About
Location :
Added by Jopie, at 06 July 2018
Opening Hours
- Monday 09:00 - 17:00
- Tuesday 09:00 - 17:00
- Wednesday 09:00 - 17:00
- Thursday 09:00 - 17:00
- Friday 09:00 - 17:00
- Saturday 09:00 - 17:00
- Sunday -
Description
Εκδόσεις Ζαχαράκη
site: http://www.zacharakis.gr
Add missing information
37 Reviews
-
05 June 2019
The book contains ethnographical material, biographical sketches of shadow-theater players, and descriptions of sets and figures.
report this review -
31 May 2019
Κατακαλόκαιρο, χρόνια πριν, ένα σωρό μυρωδιές μπερδεύονταν και έφτιαχναν χαρμάνια «εις τας αυλάς». Οι μαρκαμπέλες ολάνθιστες, τα αγιοκλήματα, οι γαρδένιες και τα μπουγαρίνια μαζί με τις νυχτολουλουδιές ανάδιναν χλιαρές ανασαιμιές, που τέτοιες ούτε στο περβόλι των θεών δεν υπήρχαν μαζεμένες Τα «αναπάντεχα» όσο κι «απρόσμενα» συμβαίνουν μέσα στην αυλή ενός μοδιστράδικου. Ο πόνος συνυπάρχει με τον ζόφο και την ανέχεια, οι αστοί με τους πλούσιους, ο όχλος με την πολιτική, το δίκιο με το άδικο. Μέσα απ' τον άκρατο αυθορμητισμό και την ιστορία της Νίτσας της υπηρέτριας, περνάει η ζωή όλου, σχεδόν, του αχαϊκού χώρου οικοδομώντας μία βίβλο τρόπου ζωής στην περιφέρεια της εποχής, ζωγραφίζοντας με έντονα χρώματα το μεγαλείο τόσο του έρωτα, όσο και της πραγματικής αγάπης.
report this review -
22 May 2019
Αναμέτρηση με την αιωνιότητα
Είχα ακούσει για τον Νικόδημο από τον αείμνηστο φίλο μου ποιητή, Ματθαίο Μουντέ. Ο Ματθαίος εκτιμούσε ειλικρινά την ποίηση του Νικόδημου, και σε κάθε ευκαιρία μιλούσε για αυτήν σε φίλους ή σε δημόσιες συνάξεις, ακόμη και στο ραδιόφωνο. Ανέβηκα στο Όρος και τον αναζήτησα, και αν θυμάμαι καλά τον πρωτοείδα στο Κελλί του Γέροντα Ιερόθεου, εκεί που διέμενε ο Τσαρούχης όταν επισκεπτόταν τις Καρυές. Ο Νικόδημος μου είπε, στο περίπου, πού ζει. Ένα απόγευμα πήρα τον δρόμο· το μονοπάτι για το Βατοπέδι. Περνάς την Αθωνιάδα, στον δρόμο συναντάς ερείπια μοναστικών κτισμάτων, Κελλάκια και ησυχαστήρια, που τα αναγνωρίζεις στα ζωγραφικά έργα του Νικόδημου. Το σπίτι του ήταν κρυμμένο μέσα στην πρασινάδα του δάσους. Θυμάμαι ότι, μετά την είσοδο, αριστερά ήταν η κουζίνα. Το λιγοστό φως έμπαινε από την πόρτα, γιατί από το παράθυρο είχε εισβάλει στο δωμάτιο ένα κλαδί. Μάλλον ήταν καστανιά. Ένας ήχος κελαρυστός τραβούσε την προσοχή. Ήταν το νερό που έρρεε διαρκώς από έναν κρουνό, στον νεροχύτη της κουζίνας. Δεν κατάλαβα αν ήταν σε χρήση ή είχε ξεχαστεί ως χώρος κατοικήσιμος. Λίγο πιο μέσα ήταν το εκκλησάκι. Κάθε Κελλί, στο Όρος, έχει ένα παρεκκλήσι. Και αυτό ήταν στο μισοσκόταδο, και κάπου κάπου λαμπύριζαν κάποια μέταλλα από εικόνες και σκεύη. Δεξιά, ήταν η καρδιά του σπιτιού: ένα μεγάλο δωμάτιο με ένα κρεβάτι κολλημένο στον τοίχο, στη γωνία δεξιά με φλοκάτη επάνω του. Ένα γραφείο με διάφορα χαρτιά, επιστολές και έγγραφα. Ένα καβαλέτο ζωγραφικής, μερικές καρέκλες. Μυρωδιές από κερί, θυμίαμα, και με την υγρασία του δάσους που ερχόταν σε κύματα μέσα στο δωμάτιο-εργαστήριο. Εκεί δρούσε και ενεργούσε ο νέος μοναχός που είχα απέναντί μου. Θα ήταν γύρω στα 35 χρόνια. Η ανάγκη του για επικοινωνία ήταν ολοφάνερη, όπως και η ανάγκη του για επιβίωση. Ήδη τότε έστελνε εικόνες, που ετοίμαζε, σε ξένους επισκέπτες του Όρους. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον δεν μπορείς παρά να είσαι ποιητής. Πιστεύω ότι όλοι οι μοναχοί είναι ποιητές. Ορισμένοι, όμως, όπως ο Νικόδημος, αρθρώνουν αυτόν τον λόγο της αναμέτρησης με την αιωνιότητα. Την αγωνία για τον χρόνο και τη ζωή. Που μπορεί να είναι κύκλος ή ευθεία ή κάτι άλλο. Πιο άπιαστο, για τούτο και περισσότερο γοητευτικό. Ο Νικόδημος ακολουθεί μια ιδιαίτερη πορεία. Δεν ζει πλέον με τη φυσική του παρουσία στον Άθωνα, αλλά το Όρος τον έχει σφραγίσει. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς.
Ιωσήφ Βιβιλάκης Καθηγητής τμήματος θεατρικών σπουδών Πανεπιστημίου Αθηνών
report this review -
17 May 2019
Τα χέρια του Λάμπη μένουν ελεύθερα, και ο ιδρώτας που είχε στριμωχτεί στις χειροπέδες τρίβεται από τις παλάμες του, μα δεν σταματά να αναβλύζει. Πιάνει το πρόσωπό του. Λίγα βήματα πριν, ήταν έτοιμος να αποδεχτεί όλα τα αμαρτήματα του κόσμου καταδικάζοντας τον εαυτό του. Μια ανάσα πριν -γιατί αποκλείεται να έκανε περισσότερες από μία-, πέρασε μπροστά απ΄ τα μάτια του η επερχόμενη κόλαση, αλλά κι ο χαμένος παράδεισος, όπου ποτέ δεν πάτησε το ξερό του. Μόλις λίγο πριν, ήταν έτοιμος να συγχωρέσει όλη την πλάση· το μόνο που ήθελε ήταν να μην υποστεί τις συνέπειες, να μην αποκαλυφθούν τα ρεζιλίκια του. Τι να πρωτοπείς, και τι να ομολογήσεις; Ιστορίες με πολλούς ήρωες, ενοίκους ενός άλλου κόσμου, στον οποίο θα θέλαμε, ίσως, να ανήκουμε. Ή, μήπως, όχι;
report this review -
14 May 2019
Η βασίλισσα, οι πριγκίπισσες της χώρας, και οι κυρίες επί των Τιμών ήταν πελάτισσες εκείνου του οίκου, που φαίνεται ότι ικανοποιούσε στο ακέραιο το γούστο και τις επιλογές τους. Κανείς δεν αμφισβητούσε την αξία της `Εμμας. `Ολοι οι γνωστοί οίκοι ραπτικής, ξένοι και εγχώριοι, την αντιμετώπιζαν με σεβασμό για την επιμονή της στη λεπτομέρεια, στην ποιότητα, και ζήλευαν το άριστο κόψιμο στα ταγέρ και στα παλτά της. Το πανηγύρι των επιδείξεων μόδας έφερνε στα σαλόνια της κυρίας `Εμμας αναμονή, ένταση, και έναν χαρούμενο ξεσηκωμό, που γοήτευε τις κυρίες του καλού κόσμου, και μαζί κέρδιζε τον θαυμασμό και τα συγχαρητήρια του ελληνικού και του ξένου Τύπου.
report this review -
13 May 2019
Πόσες μουσικές αγγίζουν την ψυχή μας και μεις ακούμε μοναχά τα πένθιμα εμβατήρια; κοιτάζουμε το ουράνιο τόξο και το ζωγραφίζουμε γκρι, κοιτάζουμε τα σύννεφα μοναχά αυτά που είναι γεμάτα βροχή, τον ήλιο για να νιώσουμε μόνο παγωνιά μέσα μας. Τώρα, μπορεί το είναι της να λέει “καλημέρα θλίψη” αλλά είναι σίγουρη πως ο χρόνος θα κλείσει τις πληγές και θα πει πάλι με χαμόγελο: “Καλημέρα ζωή Σ΄ΑΓΑΠΑΩ!”
report this review -
11 May 2019
Dr Ευάγγελος Κωνσταντίνου Kαθηγητης Βυζαντινής και Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Wuerzburg, Βαυαρία, Γερμανία
Υπέροχο το έργο σου «Ολυμπιάς», που με τόση γνώση και αφοσίωση στην αρχαία ελληνική μας Γραμματεία μας χαρίζεις, ζωντανεύοντας κατά τον πιο πετυχημένο τρόπο την θρυλική βασίλισσα της Μακεδονίας, μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, την ανεπανάληπτη αυτή μυσταγωγό του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού μας, που μεταλαμπάδεψε το ελληνικό Πνεύμα στα πέρατα της οικουμένης. Σπουδαία η συμβολή σου στην νεοελληνική μας λογοτεχνία, εκεί στα πέρατα της άλλης ηπείρου. Κρατάς άσβεστη την φλόγα της πατρίδας μας, στην οποία οφείλουν πάρα πολλά όλοι οι λαοί.
report this review -
10 May 2019
Απεικονίζοντας την αυτεξούσια πραγματοκρατία μεταξύ επαλλήλων υποστάσεων, εισχωρούμε μέσω μίας ποιητικής αποδοχής οφειλών στην υπερφυσική τελετή των απαραβίαστων κόσμων. `Αλλοτε συγκατάβασης, άλλοτε άρνησης, αποκήρυξης ή και σύζευξης αντιθέτων, όπου με διάδοχες τροπές και ακατανόητες απολογίες επισκοπούμε τα διανοητικά εκτυπώματα που μας εισηγείται, σύμφωνα με τις εκμυστηρεύσεις του γράφοντος, η προσφιλής τέχνη του Μιχάλη Παπανατσίδη.
report this review -
10 May 2019
Η Βάσω Καλαμάρα, παρουσιάζοντας τα ποιήματά της αυτά στους φιλαναγνώστες της Αυστραλίας, φέρνει ταυτόχρονα τον χαιρετισμό του Ελληνικού πνεύματος στον λαό της Αυστραλίας, της χώρας όπου ζει, εργάζεται και δημιουργεί.
report this review -
09 May 2019
Υπάρχει, άραγε, θεραπεία για την αγάπη; Το είχα βαθειά κλεισμένο στην ψυχή μου, ότι εκείνο ήταν το αγαπημένο ζευγάρι, αυτό που είχα εξιδανικεύσει στα εφηβικά μου χρόνια. Τώρα, όταν τα σκέφτομαι αυτά, ο νους μου ταξιδεύει Γιατί; `Ολοι, κάποια στιγμή, αναρωτηθήκαμε για την ατυχία, για την διάψευση των ονείρων μας και για την απογοήτευση που μας προκάλεσε η επέμβαση στην ζωή μας, ανθρώπων οικείων και μη, που με την επιμονή τους μας ανάγκασαν να προδώσουμε ό,τι αγαπημένο πιστέψαμε. Δεν υπάρχει, όμως, «γιατί». Αν υπάρχει, βρίσκεται στο γεγονός ότι μόνοι μας δεν είχαμε την δύναμη να κυνηγήσουμε την τύχη μας· στο ότι δεν φτιάξαμε την ζωή μας σύμφωνα με τα «θέλω» μας· στο ότι δεν κερδίσαμε την αγάπη που μας άξιζε στο ότι, τελικά, δεν εκπληρώσαμε όσα αγκαλιάζουν τα μύχια της ψυχής μας Υπάρχει, άραγε, θεραπεία για τα «γιατί»;
report this review -
08 May 2019
Υπήρξα πάντα Προστάτης υψηλών Ιδανικών! Αυτά που κουβάλησα τόσα χρόνια στις αποσκευές μου, σας τα αφηγούμαι για να ξαλαφρώσω από το βάρος των αναμνήσεών μου. Στη ζωή μου ποτέ δεν υπολόγισα το ουρλιαχτό του ανέμου. Πριν η ψυχή μου γειτονέψει με τ’ αστέρια, θα προσπαθήσω να περιπλανηθώ για λίγο στα μονοπάτια του παρελθόντος, γιατί νομίζω ότι έχει έρθει η ώρα της ζυγαριάς για την προσφορά μου στην κοινωνία και στην πατρίδα, και μάλιστα τότε που λυσσομανούσε η θύελλα του πολέμου. Η αυτοβιογραφία μου είναι εξομολόγηση και κάθαρση μαζί.
report this review -
03 May 2019
Ο Paris Actoss, κατά κόσμον Μπουρλέτος Παναγιώτης - Πάρις, δεν είναι παρά ένα φυσικό πρόσωπο όπως όλοι μας, που σαν χαρακτηριστικό του έχει απλά λίγο περισσότερο από τον εαυτό του. Το 1968 γεννήθηκε στην Αθήνα, κι όμως έτυχε να ζήσει κατά περιόδους, αλλά και παράλληλα, στην φύση. Σπούδασε γραμμικό σχέδιο. Επί δυόμισι δεκαετίες ασχολείται με κινηματογραφικές και οπτικοακουστικές παραγωγές, με την ιδιότητα κυρίως του φροντιστή, αλλά και σε θέσεις παραγωγής. Από τα δεκαπέντε του κρατούσε πάντα σημειώσεις και έγραφε σχεδιάζοντας την απλότητα, όπως και την αντικειμενικότητα. Το 2015 κυκλοφόρησε το πρώτο μυθιστόρημά του, με τίτλο: «Οικογενειακές Επισκέψεις», ενώ το 2018, η συλλογή διηγημάτων του, με τίτλο: «Ακόμα ζουν»
report this review -
25 April 2019
Ο Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος, απαγγέλει: Μοναχό Νικόδημο (από το συνοδευτικό cd: Θραύσματα μιας πιθάνης Δια-φά-νοιας, του βιβλίου: Η ημέρα του Χρόνου)
report this review -
23 April 2019
Στην ελληνική χλωρίδα βρίσκει κανείς χιλιάδες θεραπευτικά βότανα που διασώθηκαν μέσω των παραδόσεων και που αυτοφύονται όχι μόνο στους εθνικούς μας δρυμούς, αλλά σε όλη την επικράτεια, δεν χρειάζονται καμία περιποίηση, όσο για μας δεν κάνουμε τον κόπο ούτε να σκύψουμε να τα μαζέψουμε. Υποστηρίζω, όμως, πως τα φυτά, στη φυσική τους κατάσταση, έτσι όπως τα προσφέρει η μητέρα φύση, έχουν κατά τέτοιο τρόπο κατανεμημένα τα συστατικά τους, ώστε να «χτυπάνε» την ασθένεια στη ρίζα της.
report this review -
22 April 2019
Βρέθηκε στη Σμύρνη κι ένιωσε την πίκρα, τη μοναξιά, την απόρριψη, αλλά και την αγάπη, που την γλύκανε σαν το γλυκό του κουταλιού με τη μυρωδιά του τριαντάφυλλου. Δεν έμαθα ποτέ γιατί την έλεγαν Ντινιά, αφού τ᾿όνομά της ήταν Ελένη. `Όμως, αυτό το κορίτσι το μεγαλωμένο μέσα σε μια επαρχιακή οικογένεια γεμάτη «πρέπει», έκανε πέτρα την καρδιά και έφυγε μακριά απ` το χωριό της, για να ζήσει το παιδί, τη μάνα, και τον εαυτό της. Γνώρισε τρεις πολέμους: τον Βαλκανικό, τον Πρώτο, και τον Δεύτερο Παγκόσμιο. Μια μεγάλη περιπέτεια η ζωή της που ήταν πάντα γεμάτη τραγικά γεγονότα, με λίγες μόνο τρυφερές και αγαπησιάρικες στιγμές, όμως τόσο δυνατές που έμοιαζαν ατελείωτες, σαν να υπήρχαν μόνο αυτές. Πάνω απ`όλα οι δικοί της, και βαθιά στην καρδιά της ο ξανθός εκείνος νεαρός με το τραγιασκάκι, ο Ηρακλής, που όσα χρόνια κι αν πέρασαν παρέμεινε ο ίδιος νεαρός άνδρας της ξύλινης εξέδρας που χανόταν μέσα στη θάλασσα
report this review -
19 April 2019
Βάσω Λ. Καλαμάρα, "ΤΟΠΙΟ ΚΑΙ ΨΥΧΗ" Στις δυο πατρίδες μου: Ελλάδα – Αυστραλία
Σήμερα βρέχει Κι όλα της φάρμας τα λιβάδια θολωμένα, μένουν σε μια μυστήρια, βαθιά σιωπή!
Καλοθρεμμένα τα χρονιάρικα μοσχάρια αναμασούν, σε μια ξεκούραστη ακινησία. Πελώριες, γλυπτές μορφές, θαρρείς, ονείρου. Με φόντο μαύρο πίσω τους ατέλειωτο το δάσος. Το βλέμμα τους σκιάζει μια γλυκιά μελαγχολία
Κι όλα νομίζεις τούτη τη στιγμή πως καθρεφτίζουνε τους κόσμους, που κρυφά φυλάγω στην ψυχή μου.
Νερένια, μυθικά νεκροταφεία, που τις ταφόπλακες στολίζουν τ΄ αγριόχορτα. Κι αράχνες κι ερπετά πηγαινοφέρνουνε, σ΄ ό,τι με χρόνια τα ΄θαψα κατάβαθα κει μέσα. Τα δάκρυά μου βροχούλα σιγανή, θολή, τα σκέπασε όλα.
report this review -
13 April 2019
Η Βέρα Λεώβαρι, είναι ειδική Παιδαγωγός. Το βιβλίο της απευθύνεται κυρίως σε γονείς με σκοπό να τους παρέχει συμβουλές για τον καλύτερο δυνατό χειρισμό κάποιων καταστάσεων με τις οποίες ενδέχεται να έλθουν αντιμέτωποι στη σχέση τους με τα παιδιά τους, κατά τη διάρκεια κυρίως της προσχολικής, αλλά και της πρώτης σχολικής ηλικίας.
report this review -
10 April 2019
LiFO: Η παλιά Κυψέλη: μια εύθυμη γειτονιά με τα όλα της
report this review -
05 September 2018
Η παρούσα μελέτη που απευθύνεται σε κάθε σκεπτόμενο και πλατιάς αντίληψης άνθρωπο, προσεγγίζει την Καινή Διαθήκη ξεπερνώντας τη γενικώς επικρατούσα αντίληψη για Παράδεισο και Κόλαση σε ατομικό – εγωιστικό επίπεδο, επιχειρεί να δώσει μια περισσότερο ενδιαφέρουσα διάσταση στη Ζωή και να προβάλει μια ευρύτερη δημιουργική προοπτική που εκτείνεται πέρ` από τα όρια της Γήινης Σφαίρας, καθώς ο Πλανήτης μας αποτελεί ελάχιστο μέρος της Συμπαντικής – Ενιαίας Ζωής, που η φύση της είναι διαρκής ΑΝΑΝΕΩΣΗ και ΕΠΕΚΤΑΣΗ.
report this review -
31 August 2018
Συντρόφισσα κυβέρνηση, η οικογένειά μου είναι: η Λίλια Μπρικ, η μητέρα, οι αδελφές, και η Βερόνικα Βιτολότοβα Πολόνσκαγια
report this review -
08 August 2018
Τα χέρια του Λάμπη μένουν ελεύθερα, και ο ιδρώτας που είχε στριμωχτεί στις χειροπέδες τρίβεται από τις παλάμες του, μα δεν σταματά να αναβλύζει. Πιάνει το πρόσωπό του. Λίγα βήματα πριν, ήταν έτοιμος να αποδεχτεί όλα τα αμαρτήματα του κόσμου καταδικάζοντας τον εαυτό του. Μια ανάσα πριν -γιατί αποκλείεται να έκανε περισσότερες από μία-, πέρασε μπροστά απ΄ τα μάτια του η επερχόμενη κόλαση, αλλά κι ο χαμένος παράδεισος, όπου ποτέ δεν πάτησε το ξερό του. Μόλις λίγο πριν, ήταν έτοιμος να συγχωρέσει όλη την πλάση· το μόνο που ήθελε ήταν να μην υποστεί τις συνέπειες, να μην αποκαλυφθούν τα ρεζιλίκια του. Τι να πρωτοπείς, και τι να ομολογήσεις; Ιστορίες με πολλούς ήρωες, ενοίκους ενός άλλου κόσμου, στον οποίο θα θέλαμε, ίσως, να ανήκουμε. Ή, μήπως, όχι;
report this review -
07 August 2018
Οι παλιοί φίλοι γυρίζουν μαζί με τον αγέρα και τα χρώματα. Μιχάλης ΠαπανατσίδηςΟι παλιοί φίλοι γυρίζουν μαζί με τον αγέρα και τα χρώματα. Μιχάλης Παπανατσίδης
report this review -
04 August 2018
Ένας μυστηριώδης θάνατος από έκρηξη χειροβομβίδων μέσα στο σπίτι, του μεγαλογιατρού Πάνου Γρηγορίου στην Αίγινα. Μεγάλες οι γνωριμίες αλλά και με πλούσια παράνομη δραστηριότητα, πέρα από τα μεγάλα πρόσωπα, πλούσια παραβατικότητα επεκτείνονταν και σε ντόπια και ξένα άτομα. Η έρευνα κινείται ανάμεσα στον Πειραιά και στην Αίγινα, όπου ο διοικητής της Ρίζος, όλα τα ακούει, όλα τα βλέπει, αλλά δεν επιλαμβάνεται. Η διαφθορά είναι διάχυτη, η ισχύς των κρατούντων και των εχόντων προεξάρχει των πάντων, αλλά και αυτού ακόμα του νόμου.
report this review -
03 August 2018
Και όμως και όμως! Υπάρχει μια αίσθηση απελευθέρωσης μέσα στην αμαρτία. Η ίδια η ψυχή σου που φτάνει στα άκρα, σου προσφέρει έναν ίλιγγο τέτοιας δύναμης, που σε συνεπαίρνει. Αυτή η δύναμη, αυτή η ένταση, υπάρχει μόνον στην φυγή από κάθε λογική, στην φυγή από τον ίδιο τον Νόμο, τον Θείο και τον ανθρώπινο, στην φυγή ακόμα και από τον νόμο της φύσης. Η αληθινή τέχνη είναι πάντα αθώα και δεν μπορεί να την σπιλώσει κανένα βίωμα, κανένα παρελθόν, γιατί είναι πάντα παρούσα, πάντα νέα, πάντα σημερινή, γεμάτη χυμούς και έμπνευση, και πάντα έτοιμη να ξεκλειδώσει τα μυστικά της ύπαρξης και τα μυστήρια του ουρανού
report this review -
26 July 2018
Greek Folktales from the Island of Lesvos Collected by: Frosso M. Zourou Retold in English by: Rom Gudas Drawing: Chronis Botsoglou
report this review -
22 July 2018
H Βάσω Καλαμάρα αποκαλύπτεται ως μία αυθεντική, πνευματική φωνή και αναδύεται δυναμικά μέσα από τις σύγχρονες Αυστραλιανές ιστορίες. `Εχει παρουσιάσει συνολικά ένα εντυπωσιακό έργο που περιλαμβάνει ποιήματα, διηγήματα, μυθιστορήματα και θεατρικά έργα, τόσο στην Ελληνική, όσο και στην Αγγλική γλώσσα.
Γιώργος Καναράκης, Καθηγητής του Πανεπιστημίου Charles Sturt, Aυστραλίας
report this review -
20 July 2018
Το ΙΟΧΡΟΥΝ ΠΥΡ μάς εμπνέει και μας φωτίζει στο πνευματικό μονοπάτι συντομεύοντας το δρόμο προς την τελείωσή μας.
report this review -
19 July 2018
Η κίνηση του βέλους είναι πάντα προς τα εμπρός. Εμείς, που κάποτε αναπαυόμασταν στην φαρέτρα της αγνωσίας και της ανυπαρξίας, αποτελούμε τώρα τα βέλη του Χρόνου. Έτσι λοιπόν, καθώς είμαστε αναγκασμένοι να κινούμαστε πάντα προς τα εμπρός, αφήνουμε ένα κομμάτι της ενέργειάς μας στο παρελθόν, και μ΄αυτόν τον τρόπο μειώνεται συνεχώς η ενέργεια που διαθέτουμε μέχρι να λειώσουμε στην φθορά και να επιστρέψουμε στην ανυπαρξία. `Ισως, όμως, η ενέργεια από το παρελθόν να επιστρέφει σ’ εμάς μέσω ενός άλλου συστήματος δύναμης, γιατί, όπως είπα, η ενέργεια δεν χάνεται αλλά «αποθηκεύεται» σ’ ένα παράλληλο σύμπαν, και τότε χαρακτηρίζουμε την ενέργεια αυτή σαν το απόλυτο κακό ή το απόλυτο καλό… Κρίμα είναι, και πόνος μεγάλος, να κρύβεσαι πίσω από την ψεύτικη μάσκα ενός φανταστικού εαυτού, γιατί φοβάσαι ν’ αγαπήσεις τον ΑΛΛΟΝ, που τελικά είσαι εσύ!
report this review -
19 July 2018
Στο ιστορικό δοκίμιο «Το Άλλο Κρυφό Σχολειό», παρουσιάζεται μια διαφορετική θεώρηση του πολυσυζητημένου θέματος του λεγόμενου Κρυφού Σχολειού. Περιγράφεται ο Θεσμός του Σχολειού των Κρυφών Μηνυμάτων που κράτησε για 1.600 χρόνια (Βυζάντιο - Τουρκοκρατία) ζωντανή την μνήμη του ιστορικού μεγαλείου του Γένους και την προσδοκία της ελευθερίας. Παρατίθενται οι μέθοδοι και τα μέσα που χρησιμοποίησε το Άλλο Κρυφό Σχολειό στον αγώνα για την απελευθέρωση. Αποκαλύπτονται, για πρώτη φορά, εντελώς άγνωστα γεγονότα που αφορούν τον αγώνα για την επιβίωση του Ελληνισμού.
report this review -
17 July 2018
Μια γυναίκα τολμά να ξαναγαπήσει. Μπορεί αυτό να είναι ένα νέο λάθος ή μια νέα αρχή. Φορά πέπλα, συναντιέται με νεράιδες, αφήνεται. Βαδίζει ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, πηγαίνει στα παραμύθια που της αλαφρώνουν την ψυχή και την πάνε ταξίδια στην ομορφιά, στην αγάπη, στον έρωτα και στην αλήθεια
report this review -
16 July 2018
Η ειρήνη που επιβάλλουν οι δυνατοί της γης με βάση μόνο τα συμφέροντά τους θα είναι πάντα μια αποτυχημένη θεατρική παράσταση, μια επισφαλής ανακωχή μέσα στην ιστορία των διεθνών σχέσεων
report this review -
15 July 2018
Το αρσενικό είναι υπόθεση θηλυκού. Ο άνδρας είναι υπόθεση γυναίκας. Και η γυναίκα γεννιέται. Γεννιέται μάγισσα. Μία μόνο μάγισσα, για κάθε άνδρα. Κι άλλη ποτέ καμία. Γητεμένος, αιώνια αμετακίνητος, τη στέρνα της θ’ αποζητά. Δεν ξεδιψά κι ούτε που θέλει μ’ όλης της γης τους ποταμούς! Η Θωμαΐς Αγγέλου αντέχει και ονειρεύεται. Μιλάει για την επανάσταση που έκανε έντιμα και «ανέντιμα». Το μύθο του έρωτα, που φαντάστηκε, τόλμησε και έζησε από το δικό της αγνάντεμα, τη γλυκιά της τυραννία…
report this review -
15 July 2018
Τι μπορεί να βοηθήσει μια τρυφερή παιδική ψυχή που βιώνει την αδιαφορία και την προδοσία για να βγει απ` το σκοτάδι στο φως; Πόσες μάχες άραγε μπορεί να δώσει με τους δαίμονές του ένας άνθρωπος για να κρατηθεί ζωντανός και όρθιος; Πόσο χρόνο και δύναμη χρειάζεται ν`αφήσει πίσω τα φαντάσματα, να προχωρήσει, να συγχωρήσει, να μη χάσει ότι πιο όμορφο ανακαλύπτει; Υπάρχει τελικά ο από μηχανής Θεός;
report this review -
14 July 2018
Τα θύματα, τρείς ηλικιωμένοι, ένας άνδρας και δύο γυναίκες, μόλις είχαν πάρει τις αποταμιεύσεις τους από την τράπεζα. Ίχνη, ενδείξεις ή αποδεικτικά στοιχεία δεν υπήρχαν, εκτός από λίγες λέξεις στον τοίχο, γραμμένες με κόκκινο σπρέι: «Τα λεφτά είναι σε καλά χέρια!».
report this review -
14 July 2018
Α Π Ο Λ Ο Γ Ι Α Σ Ω Κ Ρ Α Τ Ο Υ Σ Μετάφραση: Αλέξανδρος Μωραϊτίδης Θεατρική προσαρμογή: Ματίνα Μόσχοβη και Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος
Το δράμα της δίκης και της καταδίκης του Σωκράτους, και κυρίως η απλή και σοφή εξιστόρηση της ζωής και της διδασκαλίας του, όπως μας δίδεται από τον ίδιον τον Σωκράτη, ενώ απολογείται υπερασπιζόμενος τον εαυτόν του κατά των κατηγόρων του.
report this review -
13 July 2018
Δύο γυναίκες κάθονται και συζητούν σε ένα καφέ: η σύζυγος και η ερωμένη. Υπάρχει αντιπαράθεση. Η σύζυγος κάνει επίδειξη όλης της ισχύος που της παρέχει η θέση της, ως νόμιμης. Όμως, παρόλο που το πιστεύει, είναι, τελικά, η πιο δυνατή; Μετάφραση – Απόδοση: Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος
report this review -
13 July 2018
Μια μυθιστορηματική ιδεολογική αναθεώρηση, για το αν είμαστε όλοι μια οικογένεια, ή, για το πόσο μικρός είναι ο κόσμος… Ένα μοναδικό αντικείμενο, όπου είναι χαραγμένο με τουρκική γραφή ένα λεπτομερές σκαρίφημα, οδηγεί στην τοποθεσία ενός αρχαίου ελληνικού ναού. Η Άννεγκρετ το αποκτά σε δημοπρασία, και είναι αυτό που χρειάζεται για τον νέο της πελάτη, ο οποίος σχετίζεται φιλικά με τον έρωτα της ζωής της. Ο “αγαπημένος” εξάδελφός της εμφανίζεται ξαφνικά σε διπλωματικό ταξίδι, αναστατώνοντας εκ νέου τις οικογενειακές σχέσεις, μέσα από αναπάντεχα μυστικά ζωής, της οικογένειας των Φρίνγκλεερ. Αυτή η συνάντηση με τον πολυεκατομμυριούχο συλλέκτη, αποκαλύπτει πώς μια οικογενειακή συνάντηση φέρνει την άλλη, και άνθρωποι που ανήκουν σε διαφορετικό κοινωνικό επίπεδο εισχωρούν αναπόφευκτα (φυσικά), ωθώντας στα άκρα τις οικογενειακές επισκέψεις που προκύπτουν…
report this review
