμό έλλειψης της Β12. Η μέτρησή της βέβαια είναι εύκολη και γίνεται μέσω της λήψης αίματος.
Η βιταμίνη αυτή παίζει σημαντικό ρόλο στη σύνθεση του DNA και στο νευρικό σύστημα, καθώς και στη λειτουργία του. Η έλλειψή της μπορεί να οδηγήσει σε ένα πλήθος συμπτωμάτων, ανάλογα με το βαθμό της ανεπάρκειας. Η κατάσταση από την άλλη, μπορεί να επιδεινωθεί σταδιακά, εάν φυσικά δεν πρόκειται για απλή μειωμένη πρόσληψή της από τη διατροφή.
Τα κυριότερα συμπτώματα της ανεπάρκειας της Β12 είναι:
• Αδυναμία • Ταχυκαρδία ή/ και ταχύπνοια (αυξημένες πιθανότητες καρδιακής προσβολής ή εγκεφαλικού) • Χλωμή επιδερμίδα • Πολλές μελανιές (οι οποίες δημιουργούνται εύκολα) ή/ και αιμορραγική διάθεση (συμπεριλαμβανομένων και των ούλων) • Απώλεια βάρους, τακτικά προβλήματα δυσπεψίας και χρόνιας δυσκοιλιότητας • Πληγές ή φαγούρα στην άκρη της γλώσσας. Μερικοί άνθρωποι υποφέρουν επίσης από αίσθημα τσουξίματος ή μυρμηγκιάσματος, ενώ υπάρχουν κάποιοι που νοιώθουν ακόμα και ότι πονούν. • Λευκά σημάδια στο δέρμα, κυρίως στο αντιβράχιο, κάνοντας χαρακτηριστική την απουσία της μελανίνης από το σημείο. • Ήπια απώλεια μνήμης, αν και δεν είναι σοβαρή. Παρόλα αυτά επιδεινώνεται όταν η ανεπάρκεια δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως. • Σύσπαση των μυών των βλεφάρων του ματιού. Συνήθως συμβαίνει στο κάτω βλέφαρο. Δεν πρόκειται για κάτι επώδυνο, αλλά ίσως να προκαλεί ερεθισμό. • Αίσθημα γαργαλίσματος, που ξεκινά από τα ισχία και κινείται στη συνέχεια προς το επάνω μέρος του σώματος. • Ημικρανίες • Κούραση • Αϋπνία • Νευρολογικές βλάβες (αλλαγή προσωπικότητας, ψύχωση, κατάθλιψη) • Αλλαγές στην έμμηνο ρύση και κάποιες φορές ενδεχομένως να προκληθεί υπογονιμότητα στις γυναίκες.
Οι αιματολογικές εξετάσεις, ενδεχομένως να εμφανίζουν μεγαλοβλαστική αναιμία, ή πανκυτταροπενία.
Η οξεία ανεπάρκεια της βιταμίνης Β12 οδηγεί σε μυρμήγκιασμα ή μούδιασμα στα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών, παραμόρφωση της βάδισης και δυσκολία στο περπάτημα, ταχείες και συχνές αλλαγές στη διάθεση, κατάθλιψη, προσωρινή απώλεια μνήμης, άνοια και αποπροσανατολισμό.
Μελέτες έχουν δείξει ότι τα συμπληρώματα με βιταμίνη Β12 από το στόμα είναι μια ασφαλής και αποτελεσματική θεραπεία για την ανεπάρκεια.
Στις γυναίκες δίνεται φέτος το βάρος της ενημέρωσης, με αφορμή την αυριανή, Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη 2017, καθώς η συγκεκριμένη πάθηση περιγράφεται από τους επιστήμονες ως ορμονική καταιγίδα, που επηρεάζει καταλυτικά την υγεία τους και την αναπαραγωγική τους ικανότητα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η ισορροπία της γυναικείας ορμονικής λειτουργίας τίθεται σε σκληρή δοκιμασία όταν συνυπάρχει μια οποιαδήποτε μορφή Σακχαρώδους Διαβήτη, σε οποιαδήποτε φάση της ζωής της γυναίκας και
Continue ReadingAPUD TUMORS Γαστρίνωμα (Gastrinoma) και Σύνδρομο Zollinger Ellison Γαστρίνωμα (Gastrinoma) και Σύνδρομο Zollinger Ellison Το γαστρίνωμα αποτελεί το δεύτερο σε συχνότητα ορμονοπαραγωγό όγκο του παγκρέατος, με επίπτωση 0,1-3/1.000.000 πληθυσμού/έτος, είναι δε ο πιο συχνός κακοήθης ενδοκρινής όγκος του παγκρέατος. Η σχέση ανδρών/γυναικών είναι 3:1 και η μέση ηλικία διάγνωσης μεταξύ 50 και 60 ετών. Το γαστρίνωμα μπορεί να είναι σποραδικό ή σε ποσοστό μέχρι 25% να εμφανίζεται στ
Continue ReadingΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΓΛΥΚΟΖΥΛΙΩΜΕΝΗ ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΝΗ - HbA1c ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ !?
METFORMIN & B12
ΜΟΡΦΩΜΑΤΑ ΣΤΑ ΕΠΙΝΕΦΡΙΔΙΑ [ ΤΥΧΑΙΩΜΑΤΑ ] Τυχαιωμα επινεφριδιων Το τυχαιωμα ειναι μαζα στο επινεφριδιο που ανακαλυπτεται τυχαια σε απεικονιση που γινεται για αλλο λογο. Η μεση συχνοτητα τους ειναι 2.3%, χωρις σημαντικη διαφορα στα 2 φυλα. Η συχνοτητα αυξανεται με την ηλικια, απο <1% σε νεαρα ατομα, εως 3% στην ηλικια των 50 ετων και >15% σε ατομα >70 ετων. Ειναι ελαφρως πιο συχνα στο ΔΕ επινεφριδιο. Οι ερωτησεις ειναι: Ειναι καλοηθες η κακοηθες; Ειναι ορμονικα ενεργο; Ποιες ε
Continue ReadingΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΤΟΥ ΜΙΤ Ελληνας βρήκε το «κλειδί» για τη θεραπεία της παχυσαρκίας Ενας γονιδιακός διακόπτης που είναι γνωστός στους επιστήμονες από το 2007 και μπορεί να κάνει τα λιποκύτταρα να καταναλώνουν ενέργεια αντί να αποθηκεύουν λίπος, είναι η πιθανή απάντηση στην πρόληψη και -ίσως- τη θεραπεία της παχυσαρκίας. Αυτό προκύπτει από την έρευνα ομάδας επιστημόνων του ΜΙΤ και της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, με επικεφαλής τον Ελληνα καθηγητή της Επιστήμ
Continue ReadingΜυασθένεια Κλινική εικόνα Το βασικό σύμπτωμα της μυασθένειας είναι η εύκολη κόπωση. Οι οφθαλμικοί μύες βλάπτονται πολύ συχνά και πολλές φορές είναι οι πρώτοι που χαρακτηρίζουν την συμπτωματολογία. Συγκεκριμένα ο ασθενής εμφανίζεται με πτώση του ενός ή και των δύο βλεφάρων, η οποία επιδεινώνεται με την κόπωση (π.χ. κατά τη διάρκεια της ημέρας). Επίσης, μπορεί να συνυπάρχει διπλωπία. Αν η συμπτωματολογία περιορίζεται μόνο στους οφθαλμικούς μύες τότε αναφερόμαστε στην "οφθαλμικ
Continue ReadingΥΠΕΡΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ : συμπτώματα -αίτια-αντιμετώπιση
Υπερθυρεοειδισμός είναι η υπερλειτουργία του θυρεοειδούς αδένα που οδηγεί σε αυξημένη παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών .
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΥΠΕΡΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΥ 1. Νευρικότητα και ευερεθιστότητα 2. Ταχυκαρδία 3. Απώλεια σωματικού βάρους παρά την αυξημένη όρεξη 4. Αυξημένη εφίδρωση και δυσανεξία στη ζέστη 5. Διάρροιες 6. Διαταραχές εμμήνου ρύσεως 7. Μυική αδυναμία 8. Θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΥΠΕΡΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΥ • Νόσος Graves : πρόκειται για υπερθυρεοειδισμό αυτοανόσου αιτιολογίας. Το ανοσοποιητικό σύστημα δημιουργεί αντισώματα τα οποία διεγείρουν τον αδένα να λειτουργεί ανεξέλεγκτα • Πολυοζώδης τοξική βρογχοκήλη :σε αυτήν την κατάσταση ο αδένας έχει αυξημένο μέγεθος και πολλούς όζους που παράγουν ορμόνες περισσότερες από όσες χρειάζονται • Τοξικό αδένωμα: πρόκειται για έναν ευμεγέθη όζο που παράγει θυρεοειδικές ορμόνες • Λήψη φαρμάκων όπως η αμιοδαρόνη μπορεί να οδηγήσουν σε υπερθυρεοειδισμό
ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΥΠΕΡΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΥ • Η διάγνωση είναι εύκολη και γίνεται με μέτρηση των θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα (Τ3 ,Τ4) και της TSH. • Επίσης είναι απαραίτητη και η μέτρηση των αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων προκειμένου να γνωρίζουμε αν πρόκειται για αυτοανόσου αιτιολογίας υπερθυρεοειδισμό. • Τέλος συμπληρωματικά καλό είναι να γίνεται και υπερηχογράφημα θυρεοειδούς που μας δίνει πληροφορίες για την ύπαρξη όζων.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΥΠΕΡΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΥ • Αρχικά η αντιμετώπιση είναι φαρμακευτική με αντιθυρεοειδικά φάρμακα, τα οποία θα ομαλοποιήσουν την παραγωγή ορμονών. • Η δοσολογία πρέπει να τροποποιείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, προκειμένου να μην οδηγηθεί κανείς σε φαρμακευτικό υποθυρεοειδισμό • Επίσης πρέπει να παρακολουθούνται η ηπατική λειτουργία και ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων. • Σε κάποιες περιπτώσεις πρέπει να γίνει χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς (όταν έχουμε υποτροπές του υπερθυρεοειδισμού ή πολυοζώδη βρογχοκήλη) • Επίσης μπορεί να χορηγηθεί ραδιενεργό ιώδιο που καταστρέφει τον αδένα, αντιμετωπίζοντας έτσι την υπερπαραγωγή ορμονών
Καρκίνος του θεροειδούς Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι συχνός. Η μεγάλη συχνότητά του ήταν γνωστή από νεκροτομικές μελέτες, αλλά στην κλινική πράξη από τη διαπίστωση των όζων με το υπερηχογράφημα. Οί όζοι του θυροειδούς στους ενήλικες ανευρίσκονται με την ψηλάφηση στο 5%, με το υπερηχογράφημα στο 35% και σε νεκροτομικό υλικό στο 45%. Οι περισσότεροι από τους καρκίνους του θυροειδούς παρατηρούνται σε όζους <10mm, που σε αντίθεση με τους μεγαλύτερους διαφεύγουν κατά την ψηλάφηση. Ο καρκίνος του θυροειδούς αντιπροσωπεύει το 90% όλων των καρκίνων του ενδοκρινολογικού συστήματος και ευθύνεται για το 0,5% όλων των θανάτων από καρκίνο. Στις ΗΠΑ το 2010 διαπιστώθηκαν 21.500 νέες περιπτώσεις (76% γυναίκες και 24% άνδρες) και επισυνέβησαν 2900 θάνατοι. Ο αριθμός των νέων περιπτώσεων καρκίνου στην Ελλάδα έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω της ευρείας εφαρμογής της υπερηχογράφικής μελέτης του θυρεοειδούς, με αποτελεσμα την αύξηση των εγχειρήσεων και την ανακάλυψη περισσότερων περιπτώσεων καρκίνου του οργάνου. Η πρόγνωση του καρκίνου του θυρεοειδούς δεν είναι τόσο δυσμενής, όπως σε άλλους καρκίνους. Για τις περισσότερες μορφές είναι καλή, με την προϋπόθεση της έγκαιρης διάγνωσης και θεραπείας. Πολύ καλή πρόγνωση έχουν τα διαφοροποιημένα μικροκαρκινώματα, που σύμφωνα με υον Παγκόσμο Οργανισμό Υγείας είναι εκείνα, που έχουν διάμετρο <_ 10mm. Διάγνωση 1. Κληρονομικό ιστορικό 2. Ατομικό ιστορικό 3. Κλινική εξέταση • Ψηλάφηση • Ανεύρεση πτερυγισμού • Τενόντια αντανακλαστικά • Lid Lag 4. Εργαστηριακός έλεγχος • Βιοχημικός • Ορμονολογικός • Γεννετικός 5. Απεικονιστικός έλεγχος • Υπερηχογράφημα Προσοχή! Η αξονική και η μαγνητική τομογραφία δεν μπορούν να διαχωρίσουν αξιόπιστα τους καλοηθείς από τους κακοηθείς όζους. Μεγάλη διαγνωστική αιτία έχει η τομογραφία εκπομπής πρωτονίων με 18F-flyorodroxyglkcose, αλλά η μέθοδος έχει πολύ μεγάλο κόστος. 6. Ιστολογική μελέτη μετά από παρακέντηση με λεπτής βελόνας (FNA)
Θεραπεία του καρκίνου θυρεοειδούς 1) Προεγχειρητική προετοιμασία από το θεράπων ενδοκρινολόγο 2) Χειρουργική αντιμετώπιση 3) Μετεγχειρητική θεραπεία, που εξαρτάται από τον τύπο και την επέκταση του καρκίνου Ραδιενεργό ιώδιο Ι131 Εξωτερική ακτινοβολία (σπάνιες περιπτώσεις) Φαρμακευτική αγωγή Ο ασθενής πρέπει να γνωρίζει ότι για αποφυγή μεταστάσεων του καρκίνου και ομαλής εξέλιξης της νόσου πρέπει να παρακολουθείται ανα 3 με 6 μήνες από το θεράπον ενδοκρινολόγο. Ασθενείς που τελικά κατέληξαν, το 90% αυτών είχαν αγνοήσει τις οδηγίες του ενδοκρινολόγου.
Θυρεοειδίτιδα Hashimoto
Ο θυρεοειδής αδένας βρίσκεται στη βάση του λαιμού μας και αποτελείται από δύο λοβούς και τον ισθμό. Μοιάζει στο σχήμα, με πεταλούδα. Παράγει τη θυροξίνη (Τ4) και την τριιωδοθυρονίνη (Τ3 ), ορμόνες απαραίτητες για την ομαλή ανάπτυξη και λειτουργία του οργανισμού, καθώς επηρεάζουν όλα τα συστήματα από το νευρικό και το καρδιαγγειακό μέχρι το γαστρεντερικό, το γεννητικό αλλά και το δέρμα. Η Θυρεοειδίτιδα Hashimoto αποτελεί μια από τις συχνότερες παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα σήμερα. Είναι πολύ συχνότερη στις γυναίκες απ’ ότι στους άντρες (ως και 5πλάσια συχνότητα στις γυναίκες) και σχετίζεται με κληρονομικούς παράγοντες (συχνά συναντάται σε πολλές γυναίκες μιας οικογένειας), αλλά και περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως το στρες αλλά και η υπερεπάρκεια στοιχείων όπως το ιώδιο. Η θυρεοειδίτις Hashimoto είναι μια αυτοάνοση πάθηση, ανήκει δηλαδή σε μια μεγάλη ομάδα παθήσεων κατά τις οποίες το ανοσοποιητικό μας σύστημα αναγνωρίζει κύτταρα των δικών του οργάνων σαν εχθρικά (αντιγόνα) με αποτέλεσμα να κινητοποιείται η διαδικασία δημιουργίας αντισωμάτων (αυτοαντισωμάτων στην προκειμένη περίπτωση), προκειμένου να καταστρέψει τα αντιγόνα. Έτσι ξεκινά μια διαδικασία καταστροφής του θυρεοειδούς, ο οποίος φλεγμαίνει. Η φλεγμονή αυτή οδηγεί σε διαταραχή της λειτουργίας του αδένα, συνήθως μείωση των παραγόμενων ορμονών (υποθυρεοειδισμός) και μορφολογικές διαταραχές όπως διόγκωσή του (βρογχοκήλη) και δημιουργία όζων. Η συμπτωματολογία είναι διαφορετική για τον κάθε ασθενή και εξαρτάται από τη σοβαρότητα της κατάστασης. Έτσι μπορεί να εμφανίζεται με εύκολη κόπωση, υπνηλία, αύξηση βάρους, δυσκοιλιότητα, ξηρότητα δέρματος, διαταραχές περιόδου, βραδυκαρδία. Επίσης μπορεί να διαπιστωθεί σε τυχαίο αιματολογικό έλεγχο, αύξηση της χοληστερίνης και των τριγλυκεριδίων ή αναιμία. Αν συνυπάρχει και αύξηση του μεγέθους του αδένα, μπορεί να υπάρχει αίσθημα πίεσης στον τράχηλο ή δυσκαταποσία. Σε αρκετές περιπτώσεις σήμερα η διάγνωση τίθεται σε πολύ αρχικά στάδια του υποθυρεοειδισμού (πριν ακόμα υπάρξουν συμπτώματα), σε προγραμματισμένο έλεγχο checkup. Η αντιμετώπιση, όταν υπάρχει υποθυρεοειδισμός, γίνεται με τη χορήγηση θυροξίνης, που είναι η ορμόνη που λείπει. Υπάρχουν περιπτώσεις που διαπιστώνονται μόνο υψηλές τιμές αυτοαντισωμάτων χωρίς διαταραχή της ορμονικής παραγωγής και τότε απαιτείται μόνο παρακολούθηση. Επίσης όταν διαπιστωθούν, όζοι πρέπει και αυτοί να παρακολουθούνται και σε κάποιες περιπτώσεις να γίνεται παρακέντηση. Λόγω της μεγάλης συχνότητας της αυτοάνοσης νόσου του θυρεοειδούς και του γεγονότος ότι συνυπάρχει και με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα (Σακχ. Διαβήτης τύπου 1, ρευματοειδής αρθρίτιδα, λεύκη) είναι σημαντικό να γνωρίζει κανείς αν υπάρχει κληρονομικό ιστορικό στην οικογένεια του και σε αυτή την περίπτωση να παρακολουθείται.
Η βιταμίνη D ως προγνωστικός δείκτης καρδιαγγειακών νοσημάτων. Η βιταμίνη D είναι λιποδιαλυτή βιταμίνη η οποία σχη- ματίζεται στον οργανισμό κυρίως μέσω της απορρόφη-
Continue ReadingΧρηστικές πληροφορίες από το ΚΕΕΛΠΝΟ Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τον ιό Έμπολα Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τον ιό Έμπολα Ο ιός εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1976, σε ένα χωριό κοντά στον ποταμό Έμπολα στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (Φωτογραφία: AP )
Continue ReadingΤο 1978, όταν ο Δρ Gabe Mirkin επινόησε τον όρο RICE [Rest, Ice, Compression, and Elevation] – Ακινησία, Πάγος, Συμπίεση και Ανύψωση – ήταν το χρυσό πρότυπο για τη θεραπεία αθλητικών τραυματισμών. Όμως τώρα, λιώνει η εποχή των πάγων και μια σειρά από μελέτες δείχνουν ότι η θεραπεία τραυματισμών με κρυοθεραπεία και ολική ακινησία, μπορεί πραγματικά να καθυστερήσουν την ίαση, κάτι στο οποίο φαίνεται να συμφωνεί ακόμη και ο Δρ Mirkin. H μη χρήση πάγου σε έναν τραυματισμό είναι μ
Continue ReadingΕΠΙΕΔΑ ΤΙΜΩΝ Β12 ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΧΟΡΕΣ USA:132-674pmol/l ΑΓΓΛΙΑ:138-780pmol/l ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ:100-700pmol/l ΚΑΝΑΔΑΣ:148-738pmol/l ΓΑΛΙΑ:133-675pmol/l ΟΛΑΝΔΙΑ:150-700pmol/l NEAZHLANDIAHLANDIA:9730pmol/l ΙΑΠΟΝΙΑ:500-1300pmol/l Ειναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι αν εμπέσουμε σε μια οριακή κατηγορία, τα αποτελέσματά μας θα έχουν μια ανδιαφισβήτητη διάγνωση σε μια άλλη χώρα. Μπορεί οι υπερβολικά υψηλές τιμές να μην μας απασχολούν, οι πολύ ή ακόμα και οι οριακά χαμηλές θέτουν ανησυχίες. Το κατώτερο όριο της φισιολογικής ιαπωνικής κλίμακας είναι 2 ½ φορές υψηλότερο από τα αμερικανικά όρια. Πολλοί υποθέτουν ότι αυτό σημβαλει της χαμηλής συχνότητας Alzheimer στην Ιαπωνία. Το υγειές φάσμα για έναν ενήλικα είναι μεταξύ 800-1000. Τα μωρά και τα παιδιά έχουν έναν αριθμό Β12 κατεταγμένο στα 2000, ο οποίος και μειώνεται με τα χρόνια. Οι ενήλικες θα πρέπει να πασχίζουν να κρατήσουν τα επίπεδα του Β12 κοντα στο 1000, τρώγοντας υγιεινά και/ή μέσω συμπληρωμάτων διατροφής. Αν πάσχεται από μια αρρώστια της οικογένειας ΑΥΤΟΑΝΟΣΗ ΝΟΣΟΥ, οποία ΠΑΝΤΑ επηρεαζει τη στομαχικη λειτουργια, δεν έχετε την ικανότητα να παράγετε ενδογενη παράγοντα του Castle (IF), oπιο δρα ως καταλύτικο ένζυμο για να καθιστήσουν το Β12 απορηφίσιμο από τα έντερα. Ως αποτέλεσμα η ανεπάρκεια θα εγκατασταθει για ένα συντομο χρονικό διάστημα και τελικά θα προκαλέσει σοβαρότατη ζημιά στην υγεία σας. Η θεραπευτική αγωγή, που προτίνεται στους ανθρώπους, που δεν κατέχουν τον ενδογενη παράγοντα (IF) είναι χρόνιες ενέσεις Β12 και/ή υπογλώσσια Β12. Ο τομέας Β12 βελτιώνεται διαρκώς.