Χαιρετισμός, όχι αποχαιρετισμός
1984 Άνοιξη στη Μυτιλήνη. Στο καφενείο του Κέκου, μεταξύ πολλών άλλων επιγραφών διαβάζω: «Αχάριστο βοήθησες, νεκρό εδάνησες».
1993 Οργανώνω στο «Σπίτι της Κύπρου» την ομαδική έκθεση «Παρά δήμον ονείρων».
1995 Κοιμητήριο Νίκαιας. Κηδεύεται ο πατέρας της αγαπημένης φίλης Ντίνας Μπαλονά. Η Ντίνα μας υποδέχεται συγκινημένη: «Ευχαριστώ που ήρθατε, ευχαριστώ που μ’ αγαπάτε».
Τρεις καθοριστικές χρονολογίες στη ζωή μου. Η φράση «Αχάριστο βοήθησες, νεκρό εδάνησες» με σημάδεψε πέρα από την προσωπική και στην επαγγελματική μου ζωή. Γι’ αυτό θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς όσους στάθηκαν πλάι μου στα 25 χρόνια λειτουργίας της γκαλερί: ζωγράφους, συλλέκτες, συγγραφείς, εκδότες, ιστορικούς τέχνης και τεχνοκριτικούς, δημοσιογράφους, αλλά και πολλούς φιλότεχνους που με στήριζαν επί τόσα χρόνια με τον οβολό τους, την παρουσία τους αλλά και τον καλό τους λόγο.1993 Ανεβαίνω τη Σόλωνος, έρχομαι από τη Σχολή Καλών Τεχνών, τότε στεγαζόταν στο Πολυτεχνείο. Έχω στα χέρια μου έργο ενός από τους σημαντικότερους ζωγράφους της εποχής και συμμετέχοντα στην ομαδική έκθεση «Παρά δήμον ονείρων». Βρέχει και κλαίω. Ορκίζομαι στον εαυτό μου ότι αν ποτέ βγάλω τη βια που έχω υποστεί στους νέους καλλιτέχνες θα έχω χάσει το στοίχημα με την Ελισάβετ. Κυλάει ο χρόνος και συμβαίνουν δυο μικρά θαύματα: δέχεται ο Γιάννης Μόραλης να εκθέσει, με την μεσολάβηση του Πέτρου Βέργου, τα χαρακτικά του στην πρώτη στέγη της γκαλερί (Κλεομένους 24) και η Nelly’s φωτογραφίες της, σε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη. και γλυκαίνει η ψυχή από την αρχοντιά και τη γενναιοδωρία τους Ακολουθούν συνεργασίες με την επόμενη γενιά ―οι περισσότεροι φίλοι από παλιά― Μάκης Θεοφυλακτόπουλος, Χρόνης Μπότσογλου, Γιάννης Ψυχοπαίδης. Τιμή αλλά και ευθύνη μιας μικρής γκαλερί στις παρυφές του Λυκαβηττού. Και ακολουθεί η εικαστική γενιά μου. Παιδιά της ιστορικής γκαλερί «Ώρα», που μετά το κλείσιμό της, συνεργαζόντουσαν ήδη με μεγάλες και καταξιωμένες γκαλερί. Μπορώ να πω με καθαρότητα πως είμαι από τις πρώτες γκαλερί τον καιρό εκείνο ―βρισκόμαστε αρχές της δεκαετίας του ‘90― που καθιέρωσα και στήριξα με συνέπεια και συνέχεια τις συναντήσεις εικόνας και λόγου, μέσα από θεματικές εκθέσεις με ζωγράφους και λογοτέχνες, συνεργασίες που αποτυπώθηκαν σε 32 τουλάχιστον λευκώματα και βιβλία. Σήμερα, τέλη Ιανουαρίου του 2014, θα ήθελα να πω στη νεότερη γενιά φερέλπιδων και καταξιωμένων καλλιτεχνών που συνεργάζομαι τα τελευταία χρόνια, σχετικά με την απόφαση του να κλείσει ο «Χώρος Τέχνης 24» την λειτουργία του, μια μόνο φράση: «Ευχαριστώ που συνεργαστήκαμε, ευχαριστώ που με αγαπάτε»―μια φράση που απευθύνεται και στους πολλούς φίλους της γκαλερί που με εμψύχωναν σε καιρούς άγριους κοινωνικά και οικονομικά. Είμαι από γερό σκαρί, Σουλιώτισσα γαρ. Δηλαδή, αγωνιστική, ενθουσιώδης και πείσμων και σίγουρα, αγαπητοί μου φίλοι και συνεργάτες, θα ανταμώσουμε πάλι από άλλο σημείο, από μια νέα αφετηρία με την ίδια όμως πάντα θέρμη και προσήλωση στο αληθινό και στο όμορφο.
Σας περιμένουμε σήμερα στην έκθεση του Αντώνη Στάβερη στο Χώρος Τέχνης "24", η γκαλερί θα παραμείνει ανοιχτή μέχρι τις 14:00
Στην έβδομη ατομική έκθεσή του, ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης παρουσιάζει έργα, τα οποία δημιούργησε την τελευταία διετία στην Ελλάδα και την Πολωνία. Χαρακτικά, κυρίως μεγάλων διαστάσεων, με πολλαπλές μήτρες τσίγκου και διαφανειών σε κάθε έργο, με χρώματα οξυγραφίας, αλλά και με κολλάζ τμημάτων τυπωμένων χαρακτικών έργων. Τα θέματά του, ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης τα αντλεί μέσα από τις διαμορφωμένες κοινωνικές καταστάσεις, και το οξυδερκές βλέμμα του ασκεί κριτική στα τεκταινόμε
Continue ReadingΣτην έβδομη ατομική έκθεσή του, ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης παρουσιάζει έργα, τα οποία δημιούργησε την τελευταία διετία στην Ελλάδα και την Πολωνία. Χαρακτικά, κυρίως μεγάλων διαστάσεων, με πολλαπλές μήτρες τσίγκου και διαφανειών σε κάθε έργο, με χρώματα οξυγραφίας, αλλά και με κολλάζ τμημάτων τυπωμένων χαρακτικών έργων.
Χώρος Τέχνης "24" έως Πέμπτη 05|12
Με αφορμή την έβδομη ατομική του έκθεση χαρακτικής που φιλοξενείται στο Χώρος Τέχνης "24" , ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης, μιλάει στο culturenow.gr για την τέχνη της οξυγραφίας.
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΣΤΑΜΑΤΕΛΟΣ
Εγκαίνια: Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013, 20:00μμ
Διάρκεια Έκθεσης: 10 Οκτωβρίου έως 2 Νοεμβρίου
Ο «Χώρος Τέχνης 24» και οι εκδόσεις «Νέος Αστρολάβος / Ευθύνη» οργανώνουν έκθεση Ζωγραφικής του Παντελή Σταματέλου. Στην έκθεση θα παρουσιαστούν τα έργα με τα οποία ο ζωγράφος συμμετέχει στο βιβλίο των εκδόσεων «Δέκα μικρές εικονογραφημένες ιστορίες» του Δ. Μαγριπλή καθώς και ακουαρέλλες μεγάλου μεγέθους αντιπροσωπευτικές της θεματολογίας του ζωγράφου.
Σε ένα σχόλιο του με τίτλο DE RERUM NATURA για τη Ζωγραφική του Π. Σταματέλου ο Πέτρος Μαυρής μεταξύ άλλων αναφέρει: Ο Κώστας Αργύρης χαρακτηρίζει τη ζωγραφική του Π. Σταματέλου πολύ εύστοχα «χαμηλόφωνη». Κι αυτό διότι κρύβει μέσα του αυτό που αποτελεί το ιδιαίτερο στοιχείο του ζωγραφικού ύφους του Σταματέλου. Δηλαδή και ας μου επιτραπεί ο αντιφατικός κάπως χαρακτηρισμός, η εκκωφαντική σιωπή, είναι τούτο το στοιχείο, απλωμένο σ’ όλη την έκφραση του. Η εικαστική θεματική του Σταματέλου, εμμένει στην αναφορά σε νεκρές φύσεις, σε φαινομενικά «ασήμαντες» πλευρές των αντικειμένων και σε τοπία. Καλύτερα σε πλευρές τοπίων, σε εστιάσεις του ζωγραφικού βλέμματος σε μια φέτα θάλασσας όπως φανερώνεται μέσα από τα κάγκελα ενός παλαιού σπιτιού, σε μια βουνοκορφή ή σε μία κατωφέρεια δενδροφυτεμένη. Οι θεματικοί αυτοί άξονες, χρωματίζονται με ιδιαίτερο τρόπο μ’ ένα εσωτερικό πένθος που καθιστά τη δημιουργία του Σταματέλου παλλόμενη από τη λεπτότητα της θλίψεως του όντος, που δεν αντικρύζει τον κόσμο γύρω του με διάθεση κτητική, αλλά με ταπείνωση και υπακοή στη μυστική ενέργεια και στις κρυφές διαστάσεις τους. Γι’ αυτό είναι κατακτημένο της γλώσσας του στοιχείο, ένα βάθος μεταφυσικό. Εκπέμπεται από την ενέργεια και την αδρότητα των γραμμών, από την συσσωρευμένη «πείρα» των πραγμάτων. Πρόκειται για το βάθος που κάνει το φαινομενικά ασήμαντο να αποκτά την αίγλη μιας άλλης τάξεως πολυσημίας. Ο Παντελής Σταματέλος μας καταδεικνύει, όπως μόνο ένας αληθινός καλλιτέχνης γνωρίζει, ότι η φύση των πραγμάτων, αναλογεί σε σκιρτήματα της ψυχής μας.
Ο Παντελής Σταματέλος σπούδασε Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, βιολί στο Ωδείο Αθηνών και στο Βασιλικό Ωδείο των Βρυξελλών και Ζωγραφική με το Ζωγράφο-Γλύπτη Κώστα Αργύρη. Έχει έντονή καλλιτεχνική παρουσία τόσο ως σολίστ του βιολιού όσο και ως ζωγράφος. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε δέκα ατομικές εκθέσεις και σε πολλές ομαδικές. Είναι η τρίτη ατομική του έκθεση στον Χώρο Τέχνης 24.
Ο Χώρος Τέχνης «24» και «Η άλλη Αρκαδία» σας προσκαλούν στην έκθεση
«Κτερίσματα»
με έργα της Καλλιόπης Ασαργιωτάκη, του Τάσου Μαντζαβίνου και φωτογραφίες του Μισέλ Φάις.
Εγκαίνια: Τρίτη 14 Μαΐου , 20:00 μ.μ.
Διάρκεια έκθεσης: 14 Μαΐου έως 29 Ιουνίου 2013
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο Χώρος Τέχνης “24” και η “Η άλλη Αρκαδία”, διοργανώνουν την ομαδική έκθεση με τίτλο “Κτερίσματα”, με έργα της Καλλιόπης Ασαργιωτάκη, του Τάσου Μαντζαβίνου, και φωτογραφίες του Μισέλ Φάις.
Η Καλλιόπη Ασαργιωτάκη και ο Τάσος Μαντζαβίνος, με αφορμή το τελευταίο μυθιστόρημα του Μισέλ Φάις Κτερίσματα (Εκδόσεις Πατάκη), δημιούργησαν ένα ιδιαίτερο σύμπαν από λάδια, ακουαρέλες και σχέδια, όπου «ξαναδιαβάζουν» εικαστικά τη θρυμματισμένη πρόζα και την ερωτική θανατογραφία των Κτερισμάτων. Στην έκθεση συμμετέχει με δώδεκα ασπρόμαυρα φωτογραφικά δίπτυχα και ο συγγραφέας.
Η ιστορικός τέχνης Ελισάβετ Πλέσσα, στον κατάλογο της έκθεσης, φωτίζοντας πτυχές και διαθέσεις ανά καλλιτέχνη στον πρόλογο της, επισημαίνει για την Καλλιόπη Ασαργιωτάκη:
«Οι μορφές της Ασαργιωτάκη ανακαλούν επιτύμβια ανάγλυφα, έγκλειστες σε έναν κόσμο ιδιωτικό. Η ζωγράφος μοιάζει να τις παρατηρεί σαν μέσα από ένα διάφανο ύφασμα, όπως ο αφηγητής των Κτερισμάτων τους ήρωες που αποτελούν τη δική του ζωή. Άχνα υφασμάτων κάτω από μεσοφόρια με πόδια που δεν ερεθίζουν και ημίγυμνα σώματα που δεν πείθουν για τη σαρκικότητά τους: κεντημένα στο χειροποίητο χαρτί με χρυσοποίκιλτες γραμμές, οι λεπτομέρειές τους γίνονται θέμα του έργου και το καθιστούν βαρύτιμο. Το ενοχικό μεσημεριανό μοίρασμα του κρεβατιού με τον γονιό αποδίδεται από ψηλά, με γραμμές που χαράζουν, ενώ άλλες κυκλώνουν απόμακρα τη ντροπή μιας μορφής με τα χέρια στα μάτια. Η εικόνα του πατέρα διαλύεται μέσα στην αφαίρεση της νερομπογιάς, όπως χάνεται σιγανά η ανάμνηση της μορφής ενός αγαπημένου προσώπου».
Ενώ για τον Τάσο Μαντζαβίνο υπογραμμίζει:
«Ο Μαντζαβίνος επανέρχεται στη μοναχική μορφή του εαυτού του που κουβαλάει από τη φύση της τον "γδαρμένο εαυτό" του Φάις. Οι κυρτωμένες φιγούρες του φέρουν τα γνωστά αρχετυπικά πρόσωπα-μάσκες και η σκληροτράχηλη μορφολογία των σωμάτων τους μοιάζει να αντιστοιχεί στη μορφολογία της σημαδεμένης ψυχής τους. Το μαύρο της αδιέξοδης Κομοτηνής του ήρωα γίνεται το βόρειο σκοτεινιασμένο μπλε της θάλασσας του Μαντζαβίνου, που στην άκρη της η μάνα κι ο γιος των Κτερισμάτων ξορκίζουν σφιχτοπιασμένοι χέρι-χέρι έναν αναπόφευκτο χωρισμό».
Τέλος σημειώνει για τον Φάις:
«Το δισυπόστατο των φωτογραφικών διπτύχων του Φάις μοιάζει να αντικατοπτρίζει και να συνενώνει όλη την προβληματική της έκθεσης και τη σχέση της με το βιβλίο – της «σαρκικής, ενύπνιας και γλωσσικής περιπέτειας» της ζωής του ήρωα και αφηγητή των Κτερισμάτων. Οι νεκρικές φωτογραφίες του Φάις συνδιαλέγονται με τα σχέδια της Ασαργιωτάκη: όνειρα θανάτου, αποσύνθεση ερωτικών λειψάνων, υγρασία παρελθόντος πάθους, απενεργοποιημένη ψυχή. Οι φωτογραφίες της νεαρής γυναίκας ανταποκρίνονται στα έργα του Μαντζαβίνου: ακατέργαστος φόβος, αδύνατος έρωτας, ωμή λαγνεία, σώμα τώρα».
Επίσης, στον κατάλογο της έκθεσης, σημειώνει μεταξύ άλλων, ο κριτικός λογοτεχνίας Βαγγέλης Χατζηβασιλείου για το βιβλίο του Φάις:
«Ο Φάις οργανώνει στα Κτερίσματα μια πυρετική αφήγηση με αδιάκοπες μεταπτώσεις εναλλάσσοντας την επαγωγική διατύπωση με τις υπερβάσεις μιας αφαιρετικά συγκεκομμένης γραφής, τη συντεταγμένη φράση με τον ταραχώδη λόγο μιας ωχρής (σκόπιμα δεν λέω θλιμμένης) μανίας και το δεύτερο ενικό του εσωτερικού μονολόγου με το πρώτο πρόσωπο της δραματικής εξομολόγησης ή με την πολυφωνία του θεατρικού διαλόγου.
Δεν υπάρχει, νομίζω, αμφιβολία πως τα Κτερίσματα συνιστούν μια πυκνή επιτομή του έργου του Φάις. Ενα έργο στο οποίο η αυστηρά οριοθετημένη περιοχή του ιδιωτικού θα κατορθώσει να μεταδώσει προς τα έξω το συγκλονιστικό της ρίγος χάρη στην απαραμείωτη εκείνη δύναμη της λογοτεχνίας να μετασχηματίζει εκ βάθρων το ατομικό για να το αναγάγει σε καθολικό».
Η έκθεση «Κτερίσματα» όμως, εκτός το εκθεσιακό κομμάτι θα έχει και τρεις ενδιαφέρουσες παράπλευρες δράσεις που θα κατανέμονται σε όλη τη διάρκεια της έκθεσης:
Στις 29 Μαίου, στις 8.30 μ.μ. η ιστορικός τέχνης Ελισάβετ Πλέσσα και ο κριτικός λογοτεχνίας Βαγγέλης Χατζηβασιλείου θα συνομιλήσουν με θέμα: «Η ερωτική θανατογραφία στην τέχνη και στη λογοτεχνία», με αφορμή το βιβλίο του Φάις.
Στις 6 Ιουνίου, στις 8.30 μ.μ., οι ηθοποιoί Όλια Λαζαρίδου και Αλεξία Καλτσίκη θα διαβάσουν αποσπάσματα από τα Κτερίσματα.
Στις 13 Ιουνίου, στις 8.30 μ.μ., η σκηνοθέτης και τραγουδίστρια Μάρθα Φριτζήλα θα ερμηνεύσει και θα σκηνοθετήσει τραγούδια (ελληνικά και ξένα) που προκύπτουν από τα κείμενα και τις εικόνες αυτής της συνάντησης.
Ο Χώρος Τέχνης «24» συνεχίζει συστηματικά, απαιτητικά και αταλάντευτα να φέρνει κοντά τον φιλότεχνο με τον βιβλιόφιλο (τώρα και τον θεατρόφιλο και τον μουσικόφιλο) μέσα από εκθέσεις και προτάσεις που δημιουργούν πλαίσιο ανταλλαγής και αλληλοεπίδρασης μεταξύ κοινού και δημιουργών.
Ελένη Κρίκκη "Κλωστές μνήμης"
Εγκαίνια: Πέμπτη 4 Απριλίου, 20:00 μ.μ.
Διάρκεια έκθεσης: 4 Απριλίου έως 4 Μαΐου 2013
Ο Χώρος Τέχνης 24 παρουσιάζει τη νεά δουλειά της εικαστικού Ελένης Κρίκκη με θέμα “Κλωστές μνήμης”. Η έκθεση διαπραγματεύεται εικαστικά το θέμα της μνήμης και της αδιάσπαστης συνέχειας της ζωής. Με το γυναικείο μυστηριακό τρόπο της πλοκής του νήματος, η καλλιτέχνης ενώνει υφάσματα, χαρτιά, χρώματα και δημιουργεί γλυπτά και επιτοίχια έργα. Βελονιές απουσίας - παρουσίας, χαράξεις εικόνων και λόγων, συρραφές δαιδαλώδεις αντάξιες της πολυπλοκότητας των σχέσεων, μορφοποιούνται μέσα από την ενθύμηση σε μαξιλάρια περίοπτα. Μία εγκατάσταση από μαξιλάρια κρεμασμένα στο χώρο δεσπόζει στην έκθεση. Οι κλωστές τους ρέουν και δημιουργούν έναν τρισδιάστατο αργαλειό μνήμης. Περιδιαβαίνοντας ανάμεσα στα έργα βλέπουμε τους δρόμους, τα μονοπάτια, τις στάσεις, τα κρατήματα. Χαρτογραφημένοι τρόποι επιθυμίας και ενθύμησης.
Βιογραφικό σημείωμα
Η Ελένη Κρίκκη γεννήθηκε το 1962 στα Τρίκαλα. Σπούδασε Φυσική και Αρχιτεκτονική. Είναι μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου. Ζει και δουλεύει στην Αθήνα.
Έχει κάνει τις εξής ατομικές εκθέσεις: 2011 Πολιτιστικό Κέντρο, Μυτιλήνη
2008 Γκαλερί Αstra , Αθήνα
2006 Γκαλερί Κούρος, Νέα Υόρκη
2004 Ρολόι του Κάστρου, Τρίκαλα
2003 Ερμουπόλεια, Σύρος
2002 Λόγος και Τέχνη, Λευκάδα
2002 Διάβαση, Αθήνα
Έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις, στην Art Athina και σε εκθέσεις design.
Στρατηγούλα Γιαννικοπούλου
"Ενικός αριθμός"
Ζωγραφική
Εγκαίνια: Τρίτη 22 Ιανουαρίου, 20:00 μ.μ.
Διάρκεια έκθεσης: 22 Ιανουαρίου 2013 έως 23 Φεβρουαρίου 2013
Εγκαινιάζεται την Τρίτη 22 Ιανουαρίου στο Χώρο Τέχνης “24”, Σπευσίππου 38, έκθεση ζωγραφικής της Στρατηγούλας Γιαννικοπούλου με τίτλο «Ενικός αριθμός». Η ζωγράφος εκθέτει 14 έργα με ακρυλικά χρώματα και σχέδια.
Η έκθεση επιχειρεί μια μελέτη στον ανθρώπινο χρόνο, που ασύμμετρα διογκωμένος στο παρόν διατηρεί την αμυδρή ανάμνηση ενός πυκνοκατοικημένου παρελθόντος και συγχρόνως αμφιβάλλει για τη βεβαιότητα οποιουδήποτε μέλλοντος. Καθώς ο χώρος απουσιάζει -το ίδιο πάντοτε γερασμένο μοντέλο προβάλλεται σε ένα άδειο σκηνικό- ο χρόνος, ως αδηφάγο παρόν, μέσα από τις επεξεργασμένες λεπτομέρειες των χεριών και του προσώπου, κάθε μέρα που περνά αναδεικνύεται ένας άλλος Κρόνος που αναπόφευκτα συγγενεύει με το ‘μόνος’ και ‘πόνος’. Τώρα που η παλιά δασκάλα κάθεται ακίνητη και μόνη στην καρέκλα της, τα ρήματα στα μαθητικά τετράδια κλίνονται μόνο σε χρόνους παρελθοντικούς, τα παραμύθια χάνουν το καλό τους τέλος και ο βάτραχος φεύγει πριν γίνει πρίγκιπας. Τώρα που οι άλλοι έχουν αποχωρήσει, το κάδρο αδειάζει, ο χρόνος συστέλλεται σε ένα μοναχικό παρόν και απ’ όλη τη βοή της απέραντης γραμματικής μένει μόνο η σιωπηλή ερημιά του Ενικού Αριθμού.
Η Στρατηγούλα Γιαννικοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δασκάλους τον Νίκο Κεσσανλή και τον Δημήτρη Μυταρά και απεφοίτησε το 1989 με άριστα. Έχει πραγματοποιήσει επτά ατομικές εκθέσεις, τέσσερις στο Χώρο Τέχνης «24» και στις γκαλερί Αργώ (Κύπρος) και Ζαλοκώστα 7. Επίσης έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έργα της ανήκουν στην συλλογή του Σωτήρη Φέλιου, του Θωμά Λιακουνάκου και σε άλλες ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και την Κύπρο. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Η έκθεση στο Xώρο Τέχνης “24” θα διαρκέσει από τις 22 Ιανουαρίου έως τις 23 Φεβρουαρίου 2013.
Μια παράξενη αγάπη -αυτή του αλόγου και της λεύκας της πρώτης εμφάνισης του Χρήστου Μπουλώτη στο χώρο της παιδικής λογοτεχνίας- γίνεται η αφορμή ατομικής έκθεσης για τη ζωγράφο και εικονογράφο Φωτεινή Στεφανίδη.
Η πλήρης σειρά των εικόνων που κοσμούν το ομότιτλο βιβλίο στην νέα του μορφή (εκδόσεις Polaris) καθώς και έργα μεγαλύτερων διαστάσεων, συλλεκτικό βιβλίο-αντικείμενο, πήλινες πλάκες και πιατέλες καθημερινής χρήσης όπου ζωγραφισμένες λεύκες και άλογα συνδιαλέγονται απρό
Continue ReadingΟ Χώρος Τέχνης «24», συνεχίζοντας συστηματικά εδώ και χρόνια να διασταυρώνει την εικόνα με τη γραφή και, ουσιαστικά, να φέρνει πιο κοντά τον φιλότεχνο με τον βιβλιόφιλο, παρουσιάζει την έκθεση:
10 x 10
Εικόνες και κείμενα
Δέκα ζωγράφοι «διαβάζουν» δέκα συγγραφείς
Συγκεκριμένα συγκροτούνται τα ζεύγη:
Ηώ Αγγελή/ Βάσω Νικολοπούλου «Βασιλική» (Πόλις) Δάφνη Αγγελίδου / Hans Fallada «Μόνος στο Βερολίνο» (Πόλις) Μαριλίτσα Βλαχάκη / Yasmine Ghata «Το μυστικό του πατέρα μου» (Μελάνι) Ανδρέας Γεωργιάδης / Honoré de Balzac «Ευγενία Γκραντέ» (Θεμέλιο) Μαριλένα Ζαμπούρα / Σπύρος Βρυώνης «Ο μηχανισμός της καταστροφής» (Εστία) Αλέκος Κυραρίνης / Νίκος Καρούζος «Άπαντα» (Ίκαρος). Τάσος Μαντζαβίνος / Κώστας Καρυωτάκης «Άπαντα» (Ζαχαρόπουλος) Μαρία Οικονομοπούλου/ Tom Van Deel «Boven de Koude Steen» (Querido, Αμστερνταμ 2007) Κώστας Παπανικολάου/ Γιώργος Σεφέρης «Άπαντα» (Ίκαρος). Κώστας Σιαφάκας /Antonio Porchia «Φωνές» (Ίνδικτος).
Με την παρούσα έκθεση εγκαινιάζεται η συνεργασία του Χώρου Τέχνης «24» με τον δυναμικό πολυχώρο το Φουγάρο· ένα πέτρινο κτιριακό σύμπλεγμα 2500 τ.μ., έξω από το Ναύπλιο, όπου ποικίλες πολιτιστικές δράσεις πραγματοποιούνται ήδη από το 2005 (εργαστήρια, θεατρικά δρώμενα, συναυλίες, εκθέσεις και διαλέξεις, κ.ά) ενώ εφεξής θα ενισχυθούν περαιτέρω.
Σε καιρούς αβέβαιους και ρευστούς, συμπράξεις που προωθούν την κρίσιμη τέχνη, τις συναντήσεις δημιουργών από πολλούς εκφραστικούς χώρους, άρα την ενεργοποίηση και την συσπείρωση ενός διάσπαρτου κοινού, είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίες.
Έβης Χρήστου
«αθώοι»
Την νέα έκθεση γλυπτών του Έβη Χρήστου, με τίτλο «αθώοι» φιλοξενεί ο Χώρος Τέχνης «24», από τις 10 Μαΐου έως τις 2 Ιουνίου 2012.
Continue Reading