Εκδόσεις Έρασμος

Location :

Μαυρομιχάλη 133, 11473 Athens
Added by Jopie, at 22 March 2018

Add email
Add website
Add opening hours
Add photos
Add Social Media
Add Products and Services

• Anynomous

  23 December 2019

  Το δοκίμιο της Ρένας Κοσσέρη για τον Παπαδιαμάντη είναι γραμμένο σε μια περίοδο που ηχούσαν εκκωφαντικά τα τύμπανα της γαλλοτραφούς μεταπολιτευτικής Νεοορθοδοξίας αναγγέλλοντας την επαναφορά στην αγορά των ιδεών ενός πολυφορεμένου θρησκευτικού "παπαδιαμαντισμού". Σ' αυτό ακριβώς το κλίμα έρχεται να αντιλογήσει η συγγραφέας προβάλλοντας τη δική της "βέβηλη" εκδοχή για τον "θρησκευτικό" Παπαδιαμάντη.

  report this review
• Anynomous

  23 December 2019

  Ἡ ἑ­δραί­ω­ση μιᾶς παγ­κό­σμι­ας εἰ­ρη­νι­κῆς τά­ξης δέν μπο­ρεῖ ὡς ἐκ τού­του νά καρ­πο­φο­ρή­σει μέ­σῳ μιᾶς ἁ­πλῆς ἄρ­νη­σης τοῦ πο­λέ­μου, ἀλ­λά μό­νο μέσ’ ἀ­πό τήν ἔμ­πρα­κτη δη­μι­ουρ­γί­α τῆς θε­σμι­κῆς βά­σης γιά μιά τέ­τοια τά­ξη. Τό πρῶ­το βῆ­μα γιά τήν ἐ­πί­τευ­ξη αὐ­τοῦ τοῦ σκο­ποῦ ἔγ­κει­ται στή με­τα­μόρ­φω­ση τῶν κα­πι­τα­λι­στι­κῶν μας ἐ­θνῶν-κρα­τῶν σέ ἀ­λη­θι­νές κοι­νό­τη­τες μέσ’ ἀ­πό τήν ὑ­πα­γω­γή τοῦ οἰ­κο­νο­μι­κοῦ βί­ου στόν ἔ­λεγ­χο τῆς λα­ϊ­κῆς βά­σης καί τήν κα­τάρ­γη­ση ὡς ἐκ τού­του τῶν δι­αι­ρέ­σε­ων τῆς ἰ­δι­ο­κτη­σί­ας στήν κοι­νω­νί­α.

  [Από την εισαγωγή]

  report this review
• Anynomous

  23 December 2019

  Στο ανά χείρας δοκίμιο ο Strauss ασχολείται με τη στάση του ιστορικισμού και τη συνεισφορά του στην ερμηνεία των φιλοσοφικοϊστορικών ιδεών, αναπτύσσοντας την προβληματική αυτού του ρεύματος και των βασικών του αιτημάτων σχετικά με τη φύση της πολιτικής, του κράτους και του ανθρώπου, τα οποία έχουν τεθεί με ένταση τόσο από φιλοσοφική σκοπιά όσο από τη σκοπιά της πολιτικής επιστήμης.

  report this review
• Anynomous

  03 December 2019

  Ο ενημερωμένος κατάλογός μας

  report this review
• Anynomous

  08 November 2019

  Είχε εξαντληθεί, αλλά το ξανατυπώσαμε

  report this review
• Anynomous

  27 October 2019

  Νέα κυκλοφορία από εκδόσεις Έρασμος

  ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

  Ὁ Leo Strauss (1899-1973) ὑ­πῆρ­ξε κα­θη­γη­τής Πο­λι­τι­κῶν Ἐ­πι­στη­μῶν στό Πα­νε­πι­στή­μι­ο τοῦ Σι­κά­γου. Ἡ πο­λι­τι­κή φι­λο­σο­φί­α ἀ­πο­τέ­λε­σε τόν κεν­τρι­κό ἄ­ξο­να ἀ­να­φο­ρᾶς καί συγ­χρό­νως τόν πυ­ρή­να τοῦ πο­λυ­σχι­δοῦς ἔρ­γου του, τό ὁ­ποῖ­ο, μέ ἀ­φε­τη­ρί­α τίς πε­ρι­πλα­νή­σεις του στήν Πλα­τω­νι­κή καί Ἀ­ρι­στο­τε­λι­κή πο­λι­τι­κή φι­λο­σο­φί­α, ἀγ­κά­λι­α­σε τό σύ­νο­λο τῆς ἱ­στο­ρί­ας τῆς Δυ­τι­κῆς σκέ­ψης καί πα­ρά­δο­σης σέ πε­δί­α αἰχ­μῆς, τά ὁ­ποῖ­α ἐν πολ­λοῖς πα­ρα­μέ­νουν ἀμ­φί­λο­γα κλη­ρο­δο­τή­μα­τα τῶν φι­λο­σο­φι­κῶν, ἱ­στο­ρι­κῶν, κοι­νω­νι­κο­πο­λι­τι­κῶν ἀλ­λά καί αἰ­σθη­τι­κῶν ἐ­ρευ­νῶν μέ­χρι σή­με­ρα.

  [Από την εισαγωγή]

  report this review
• Anynomous

  15 September 2019

  Από Οκτώβριο και μετά αρχίζουμε να επιστρέφουμε σιγά-σιγά

  report this review
• Anynomous

  20 June 2019

  Δουλεύοντας μία από τις καινούργιες εκδόσεις μας.

  report this review
• Anynomous

  16 May 2019

  Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις μας το καινούργιο τεύχος (85) του περιοδικού μας Σημειώσεις.

  report this review
• Anynomous

  17 April 2019

  Νέα κυκλοφορία από εκδόσεις Έρασμος

  Η ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ

  Ὁ Thomas Ernest Hulme γεν­νή­θη­κε τό 1883 στό Endon τοῦ Νόρθ Στάφορντσαϊντ καί σπού­δα­σε στό Καίμ­πρι­τζ. Συ­νέ­χι­σε γιά δύ­ο χρό­νι­α τίς σπου­δές του στό Λον­δί­νο καί τό 1906 ἔ­φυ­γε γιά τόν Κα­να­δά, ὅ­που ἔ­μει­νε τρεῖς μῆ­νες. Ἐ­πέ­στρε­ψε γιά λί­γο στήν Ἀγ­γλί­α καί στίς ἀρ­χές τοῦ 1907 με­τα­κό­μι­σε στίς Βρυ­ξέλ­λες, ὅ­που δί­δα­ξε τήν ἀγ­γλι­κή γλώσ­σα καί λο­γο­τε­χνί­α, ἐ­νῶ πα­ράλ­λη­λα σπού­δα­σε γαλ­λι­κά καί γερ­μα­νι­κά. Γύ­ρι­σε στήν Ἀγ­γλί­α καί τό 1911 πα­ρα­κο­λού­θη­σε δι­α­λέ­ξεις στό Φι­λο­σο­φι­κό Συ­νέ­δρι­ο στή Μπο­λό­νι­α καί τα­ξί­δε­ψε σέ πό­λεις τῆς Ἰ­τα­λί­ας. Τό 1912 ἐ­πέ­στρε­ψε στόν Καίμ­πρι­τζ, ὅ­που ἔ­γι­νε δε­κτός μέ συ­στα­τι­κή ἐ­πι­στο­λή τοῦ Ἀν­ρί Μπερξόν, τοῦ ὁ­ποί­ου ὑ­πῆρ­ξε μα­θη­τής κα­τά τήν πε­ρί­ο­δο τῆς δι­α­μο­νῆς του στίς Βρυ­ξέλ­λες. Ὁ Χέρμπερτ Ρήντ, ὁ ὁ­ποῖ­ος ἐ­πι­με­λή­θη­κε τή συγ­κεν­τρω­τι­κή ἔκ­δο­ση τῶν Δο­κι­μί­ων γιά τόν ἀν­θρω­πι­σμό καί τή φι­λο­σο­φί­α τῆς τέ­χνης τοῦ Hulme, πε­ρι­λαμ­βά­νει στόν πρό­λο­γό του αὐ­τήν τήν ἀρ­κε­τά προ­σε­κτι­κή συ­στα­τι­κή ἐ­πι­στο­λή τοῦ Μπερξόν: «Μέ εὐ­χα­ρί­στη­ση βε­βαι­ώ­νω ὅ­τι θε­ω­ρῶ τόν κ. T.E. Hulme πνεῦ­μα με­γά­λης ἀ­ξί­ας. Δι­α­θέ­τει, στή με­λέ­τη φι­λο­σο­φι­κῶν προ­βλη­μά­των, τίς σπά­νι­ες ποι­ό­τη­τες τῆς λε­πτό­τη­τας, τῆς ρώμης καί τῆς δι­εισ­δυ­τι­κό­τη­τας. Ἄν δέν πέ­φτω πάρα πο­λύ ἔ­ξω εἶ­ναι προ­ο­ρι­σμέ­νος νά δη­μι­ουρ­γή­σει ἐν­δι­α­φέ­ρον­τα καί ση­μαν­τι­κά ἔρ­γα στόν χῶ­ρο τῆς φι­λο­σο­φί­ας τῆς τέ­χνης». Πῆ­ρε μέ­ρος στόν Πρῶ­το Παγ­κό­σμι­ο Πό­λε­μο καί σκο­τώ­θη­κε στό πε­δί­ο τῆς μάχης στό Βέλγιο, τόν Σε­πτέμ­βρι­ο τοῦ 1917.

  [Από την εισαγωγή]

  report this review
• Anynomous

  12 April 2019

  Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟ

  Ἡ περίοδος ἀπό τόν 15ο ἕως καί τόν 18ο αἰώνα, περίοδος πού μέ μικρές αποκλίσεις συνηθίζεται νά ἀποκαλεῖται νεώτερη, κατέχει μιά ἰδιαίτερη θέση στήν ἱστορία τοῦ δυτικοῦ κόσμου. Εἶναι ἐκείνη ἡ μεταβατική ἐποχή, ἀνάμεσα στόν ὕστερο Μεσαίωνα καί τή Γαλλική Ἐπανάσταση, κατά τήν ὁποία τό παραδοσιακό ὑποχωρεῖ, ἤ καλύτερα ἀνατρέπεται, καί τή θέση του καταλαμβάνει βίαια τό μοντέρνο. Τήν περίοδο αὐτή καί μέχρις ὅτου τό νέο πνεῦμα καί ὁ φορέας του, ἡ ἀστική τάξη ἐπικρατήσουν ὁλοκληρωτικά, ὅλες οἱ πλευρές τοῦ πολιτισμοῦ, ἀπό τούς θεσμούς καί τίς κοινωνικοοικονομικές σχέσεις μέχρι τή σκέψη, τήν τέχνη καί τήν καθημερινή νοοτροπία, περνοῦν βαθειές καί ἀλληλοδιαπλεκόμενες κρίσεις.

  [Από την έκδοση]

  report this review
• Anynomous

  08 April 2019

  ΚΑΤΙ ΛΕΙΠΕΙ 2η έκδοση [2016]

  Πα­ρ’ ὅ­λο πού οἱ κοι­νω­νι­κές οὐ­το­πί­ες πρω­τα­γω­νί­στη­σαν, θε­τι­κά ἤ ἀρ­νη­τι­κά, στήν ἐ­ξέ­λι­ξη τοῦ πε­ρι­ε­χο­μέ­νου τοῦ ὅ­ρου «οὐ­το­πί­α», ἀ­πό τήν ἐ­πο­χή τοῦ Τόμας Μόρ μέ­χρι τή σύγ­χρο­νη σχε­δόν οἰ­κει­ο­πο­ί­η­ση τοῦ ὅ­ρου ἀ­πό το­ύς κρι­τι­κο­ύς τοῦ Ὄρ­γου­ελ, τοῦ Χάξλεϋ καί τοῦ Ζα­μι­ά­τιν («ἀρ­νη­τι­κή οὐ­το­πία»), ἐν­το­ύ­τοις, ἡ οὐ­το­πί­α πο­τέ δέν ἔ­πα­ψε νά συγ­κρο­τεῖ μι­άν ὀν­τι­κή κα­τη­γο­ρί­α, ἕ­ναν συ­στα­τι­κό ὅ­ρο τῆς ὀν­το­λο­γί­ας τοῦ ἀν­θρώ­που καί τῆς γλώσ­σας του.

  [Από την εισαγωγή]

  report this review
• Anynomous

  05 April 2019

  Θέλω νά ὑ­πο­στη­ρί­ξω ὅ­τι ὕ­στε­ρα ἀ­πό ἑ­κα­τό χρό­νι­α ρο­μαν­τι­σμοῦ, εἴ­μα­στε σέ μιά ἐ­πο­χή ἀ­να­βί­ω­σης τοῦ κλα­σι­κοῦ, καί ὅ­τι τό ἰ­δι­αί­τε­ρο ὅ­πλο αὐ­τοῦ τοῦ και­νούρ­γιου κλα­σι­κοῦ πνεύ­μα­τος, ὅ­ταν λει­τουρ­γεῖ μέ­σα στήν ποί­η­ση, θά εἶ­ναι τό φαν­τα­στι­κό. Καί σέ αὐ­τό πι­στεύ­ω ὅ­τι ἔγ­κει­ται ἡ ὑ­πε­ρο­χή τοῦ φαν­τα­στι­κοῦ : ὄ­χι ἡ ὑ­πε­ρο­χή γε­νι­κά καί ἀ­πό­λυ­τα, δι­ό­τι κά­τι τέ­τοιο θά ἦ­ταν προ­φα­νῶς ἀ­νο­η­σί­α, ἀλ­λά ἡ ὑ­πε­ρο­χή μέ τήν ἔν­νοι­α ὅ­τι χρη­σι­μο­ποι­οῦ­με τή λέ­ξη «κα­λό» στή σφαίρα τῆς ἐμ­πει­ρι­κῆς ἠ­θι­κῆς – κα­λό γιά κά­τι, ἀ­νώ­τε­ρο ὡς πρός κά­τι.

  [Από την έκδοση]

  report this review
• Anynomous

  29 March 2019

  Κα­τά τήν ἀν­τί­λη­ψη τοῦ Νί­τσε, ὁ νε­ω­τε­ρι­κός δυ­τι­κός κό­σμος, μέ τή μορ­φή μέ τήν ὁ­ποί­α τόν γνω­ρί­ζου­με μέ­χρι καί σή­με­ρα, εἶ­ναι δη­μι­ούρ­γη­μα τοῦ ἑ­βρα­ϊ­σμοῦ: κα­πι­τα­λι­σμός, οὑμα­νι­σμός ὡς ἠ­θι­κό θε­μέ­λι­ο τοῦ κα­πι­τα­λι­σμοῦ, ὀρ­θο­λο­γι­σμός τοῦ ὑ­πο­κει­μέ­νου καί ἐ­ξορ­θο­λο­γι­σμός τῶν σχέ­σε­ων καί τῶν ψυ­χο­λο­γι­κῶν κι­νή­τρων, ὅ­λα αὐ­τά, ἀ­νά­με­σα σέ πολ­λά ἄλ­λα, δέν εἶ­ναι πα­ρά τό σύμ­πτω­μα τῆς ἀ­πο­φα­σι­στι­κῆς δι­είσ­δυ­σης τοῦ ἑ­βρα­ϊ­κοῦ πνεύ­μα­τος καί τοῦ ἑ­βρα­ϊ­κοῦ πε­πρω­μέ­νου μέ­σα στόν δυ­τι­κό νε­ω­τε­ρι­κό κό­σμο.

  [Από την εισαγωγή]

  report this review
• Anynomous

  27 March 2019

  Η ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΛΥΟΤΑΡ

  Στό τέ­λος δύ­ο πε­ρί­που αἰ­ώ­νων πο­λι­τι­κῆς ὀρ­γά­νω­σης καί συ­σπεί­ρω­σης τῶν μα­ζῶν, ὅ­ταν τό κά­θε τί πού σο­φί­στη­κε ἡ κοι­νω­νι­κή πλει­ο­ψη­φί­α γιά νά βγά­λει τήν Ἱ­στο­ρί­α ἀπ’ τά σκο­τά­δια τῆς προ­ϊ­στο­ρί­ας της φαί­νε­ται νά ἔ­χει ἐ­ξαν­τλη­θεῖ ἤ οἰ­κτρά ἀ­πο­τύ­χει, ἔ­χου­με τό δι­καί­ω­μα νά δι­α­κιν­δυ­νεύ­σου­με ἀπ’ τήν πλευ­ρά τῶν κοι­νω­νι­κῶν πιά μει­ο­ψη­φι­ῶν μί­α «πα­ρά­δο­ξη» κα­ταγ­γε­λί­α – κα­ταγ­γε­λί­α τοῦ ὁ­λο­κλη­ρω­τι­σμοῦ τῆς πλει­ο­ψη­φί­ας. Τοῦ ὠ­μοῦ ὁ­λο­κλη­ρω­τι­σμοῦ πού κρύ­βε­ται στό ἀ­πυ­ρό­βλη­το μί­ας φαν­τα­σι­α­κῆς «δη­μο­κρα­τί­ας». [Από την εισαγωγή]

  report this review
• Anynomous

  17 March 2019

  Ξε­κι­νών­τας ἀ­πό μιά γε­νι­κή ἐ­πι­σκό­πη­ση τοῦ παγ­κό­σμιου φοι­τη­τι­κοῦ κι­νή­μα­τος, ἡ Χάν­να Ἄ­ρεντ, στό κε­ί­με­νο πού ἀ­κο­λου­θεῖ, σχο­λι­ά­ζει (μέ τή μορφή τῆς συ­νέν­τευ­ξης, καί ἀ­παν­τών­τας σέ εὔ­στο­χες ἐ­ρω­τή­σεις, οἱ ὀ­ποῖ­ες πα­ρα­πέμ­πουν σέ ἄλ­λα ση­μαν­τι­κά της κε­ί­με­να, ὅ­πως τό Πε­ρί Βίας καί τό Πε­ρί Ἐ­πα­να­στά­σε­ως) μιά σει­ρά ἀ­πό κρί­σι­μα προ­βλή­μα­τα θε­ω­ρί­ας καί πρα­κτι­κῆς τῆς ἐ­πα­νά­στα­σης στόν ση­με­ρι­νό κό­σμο.

  report this review
• Anynomous

  04 March 2019

  Νέα κυκλοφορία από τις εκδόσεις Έρασμος.

  Στό πα­ρόν κεί­με­νο, θέ­λω νά δεί­ξω πῶς ὁ Μπλόχ προ­σφέ­ρει μιά μέ­θο­δο γιά νά δι­α­κρί­νου­με καί νά κρί­νου­με τό ἰ­δε­ο­λο­γι­κό πε­ρι­ε­χό­με­νο σέ θε­ω­ρί­ες, φι­λο­σο­φί­ες καί πο­λι­τι­στι­κά δη­μι­ουρ­γή­μα­τα τῶν ὁ­ποί­ων ὁ ἰ­δε­ο­λο­γι­κός χα­ρα­κτή­ρας καί οἱ ἰ­δε­ο­λο­γι­κές ἐ­πι­πτώ­σεις πολ­λές φο­ρές πα­ρα­βλέ­πον­ται. Ἡ μπλο­χι­α­νή μέ­θο­δος τῆς ἰ­δε­ο­λο­γι­κῆς κρι­τι­κῆς δι­α­κρί­νει ἀ­πε­λευ­θε­ρω­τι­κές οὐ­το­πι­κές δι­α­στά­σεις ἀ­κό­μη καί σέ ἰ­δε­ο­λο­γι­κά προ­ϊ­όν­τα, φέρ­νον­τας στό φῶς ἐ­κεῖ­νες τίς πλευ­ρές πού θά μπο­ροῦ­σαν νά εἶ­ναι χρή­σι­μες γιά τή ρι­ζο­σπα­στι­κή θε­ω­ρί­α καί πρά­ξη.

  [Από το βιβλίο]

  report this review
• Anynomous

  03 March 2019

  Οὔτε τό μέλλον μᾶς ἀνήκει πιά. Μέσα σέ μερικές δεκαετίες θά μᾶς ἀποκαλοῦν σκληρά «ἀνθρώπους τῆς περασμένης χιλιετηρίδας», Εἴχαμε μόνο κάποια μαγευτικά τραγούδια πού μᾶς μιλοῦσαν γιά τό μέλλον καί ξαφνικά τά τραγούδια αὐτά, καθώς βγῆκαν ἔξω ἀπό τόν δυναμισμό τοῦ παρόντος, μεταμορφώθηκαν σέ συμβάντα τῆς φιλολογικῆς ἱστορίας. Τώρα πού οἱ τραγουδιστές ἔχουν σκοτωθεῖ, πού τά τραγούδια ἔχουν συρθεῖ στά μουσεῖα καί καρφιτσώθηκαν στό παρελθόν, ἡ σύγχρονη γενιά νιώθει ἀκόμα πιό ἐρειπωμένη, πιό ἐγκαταλειμμένη καί πιό χαμένη, αὐτή ἡ γενιά πού δέν ἔχει, μέ τήν πιό ἀληθινή σημασία τῆς λέξῃς, τόν λόγο.

  [Από το βιβλίο]

  report this review
• Anynomous

  22 February 2019

  Τά δοκίμιά του, ἀπό τά ὁποῖα παρουσιάζουμε μιά μικρή ἐπιλογή, δείχνουν πώς ὁ Ὄργουελ δέν ὑπῆρξε μόνο ἕνας συγγραφέας πού κόμισε μέσα στήν πολιτική γραφή τῆς γενιᾶς του τή βαθύτερη ἠθική ἀνησυχία καί τήν πνευματική ἐντιμότητα, ἀλλά πώς ὑπῆρξε συγχρόνως κι ἕνας εὐαίσθητος καί καλλιεργημένος γνώστης τῆς λογοτεχνίας. Τήν ἐσωτερική συνάφεια και τή δυναμική σχέση ἀνάμεσα στίς δύο αὐτές ἰδιότητες τοῦ συγγραφέα φωτίζει καλύτερα ἀπό κάθε ἄλλη ἀνάλυση ἡ σύντομη πνευματική αὐτοβιογραφία του «Γιατί γράφω» πού λόγῳ τοῦ «εἰσαγωγικοῦ» καί ἀντιπροσωπευτικοῦ της χαρακτήρα παίρνει τήν ἀνάλογη θέση της σ’ αὐτήν ἐδῶ τήν ἔκδοση.

  [Από την εισαγωγή]

  report this review
• Anynomous

  18 February 2019

  Ἀ­φε­τη­ρι­α­κό μου ση­μεῖ­ο σέ αὐ­τό τό βι­βλί­ο, ἐν ὀ­λί­γοις, εἶ­ναι ὅ­τι οἱ με­γά­λες ἀλ­λα­γές πού πα­ρα­τη­ροῦ­με στήν κα­τά­στα­ση τῆς λο­γο­τε­χνι­κῆς θε­ω­ρί­ας μέ­σα στό τε­λευ­ταῖ­ο τέ­ταρ­το τοῦ αἰ­ώ­να ἐ­πῆλ­θαν στό πλαί­σι­ο μνη­μει­ω­δῶν καί τα­χύ­τα­των με­τα­βο­λῶν στίς οἰ­κο­νο­μι­κές καί πο­λι­τι­κές συν­θῆ­κες τοῦ κό­σμου, καί ὅ­τι ἡ προ­σχώ­ρη­ση τοῦ κλά­δου τῆς λο­γο­τε­χνι­κῆς θε­ω­ρί­ας πού ἐν­δι­α­φέ­ρε­ται πε­ρισ­σό­τε­ρο γιά ζη­τή­μα­τα ἀ­ποι­κι­ο­κρα­τί­ας καί ἰμ­πε­ρι­α­λι­σμοῦ, σέ γρή­γο­ρη δι­α­δο­χή, πρῶ­τα σέ ἕ­να τρι­το­κο­σμι­κό εἶ­δος ἐ­θνι­κι­σμοῦ καί ὕ­στε­ρα στήν ἀ­πο­δό­μη­ση –στόν με­τα­στρου­κτου­ρα­λι­σμό ἐν γέ­νει, στήν πραγ­μα­τι­κό­τη­τα­– ­συγ­κα­λύ­πτει, ἀν­τί νά ἐ­ξη­γεῖ, τίς σχέ­σεις ἀ­νά­με­σα στή λο­γο­τε­χνί­α, τή λο­γο­τε­χνι­κή θε­ω­ρί­α καί τόν κό­σμο τοῦ ὁ­ποί­ου αὐ­τές ἀ­πο­βλέ­πουν νά εἶ­ναι λο­γο­τε­χνί­α καί θε­ω­ρί­α.

  [Από το βιβλίο]

  report this review
• Anynomous

  16 February 2019

  Κάθε συζήτηση γιά τήν αἰσθητικοποίηση τῆς πολιτικῆς ὀφείλει νά ξεκινάει ἀναγνωρίζοντας τήν κανονιστική ἀντίληψη τῆς αισθητικῆς τήν οποία προϋποθέτει. Διότι μόνο ἐάν καθορίσουμε λεπτομερῶς τί σημαίνει αὐτός ὁ κακόφημα ἀμφίσημος ὅρος μπορούμε νά καταλάβουμε γιατί θεωρεῐται προβληματική ἡ ἐπέκτασή του στήν πολιτική σφαίρα.

  [Από το βιβλίο]

  report this review
• Anynomous

  13 February 2019

  Τό κείμενο πού παρουσιάζουμε ἀποτελεῖ τή συνοπτική διδακτική ἀφήγηση μιᾶς πορείας πολιτικῶν ψευδαισθήσεων ἀπό τή γέννηση ἕως τήν ἐξάχνωση τῶν «βελούδινων» ἐπαναστάσεων στήν Κεντρική Εὐρώπη, τῆς πορείας ἐκείνης πού ὁδήγησε τίς χῶρες τῆς ἐν λόγῳ περιοχῆς ἀπό τή δική τους Σκύλλα τοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ στή δική μας Χάρυβδη (ὅπως ὀδυνηρά ἀποδεικνύεται) τῆς «δημοκρατίας».

  report this review
• Anynomous

  12 February 2019

  ΟΙ ΑΝ­ΘΡΩ­ΠΟ­ΛΟ­ΓΙ­ΚΕΣ ΣΠΟΥ­ΔΕΣ στήν Ἀγ­γλί­α ἀ­να­πτύ­χθη­καν στό πλαί­σι­ο τῆς εὐ­ρω­πα­ϊ­κῆς καί ἰ­δι­αί­τε­ρα τῆς βρε­τα­νι­κῆς ἀ­ποι­κι­ο­κρα­τί­ας, ὡς μέ­ρος τῆς ἀ­ποι­κι­ο­κρα­τι­κῆς συν­θή­κης. Οἱ ἀν­θρω­πο­λό­γοι στήν πλει­ο­ψη­φί­α τους δέν δι­ε­ρω­τῶν­ταν γιά τήν ἀ­ποι­κι­ο­κρα­τι­κή συν­θή­κη οὔ­τε γιά τό γε­γο­νός ὅ­τι συμ­με­τεῖ­χαν σ’ αὐ­τήν ἐ­ρευ­νών­τας ὑ­πο­δου­λω­μέ­νους λα­ούς.

  [Από το βιβλίο]

  report this review
• Anynomous

  10 February 2019

  Αὐ­τό πού ἐν­δι­έ­φε­ρε τόν Γκαῖ­τε δέν ἦ­ταν ἡ ἀ­φη­ρη­μέ­νη ἠ­θι­κή λο­γι­κή (μί­α ἀ­φη­ρη­μέ­νη δι­και­ο­σύ­νη, ἕ­να ἰ­δε­ο­λο­γι­κό πε­ρι­ε­χό­με­νο) ἀλ­λά ἡ ἀ­ναγ­και­ό­τη­τα τῆς δη­μι­ουρ­γί­ας καί ὅ­λου τοῦ ἱ­στο­ρι­κοῦ δέοντος. Εἶ­ναι αὐ­τό πού ση­μα­δεύ­ει μιά δι­α­χω­ρι­στι­κή γραμ­μή ἀ­νά­με­σα σέ αὐ­τόν καί τόν Σίλ­λερ, ἀ­νά­με­σα σέ αὐ­τόν καί στό με­γα­λύ­τε­ρο μέ­ρος τῶν Δι­α­φω­τι­στῶν, μέ τά ἀ­φη­ρη­μέ­να ἤ ἀ­φη­ρη­μέ­να ἐρ­μη­νεύ­σι­μα ἠ­θι­κά κρι­τή­ρι­ά τους.

  [Από το επίμετρο]

  report this review
• Anynomous

  08 February 2019

  Στη ση­με­ρι­νή συγ­κυ­ρί­α όπου επι­κρα­τούν βά­ναυ­σες γε­νι­κεύ­σεις ανή­θι­κων ηθι­κολόγων («όλοι μα­ζί τα φά­γα­με!») ανα­κυ­κλώ­νον­τας την υπο­κρι­σί­α ενός αν­τε­στραμ­μέ­νου λα­ϊ­κι­σμού που υπο­δύ­ε­ται την «υπευ­θυ­νό­τη­τα», η νη­φά­λι­α φω­νή μιας δο­κι­μα­σμέ­νης στο κα­μί­νι του δι­κού της και­ρού συ­νεί­δη­σης, η φω­νή του Κάρλ Γιά­σπερς, ανα­κτά την αφε­τη­ρι­α­κή της ση­μα­σί­α. Δι­ό­τι το ιστο­ρι­κό αυτό κεί­με­νο του Γερ­μα­νού στο­χα­στή, αν και γραμ­μέ­νο πριν από 70 χρό­νι­α αγ­γί­ζει και κά­ποιες ση­με­ρι­νές πλη­γές.

  report this review
• Anynomous

  06 February 2019

  Δεύτερη έκδοση 2019

  report this review
• Anynomous

  19 December 2018

  Νέα κυκλοφορία Meyer Fortes "Ο Οιδίπους και ο Ιώβ στις δυτικοαφρικανικές θρησκείες" (μετάφραση-προλεγόμενα: Φώτης Τερζάκης)

  Το δοκίμιο αυτό είναι μία επέκταση της Διάλεξης Frazer που δόθηκε στο πανεπιστήμιο της Γλασκώβης στις 28 Νοεμβρίου 1957 με τον τίτλο "Η ιδέα του Πεπρωμένου στις δυτικοαφρικανικές θρησκείες" από μία ιδρυτική φιγούρα της βρετανικής ανθρωπολογίας, τον Mayer Fortes. Δημοσιεύθηκε στο HAU: Journal of Ethnographic Theory 8 (1/2): 394-413, και αποτελεί ένα είδος σύνοψης του βιβλίου του Fortes, Oedipus and Job in West African Religion (Cambridge University Press: Λονδίνο 1958· επανέκδοση 1984, Νέα Υόρκη, με εκτενές εισαγωγικό δοκίμιο του Robin Horton). Ο Meyer Fortes (1906-1983) ανήκει στην πρώτη γενιά της βρετανικής κοινωνικής ανθρωπολογίας, τη γενιά που μαθήτευσε στον Μαλινόφσκι και στον Ράντικλιφ-Μπράουν κι εν συνεχεία επάνδρωσε τις έδρες του London School of Economics, της Οξφόρδης και του Καίμπριτζ που επρόκειτο να γίνουν τα οχυρά της νέας επιστήμης. Από κοινού με τον Έβανς-Πρίτσαρντ, με τον οποίον τον συνέδεαν στενοί προσωπικοί κι επαγγελματικοί δεσμοί, εκπροσωπεί την τάση των βρετανών Αφρικανιστών που στα χρόνια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έστρεψαν την έρευνα στις μεγάλες ακέφαλες κοινωνίες της Μαύρης Ηπείρου ενδιαφερόμενοι προπαντός για ζητήματα πολιτικής οργάνωσης και ανέδειξαν σε βασικό εργαλείο ανάλυσης τη "θεωρία της καταγωγής" (descent theory)

  report this review
• Anynomous

  03 October 2018

  Είναι γνωστή η επίθεση του Γερμανού πολιτικού φιλόσοφου Καρλ Σμιτ ενάντια στον ρομαντισμό. Επίθεση, η οποία πυροδότησε έναν διάλογο σχετικά με τις πολιτικές ιδέες των ρομαντικών, και γενικότερα σχετικά με τη σχέση του ρομαντισμού προς την ενεργό πραγματικότητα. Ο Σμιτ υποστήριξε ότι οι ρομαντικοί "αρνούνται να αναγνωρίσουν τα αιτήματα που η πραγματικότητα θέτει πάνω στη σκέψη" και "βλέπουν τον κόσμο ως μία ευκαιρία του καλλιτεχνικού νου να βεβαιώσει την κυριαρχία του". Διότι στον ρομαντισμό, αποφαίνεται ο Σμιτ, "η πραγματικότητα θεωρείται μόνον ως μια πρόφαση της φαντασίας να εκφράσει τον εαυτό της, να κατασκευάσει, τα πράγματα όπως αυτή θα τα ήθελε, να αισθητικοποιήσει τον κόσμο". Επιπλέον, ο Σμιτ υποστήριξε ότι στη σφαίρα των τεχνών υφίσταται μια ηθική ανεπάρκεια του ρομαντικού λυρισμού, εξ αιτίας της οποίας το ρομαντικό κίνημα δεν μπόρεσε να ανακαλύψει αισθητικό ενδιαφέρον σε οποιοδήποτε κοινωνικό περιεχόμενο.

  report this review
• Anynomous

  30 September 2018

  Όπως γράφει ο Μιγκουέλ Αμπενσούρ (Miguel Abensour), από τον οποίο έχουμε δανεισθεί τα στοιχεία αυτού του σημειώματος ο Κλάστρ είναι ο κατ’ εξοχήν εθνολόγος της επιτόπιας έρευνας. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για τον μη εθνολόγο αναγνώστη ο οποίος βρίσκεται μπροστά σ’ ένα έργο με φιλοσοφικές πάντοτε διαστάσεις κι έχει ίσως την τάση να ξεχνά, ή έστω να υποβαθμίζει, το εθνογραφικό υλικό στο οποίο στηρίζεται αυτό το έργο. Ο ίδιος άλλωστε ο Πιέρ Κλάστρ, στα μαθηματικά του στη Σχολή Ανωτάτων Σπουδών του Παρισιού, επέμενε πάντοτε ότι η επιτόπια έρευνα είναι απολύτως αναγκαία για την επιστήμη της εθνολογίας. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι σκοπός της εθνολογίας είναι να αρχειοθετεί τους πρωτόγονους πολιτισμούς ούτε να συνθέτει τα στοιχεία διαφόρων ερευνών. Ο εθνολόγος, κατά τον Κλάστρ, είναι πρωτίστως πολιτικός στοχαστής. []

  report this review
• Anynomous

  10 September 2018

  Η αξία της ενασχόλησης με τη φιλοσοφία, έχει τα τελευταία χρόνια τεθεί σε αμφισβήτηση. Κι αυτό όχι μόνο από όσους βρίσκονται έξω από αυτήν, αλλά και, με το δικό τους τρόπο, από τους ίδιους τους φιλοσόφους. Η αναζήτηση γενικών αληθειών αναμφισβήτητου κύρους έχει είτε από τα έξω καταργηθεί ως αίτημα είτε περιορισθεί, με θεωρητική επιχειρηματολογία, στη διατύπωση αρχών που αφορούν "καθαρά" θέματα μορφής, δεν αναφέρονται δηλαδή σε συγκεκριμένα περιεχόμενα. Από την άλλη μεριά, η εξακολουθητική μη δεσμευτική υιοθέτηση θετικών τρόπων σκέψης με αξίωση πρωταρχικού κύρους έχει καταντήσει τη φιλοσοφία εύκολη λεία όσων την αντιμάχονται. Ότι παρ' όλα αυτά η φιλοσοφία είναι ακόμα δυνατή, πολύ περισσότερο, αναγκαία, έστω και μόνο, τη δεδομένη ιστορική στιγμή, ως αναζήτηση των όρων της ιστορικής αναγκαιότητας της σημερινής της κατάστασης, αποτελεί κεντρικό θέμα της λεγόμενης Κριτικής Σχολής της Φραγκφούρτης. Η στροφή αυτή της ιστορικής θέσης, πλουτισμένη από τις πικρές εμπειρίες των μέχρι τώρα διαψεύσεών της, οδηγεί αναπόφευκτα σε μια θεωρία της κοινωνίας, αφού η τελευταία είναι το πλαίσιο, μέσα στο οποίο η θεωρητική σκέψη είναι δυνατή, γεννιέται, αρθρώνεται, διαψεύδεται ή γίνεται παραγωγική· είναι δηλαδή η κοινωνία αναγκαστικά παρούσα στο υποκείμενο μαζί και στο αντικείμενο της θεωρίας. Αυτή η υποκατάσταση του κοινωνικού Όλου στη θέση που κατείχε στον εγελιανό ιδεαλισμό το Πνεύμα σημαίνει τη διεύρυνση και συμπλήρωση αυτού που τοποθέτησαν στη βάση όσοι χαρακτήρισαν την εγελιανή φιλοσοφία ως φιλοσοφία αντεστραμμένη. Σημαίνει συγχρόνως και μια νέα σχέση προς την πράξη: Η φιλοσοφία γίνεται άμεσα πρακτική, αφού κατανοεί ότι δεν είναι σήμερα δυνατή παρά μόνο μέσα στην προοπτική της επιδίωξης μιας χειράφετης ανθρωπότητας, συγχρόνως όμως διαβλέπει την οπισθοδρομικότητα της αντικατάστασής της από μια άμεση πράξη. Το κείμενο που ακολουθεί οφείλεται σ' έναν από τους βασικούς εκπροσώπους της σχολής της Φραγκφούρτης, τον Τ. Αντόρνο. [] (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

  report this review
• Anynomous

  04 September 2018

  Ένα κείμενο του Φώτη Τερζάκη για το βιβλίο "Παλιά και νέα θεότητα" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις μας. Ένας διάλογος του περιοδικού Σημειώσεις με τον Παναγιώτη Κονδύλη.

  report this review
• Anynomous

  16 July 2018

  Τα δοκίμια του Τζωρτζ Όργουελ, από τα οποία παρουσιάζουμε μια μικρή επιλογή, δείχνουν πως ο Όργουελ δεν υπήρξε μόνο ένας συγγραφέας που κόμισε μέσα στην πολιτική γραφή της γενιάς του τη βαθύτερη ηθική ανησυχία και την πνευματική εντιμότητα, αλλά πώς υπήρξε συγχρόνως κι ένας ευαίσθητος και καλλιεργημένος γνώστης της λογοτεχνίας. Την εσωτερική συνάφεια και τη δυναμική σχέση ανάμεσα στις δύο αυτές ιδιότητες του συγγραφέα φωτίζει καλύτερα από κάθε άλλη ανάλυση η σύντομη πνευματική αυτοβιογραφία του "Γιατί γράφω" που λόγω του "εισαγωγικού" και αντιπροσωπευτικού της χαρακτήρα παίρνει την ανάλογη θέση της σ' αυτήν εδώ την έκδοση.

  report this review
• Anynomous

  21 June 2018

  Οι εκδόσεις Έρασμος συμμετέχουν στο δεύτερο Θερινό Βιβλιοστάσιο. Από σήμερα μέχρι και την Κυριακή. Σας περιμένουμε όλους

  report this review
• Anynomous

  17 June 2018

  "Ο κόσμος μετακόμισε στο απάνθρωπο βολεύτηκε σ’ αυτή την προσφυγιά πήρε μαζί του για εικονίσματα φωτογραφίες δημίων όργανα βασανιστηρίων για φυλαχτά μιλάει μόνο με σήματα μέσ’ στην οχλαγωγία της ερημιάς στις φαντασμαγορίες του τίποτε"

  report this review
• Anynomous

  18 May 2018

  Νέα κυκλοφορία από τις εκδόσεις Έρασμος

  Michael Lowy-Robert Sayre Η ρομαντική ουτοπία του Βάλτερ Μπένγιαμιν Μετάφραση: Ρεββέκα Πέσσαχ

  Ο Μεσσιανισμός του Μπένγιαμιν είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την προσκόλλησή του στη ρομαντική κοσμοαντίληψη από την οποία εκπηγάζει με έναν ιδιάζοντα τρόπο πέρα από τις καμπαλιστικές καταβολές του, ή εξ αιτίας των καμπαλιστικών καταβολών του ίδιου του ρομαντικού κοσμοειδώλου, όπως αυτό διαμορφώθηκε ως καθολικό πρόταγμα για τη φιλοσοφία, την τέχνη και την ιστορία. Στην περίπτωση του Μπένγιαμιν, ο Μεσσιανισμός είναι un-etre-a-dire του Ρομαντισμού και μάλιστα ένα «είναι-που-πρέπει-να-ειπωθεί» προκειμένου να εισχωρήσουμε στον πυρήνα της ρομαντικής εξεγερσιακότητας και του ρομαντικού χρόνου ως ανατροπής του χρονικού continuum της Διαφωτιστικής αυταπάτης της ιστορίας εν προόδω.

  Σε επιστολή του της 7ης Απριλίου προς τον Ernst Schoen σχετικά με τη διατριβή του για την «Έννοια της Κριτικής της Τέχνης στον γερμανικό ρομαντισμό», ο Μπένγιαμιν έγραφε: «Πριν από μερικές μέρες τελείωσα ένα προσχέδιο της διατριβής μου. Έγινε αυτό που όφειλε να γίνει: μία ένδειξη της αληθινής φύσης του ρομαντισμού η οποία είναι πλήρως άγνωστη στις φιλολογικές μελέτες. Ωστόσο, [η διατριβή] συνδέεται μόνον έμμεσα [με το θέμα] καθώς στάθηκα ανίκανος να προσεγγίσω τον πυρήνα του ρομαντισμού, τον μεσσιανισμό του (ασχολήθηκα μόνο με την αντίληψή του για την τέχνη), και ακόμη λιγότερο με οτιδήποτε άλλο πιστεύω ότι είναι σημαντικότατο » (Από τον πρόλογο του Στέφανου Ροζάνη)

  report this review
• Anynomous

  13 May 2018

  Ποίηση "για το κοινό": ποίηση ενάντια στο κοινό

  Κείμενο του Βύρωνα Λεοντάρη στο τεύχος 48 του περιοδικού Σημειώσεις

  report this review
• Anynomous

  01 May 2018

  Karl Jaspers Το πρόβλημα της γερμανικής ευθύνης Μετάφραση: Στέφανος Ροζάνης

  Ο συγγραφέας ξεκινώντας από το ερώτημα της πολιτικής ευθύνης των Γερμανών πολιτικών για τα εγκλήματα του ναζισμού επεκτείνεται σε μια δέσμη πολιτικών, ηθικών και μεταφυσικών ερωτημάτων που (οφείλουν να) διαπερνούν τη συνείδηση όχι μόνο των υπηκόων μιας ιστορικά ένοχης χώρας αλλά και όλων ημών ανεξαιρέτως, αν θέλουμε να αποτρέψουμε την παγκοσμίως επαπειλούμενη ανακύκλωση της ναζιστικής θηριωδίας επί τεχνοδημοκρατικού πλέον επιπέδου.

  report this review
• Anynomous

  11 April 2018

  Ένα από τα τελευταία βιβλία των εκδόσεων Έρασμος είναι οι "Εποπτείες του Γιάννη Δάλλα. Επίμετρο: Βασίλης Αλεξίου

  Οι "Εποπτείες" είναι μια πρώτη συναγωγή δοκιμίων μου, γραμμένων σε νεαρή ηλικία, εν βρασμώ προβληματισμού και γραφής θα έλεγα, μεταξύ των είκοσι πέντε και είκοσι εννέα μου χρόνων, που κυκλοφόρησε το 1954. Και τώρα, μετά από παρέλευση εξήντα και πλέον ετών, επιστρέφω νηφαλιότερος στην εποχή που τα ενέπνευσε και το στυλ που τα εξέφρασε και τα επανεκδίδω εν μέρει ανανεωμένα.

  Στον σημερινόν αναγνώστη που θα ρωτούσε αν πρόκειται για πιστή επανέκδοση ή, όπως συνηθίζεται να λέγεται, για επαναθεώρηση εκείνης, απαντώ πως πρόκειται ασφαλώς για μια έκδοση που βασικά σέβεται και ακολουθεί τη δομή της πρώτης συμπληρώνοντας τα ελλείποντα στοιχεία της και εμπλουτίζοντάς την με νέα επιχειρήματα, που τα καθιστά αποδεικτικότερα και εκφραστικότερα η τωρινή έκδοση: αποδεικτικότερα από την πλευρά του νοήματος, με την προσθήκη ολόκληρων κριτικών παραγράφων και την απαλοιφή άλλων ως περιττών και κοινότοπων· και από την άποψη της γραφής, με μια εκφορά αυστηρή και οικονομικότερη, έναντι της παλαιάς, όπως μου τονίστηκε, ωραιολογίας. Οι "Εποπτείες" (1954) και η Υπερβατική συντεχνία που ακολούθησε (1958) είναι, εν σχέσει προς την δοκιμιακή μετέπειτα πορεία μου, δύο έργα πρώιμα, απομονωμένα και έκτοτε αποξεχασμένα στη δεκαετία του '50. Κατά βάση δίδυμα, ή πάντως συνεχόμενα, στη θεματική αναφορά του στόχου και τη σκόπευση του στόχαστρου με μια εποπτικότητα ενεστωτική και προαισθητική στα πρώτα και με μια υπερβατικότητα ευρύτερη, διαχρονική και πολιτισμική στα δεύτερα. Δίδυμα και για τη σταθερά, που τα συνέχει: της κοινής πνευματικής τους συντεχνίας.

  Έτσι οι Εποπτείες πρώτες ήδη από τους τίτλους των τεσσάρων δοκιμίων τους, προσφέρονται ως πρόταση για νέα επανανάγνωση του έργου. Για επανανάγνωση τριπλή: προαισθητική, αισθητική, μεταισθητική

  report this review
• Anynomous

  01 April 2018

  Μία από τις τελευταίες εκδόσεις μας είναι το "Patria Mia" του Ezra Pound, σε μετάφραση Γεράσιμου Λυκιραδόπουλου και Στέφανου Ροζάνη.

  "Ένα δοκίμιο του Έζρα Πάουντ στη μητρική του γλώσσα με τίτλο ιταλικό: Patria mia. Σημειολογικά έχει, κατά την αντίληψή μου, τεράστιο ενδιαφέρον τόσο για το ύφος των εκφραζομένων ιδεών και θέσεων, τις οποίες ο νεαρός Πάουντ διατυπώνει σε αυτό το πράγματι ιδιόμορφο δοκίμιό του, όσο και για τις εκ πρώτης όψεως αφανεϊς προθέσεις του -ή εν πάση περιπτώσει όχι απόλυτα φανερές- οι οποίες ωθούν τον συγγραφέα στο εγχείρημά του: μια απολογία της βιωματικής του εμπλοκής με τις ιδέες και τις θέσεις που διατυπώνει. Όπως εγώ το βλέπω, το παράξενο αυτό δοκίμιο, παράξενο ακόμη και ως προς την ένταξη και ενσωμάτωσή του στο συνολικό corpus του παουντικού έργου, είναι πράγματι μια απολογία πολύ περισσότερο από όσο ένα θεωρητικό κείμενο των ιδεολογικών προσανατολισμών του "αμερικανού" Πάουντ και της περιπέτειάς του στα ευρωπαϊκά συμφραζόμενα μέσα στα οποία εντάχθηκε και λειτούργησε το ποιητικό κυρίως έργο του ως ένα είδος αμφίθυμου μοντερνισμού, απομακρυσμένου πάντως από τις "αμερικανικές" πηγές του ή από την "αμερικανική" ποιητική και καλλιτεχνική νοοτροπία. Ο αμφίθυμος μοντερνισμός του Πάουντ είναι πρωτίστως και κατ' εξοχήν ευρωπαϊκός, και είναι γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο που το Patria mia έχει έντονο απολογητικό χαρακτήρα και κατ' ουσίαν είναι εγχείρημα βιωματικής αμφιθυμίας έναντι των καταγωγικών εναυσμάτων και καλλιτεχνικών συναισθηματικών προβολών." (Από τον πρόλογο του Στέφανου Ροζάνη)

  report this review
• Anynomous

  01 April 2018

  AGNES HELLER Η ΜΕΓΑΛΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Μετάφραση: Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος

  Κείμενα όπως αυτό της Agnes Heller συνιστούν διττή πρόκληση: υπενθυμίζοντας με νηφάλια εμμονή κάποια απλά και θεμελιώδη οράματα κοινωνικής αρμονίας, ταυτόχρονα παραπλέουν εγκαίρως τον πειρασμό της ουτοπίας. Η λύση στο «εδώ» και το «τώρα» είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου. Ο Κόσμος είτε θα υποχρεωθεί να ανακαλύψει τη λύση που βρίσκεται μπροστά στη μύτη του είτε θα εκλείψει.

  report this review
• Anynomous

  30 March 2018

  ROMAN JAKOBSON Το πρόβλημα Μαγιακόφσκι Μια γενιά που σπάταλησε τους ποιητές της Μετάφραση: Ρένα Κοσσέρη

  Το παρόν δοκίμιο του Γιάκομπσον για τον θάνατο και την ποίηση του Μαγιακόβσκι, αν και γράφτηκε σε μια περίοδο εντατικής αισθητικής έρευνας γύρω από τα προβλήματα που έθεσε ο φορμαλισμός και η γλωσσολογία στους πρώτους αυτούς θεωρητικούς κύκλους της Μόσχας (1915-1920) και αργότερα της Πράγας (1920-1939), πολύ απέχει απ’ το να είναι ένα κείμενο αρχών. Βασίζεται κυρίως σε μα έσωθεν μαρτυρία της ποιητικής ζωής και επιχειρεί να διευρύνει τους πυρήνες της μαγιακοβσκικής μυθολογίας φέρνοντας σε επαφή τη δημιουργική τροχιά αυτής της φιλολογίας με τους ερεθισμούς τόσο της παράδοσης, όσο και της αναβράζουσας πειραματικής ανάπτυξης των καινούργιων τάσεων που εξυπηρέτησε.

  report this review
• Anynomous

  29 March 2018

  Κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες το νέο τεύχος των Σημειώσεων

  report this review