Ανοιχτα ειναιπεραστε🙈🙉🙊
It's open come in 🙈🙉🙊TranslatedΣ αγαπω μαμα❤💕παιρνω ολα οσα ερχονται απο σενα..
I love you mom ❤💕 I get everything that comes from you..TranslatedΓιατι η ψυχη ειναι ελευθερη και μπορει να ταξιδευει με καθε μεσο και οποιαδηποτε στιγμη! Γιατι ξερουμε πως ειναι οταν κοιταζομαστε στα ματια και βλεπουμε τις αντιδρασεις απο ολο το σωμα! Γιατι ειναι ωραια οταν στην επικοινωνια μας ειναι ολες οι αισθησεις παρουσες! Γιατι ειναι σημαντικο να ελπιζουμε,να κανουμε ονειρα και να παραμεινουμε αισιοδοξοι και ψυχραιμοι. Γιατι ολα αυτα θα μας φερουν παλι κοντα! Coming soon❤
Because the soul is free and can travel by every means and at any moment!Μετα απο οποιο Γολγοθα ανεβαινουμε και οποιο Σταυρο κουβαλαμε, ξερουμε τωρα πια οτι ερχεται η Ανασταση. Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕΣΑ ΜΑΣκαι μετα απο αυτο το "μεσα" που ζουμε εχουμε καθε δικαιωμα να ονειρευτουμε ξανα💕 Τα καλυτερα θα 'ρθουν δεν ανυσηχω😉 ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ! ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
After any Calvary we climb and whatever cross we carry, we now know that the resurrection is coming.Οι οικογενειακές ενδεκάδες δεν θεραπεύουν ασθένειες. Θεραπεύουν κάτι στην ψυχή, φέρνουν πράγματα που "χάθηκαν" στην ατομική και οικογενειακή ψυχή (στο σύστημα) πίσω στο σωστό μέρος. Αυτό φέρνει κάτι "εντάξει". οι ασθένειες συχνά αποτελούν έκφραση ψυχικής εμπλοκής και συστημικής διαταραχής, μια προσπάθεια του συστήματος σώματος-ψυχής-πνεύματος να διαλύσει την ένταση που προκύπτει από αυτή τη διαταραχή. Ωστόσο, είναι μια ακατάλληλη προσπάθεια γιατί έρχεται εις βάρος του οργανισμού. Μια πραγματική λύση πρέπει να διορθώσει το ίδιο το χάλι.
Η συνέπεια μιας τέτοιας λύσης μπορεί τότε να είναι η ασθένεια να γίνει περιττή. Πρέπει όμως να δείτε ότι ούτε κάποια ασθένεια είναι έκφραση συστημικής διαταραχής ούτε ότι τέτοιες διαταραχές είναι η μοναδική αιτία ασθένειας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για σοβαρές ασθένειες όπως ο καρκίνος. Τέτοιες ασθένειες συνοδεύονται πάντα από συστημική εμπλοκή, αλλά ούτε μπορούμε να πούμε ότι αυτή η εμπλοκή είναι η αιτία καρκίνου ούτε μπορούμε να εξαφανιστούμε με έναν κατάλογο. Είναι επίσης χρήσιμο και θεραπευτικό εδώ με πολλούς τρόπους, αλλά δεν γνωρίζουμε πόσο επηρεάζει πραγματικά την πορεία της νόσου. Ωστόσο: Μερικές φορές γίνονται θαύματα, και ίσως με μια παράταξη μπορούμε να συμβάλουμε λίγο στο να γίνει η ψυχή έτοιμη για ένα θαύμα.
Μπερτ Χέλιντζερ 2005
Ποσο δυσκολο ειναι να μας ειναι ξεκαθαρα καθε φορα.?
Κοινοποιηστε το!!! Δεν προσπαθουμε να σκοτωσουμε κατι γιατι δεν ειναι ζωντανος οργανισμος. Παιρνει ζωη μεσα απο εμας
Είναι εντάξει.μπορείς να αγκαλιάσεις τον εαυτό σου❤Μπορείς να "αγκαλιάσεις" τον φόβο σου, τότε θα μικρύνει, θα ησυχασει και τότε θα δεις πιο καθαρά τι πρέπει να κάνεις και ποιές πληροφορίες σου φέρνει το σύμπτωμα. Δεν είναι απαραίτητα εχθρός. Κοίταξε το σαν ένα σύμβολο με κάποια σημασία👀
Αυτές τις μέρες που τα παιδιά παίρνουν βαθμούς ας θυμιθούμε τα λόγια του Leo Bouscalia
“Διηγούμαι πάντα την ιστορία ενός σχολείου ζώων, μια συναρπαστική ιστορία που λένε οι παιδαγωγοί επί χρόνια. Πάντα γελάμε μ’ αυτή, αλλά ποτέ δεν κάνουμε τίποτε.
Ένας λαγός, ένα πουλί, ένα ψάρι, ένας σκίουρος, μια πάπια και διάφορα άλλα ζώα αποφάσισαν ν’ ανοίξουν ένα σχολείο. Κάθισαν όλοι κάτω να οργανώσουν το πρόγραμμα.
Ο λαγός επέμεινε ότι στο πρόγραμμα έπρεπε να συμπεριληφθεί το τρέξιμο.
Το πουλί επέμεινε για το πέταγμα.
Το ψάρι επέμεινε για το κολύμπι.
Ο σκίουρος επέμεινε για το κάθετο σκαρφάλωμα στα δέντρα.
Κι όλα τα άλλα ζώα ήθελαν να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα η ειδικότητά τους, κι έτσι έβαλαν τα πάντα και μετά έκαναν το ανεπανόρθωτο σφάλμα να επιμείνουν να παρακολουθήσουν όλα τα ζώα όλα τα μαθήματα.
Ο λαγός έτρεχε υπέροχα, κανείς δεν έτρεχε τόσο γρήγορα σαν το λαγό. Οι άλλοι όμως επέμειναν ότι ήταν απαραίτητο για τη διανοητική και συγκινησιακή πειθαρχία να μάθουν στο λαγό να πετάει. Επέμειναν λοιπόν να μάθει να πετάει και τον ανέβασαν σ’ ένα κλαδί και του είπαν: «Πέτα, λαγέ!» Το κακόμοιρο το ζωάκι πήδησε κι έσπασε το πόδι του και το κεφάλι του. Έπαθε ζημιά ο εγκέφαλός του και μετά ούτε να τρέξει καλά δεν μπορούσε. Έτσι αντί για Α στο τρέξιμο πήρε Γ. Πήρε κι ένα Δ στο πέταγμα για την καλή του προσπάθεια. Κι όλοι στην επιτροπή του προγράμματος ήταν ευχαριστημένοι.
Το ίδιο έγινε και με το πουλί — πέταγε σαν τον άνεμο εδώ κι εκεί, έκανε τούμπες και κόλπα κι έπαιρνε Α στο πέταγμα. Οι άλλοι όμως επέμειναν ότι έπρεπε να μάθει να σκάβει τρύπες σαν τυφλοπόντικας. Βέβαια το πουλί έσπασε τελικά τα φτερά του και το ράμφος του και πολλά άλλα και δεν μπορούσε πια ούτε να πετάει. Όλοι όμως ευχαριστήθηκαν που του έβαλαν ένα Γ στο πέταγμα, και ούτω καθεξής.
Και ξέρετε ποιος ήταν ο αριστούχος αυτού του σχολείου;
Ένα διανοητικά καθυστερημένο χέλι γιατί μπορούσε να κάνει τα πάντα σχεδόν αρκετά καλά. Η κουκουβάγια αποσύρθηκε και τώρα ψηφίζει «όχι» σε όλα τα ψηφίσματα που έχουν να κάνουν με τα κονδύλια της παιδείας.
Όλοι το ξέρουμε πολύ. καλά, πως ο τρόπος αυτός είναι λανθασμένος κι ωστόσο κανείς δεν κάνει ποτέ τίποτε. Μπορεί να είσαι μεγαλοφυΐα. Μπορεί να είσαι ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του κόσμου — δε θα καταφέρεις να μπεις στο Πανεπιστήμιο – αν δεν περάσεις την τριγωνομετρία. Που θα την κάνεις τι; Δεν μπορείς να πάρεις απολυτήριο από το Λύκειο αν δεν περάσεις σ’ αυτό και κείνο το μάθημα! Δεν μπορείς να βγεις από το Δημοτικό αν δεν κάνεις αυτό ή το άλλο! Δεν έχει καμιά σημασία ποιος είσαι. Ρίξτε μια ματιά στη λίστα των αποτυχημένων μαθητών: Γουίλιαμ Φώκνερ, Τζον Φ. Κέννεντυ, Τόμας Έντισον.. Δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα στο σχολείο. Ήταν κόλαση γι’ αυτούς. «Δε θέλω να μάθω κάθετο σκαρφάλωμα. Ποτέ δεν πρόκειται να σκαρφαλώσω κάθετα σ’ ένα δέντρο. Είμαι πουλί. Μπορώ να πετάξω στην κορφή του δέντρου χωρίς να χρειάζεται να σκαρφαλώσω». «Δεν έχει σημασία, είναι καλή πνευματική άσκηση».”
Απλά μαθήματα ζωής
Simple life lessonsTranslatedΓια αυτό και εμείς με πολλή χαρά ετοιμάζουμε τα δύο εργαστήρια σε Αθήνα και Καλαμάτα!
That's why we are very happy to prepare the two workshops in Athens and kalamata!TranslatedΜια μικρή υπενθύμιση και ας είναι σήμερα Παρασκευή. Ζούμε την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία.
A little reminder and let it be Friday today. We live every day as if it were the last.TranslatedΗ ιστορία ενός νάνου γίγαντα
Είναι η ιστορία ενός νάνου γίγαντα. Θα μου πεις δεν γίνεται, γιατί, αν είναι γίγαντας, δεν μπορεί να είναι και νάνος και, αν είναι νάνος, δεν μπορεί να είναι γίγαντας, και θα έχεις δίκιο, αλλά ο πρωταγωνιστής αυτής της ιστορίας είναι ένας νάνος γίγαντας. Μεγάλωσε όπως όλοι σε κανονικό σπίτι με κανονική οικογένεια. Η ιστορία του δεν έχει και πολλές διαφορές από την ιστορία του καθενός, και γι΄αυτό δεν δικαιολογούμαστε να χάνουμε το χρόνο μας γράφοντάς την.
Το σημαντικό είναι, πως μια μέρα συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να φύγει. Κατά κάποιον τρόπο το περίμενε αυτό το πνευματικό κάλεσμα, και ήταν προετοιμασμένος να ανταποκριθεί. Ωστόσο, απογοητεύτηκε όταν ανακάλυψε πως το κάλεσμα δεν έγινε με σάλπιγγες και φανφάρες, δεν ήρθαν άμαξες με θησαυρούς για να τον αποζημιώσουν για την αναχώρησή του και ούτε καν του ανέθεσαν να σώσει κάποια πριγκίπισσα ή να σκοτώσει κάποιον δράκο. Ήταν μόνο ένα τηλεφώνημα. Ντριιιιιν. Κι αυτό ήταν όλο.
Αλλά ο νάνος γίγαντας δεν μπορούσε να το παραβλέψει. Έπρεπε να φύγει. Προετοίμασε χιλιάδες επιχειρήματα σχετικά με το καθήκον, την ευθύνη και τη θυσία, τα οποία θα χρησιμοποιούσε για να απαντήσει σε όσους θα τον ικέτευαν να το ξανασκεφτεί. Έκανε πρόβα υποτιμητικών χειρονομιών γι΄αυτούς που θα του προσέφεραν χρήματα για να μείνει, και αθώων φιλιών, για να τα αποθέσει στο μέτωπο των δεσποινίδων που θα προσπαθούσαν να του χαρίσουν την αρετή τους με αντάλλαγμα την παραμονή του. Δεν χρειάστηκε να τα χρησιμοποιήσει, γιατί την ώρα της αποχώρησής του δεν ήταν κανείς. Ο δρόμος ήταν, απλά, έρημος.
Ίσως, αν ήταν νάνος νάνος, να του ζητούσαν να έμενε. Μπορεί, αν ήταν γίγαντας γίγαντας, να τον είχαν παρακαλέσει το ίδιο. Αλλά αυτόν, όχι. Αυτός δεν ήταν ούτε το ένα ούτε το άλλο. Τίποτ΄απ΄τα δύο. Αυτός ήταν ένα “άθροισμα” που κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει… Έφυγε σιωπηλά, με το κεφάλι χαμηλά (πράγμα που δεν του ήταν και πολύ δύσκολο, αφού ήταν νάνος), και το μέτωπο ψηλά (που του ήταν εύκολο, αφού ήταν γίγαντας).
Αναρωτιόταν: “Πώς γίνεται να μην κλαίει κανείς που φεύγω; Πώς κατάντησα να μην είμαι απαραίτητος σε κανέναν; Πώς είναι δυνατόν όλοι να μπορούν να ζήσουν χωρίς εμένα; Πώς γίνεται να ξέρουν όλοι πως φεύγω για τόσο καιρό και κανείς να μην μου ζητάει να μείνω;”. Καθώς περπατούσε προς τα βουνά, συνειδητοποίησε με πόνο ότι, το δίχως άλλο, αυτοί που έμεναν πίσω δεν πρέπει να του ήταν και τόσο απαραίτητοι, γιατί αλλιώς, – είπε στον εαυτό του με ειλικρίνεια-, γιατί αλλιώς δεν θα έφευγε μακριά…. Όσο περπατούσε αισθανόταν όλο και πιο μικρός, αλλά παραδόξως, αυτό τον έκανε να βλέπει τον εαυτό του όλο και πιο μεγάλο.
“Βασίσου πάνω μου” Χόρχε Μπουκάι
Ένας πανάρχαιος μύθος των ινδιάνων Σίου, λέει πως ήρθαν κάποτε στη σκηνή του γέρου μάγου της φυλής, πιασμένοι χέρι χέρι, ο Άγριος Ταύρος, ο πιο γενναίος και τιμημένος νέος πολεμιστής, και το Ψηλό Σύννεφο, η κόρη του αρχηγού, μια από τις ωραιότερες γυναίκες της φυλής. «Αγαπιόμαστε« αρχίζει ο νέος. «Και θα παντρευτούμε» λέει εκείνη. «Και αγαπιόμαστε τόσο που φοβόμαστε…» «Θα θέλαμε κάποιο μαγικό, ένα χαϊμαλί, ένα φυλαχτό»
Continue ReadingΌλοι έχουμε πληγές το θέμα είναι τι κάνουμε για να τις επουλώσουμε
Σηκώνομαι το πρωί. Βγαίνω από το σπίτι μου. Υπάρχει μια τρύπα στο πεζοδρόμιο. Δεν τη βλέπω και πέφτω μέσα.
Την επόμενη μέρα βγαίνω από το σπίτι μου, ξεχνάω ότι υπάρχει μια τρύπα στο πεζοδρόμιο και ξαναπέφτω μέσα. Την τρίτη μέρα βγαίνω απ΄ το σπίτι μου προσπαθώντας να θυμηθώ oτι υπάρχει μια τρύπα στο πεζοδρόμιο.
Ωστόσο, δεν το θυμάμαι και πέφτω μέσα. Την τέταρτη μέρα βγαίνω απ' το σπίτι μου προσπαθώντας να θυμηθώ την τρύπα στο πεζοδρόμιο. Τη θυμάμαι και,παρόλα αυτά, δεν τη βλέπω και πέφτω μέσα. Την πέμπτη μέρα βγαίνω απ' το σπίτι μου.
Θυμάμαι ότι πρέπει να έχω στο νου μου την τρύπα στο πεζοδρόμιο και περπατάω κοιτάζοντας κάτω. Την βλέπω και, παρόλο που τη βλέπω, πέφτω μέσα. Την έκτη μέρα βγαίνω απ' το σπίτι μου. Θυμάμαι την τρύπα στο πεζοδρόμιο.
Πηγαίνω ψάχνοντάς την με τα μάτια μου. Την βλέπω, προσπαθώ να πηδήξω από πάνω, αλλά πέφτω μέσα. Την έβδομη μέρα βγαίνω απ' το σπίτι μου. Βλέπω την τρύπα. Παίρνω φόρα, πηδάω, φτάνω με την άκρη των ποδιών μου ως την άλλη μεριά, αλλά όχι αρκετά μακριά και πέφτω μέσα.
Την όγδοη μέρα, βγαίνω απ' το σπίτι μου, βλέπω την τρύπα, παίρνω φόρα, πηδάω, φτάνω στην άλλη άκρη! Αισθάνομαι τόσο υπερήφανος που τα κατάφερα που χοροπηδάω από τη χαρά μου… Και, έτσι όπως χοροπηδάω, ξαναπέφτω μέσα.
Την ένατη μέρα, βγαίνω απ' το σπίτι μου, βλέπω την τρύπα, παίρνω φόρα, πηδάω και συνεχίζω το δρόμο μου. Τη δέκατη μέρα, σήμερα μόλις, συνειδητοποιώ ότι είναι πιο βολικό να περπατάω… στο απέναντι πεζοδρόμιο.
«Αυτή η ιστορία είναι εμπνευσμένη από ένα ποίημα ενός μοναχού από το Θιβέτ, του Ριμποτσέ, που εγώ το ξαναέγραψα σύμφωνα με το δικό μου τρόπο αφήγησης, για να τονίσω κάποια παραπανίσια χαρακτηριστικά που έχουμε εμείς οι άνθρωποι.
Xόρχε Μπουκάϊ
Black Friday σήμερα και δεν υπάρχει κανένας λόγος να τα βλέπουμε όλα μαύρα!
Black Friday today and there's no reason to see everything black!TranslatedΟ Λέο Μπουσκάλια υπήρξε επίκουρος καθηγητής της κοινωνικής παιδαγωγικής και ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας.Ήταν γνωστός σε εκατομμύρια ακροατές και θεατές του σε όλη την Αμερική που τον παρακολουθούσαν σε αίθουσες διαλέξεων και τηλεοπτικές εκπομπές. Μέσα από τα μαθήματα διδασκαλίας του ανάπτυξε ένα ειδικό σεμινάριο πάνω στην αγάπη και μέσω αυτής στην αλλαγή της καθημερινής μας συμπεριφοράς.
Κατά τη διατύπωσή του "η αγάπη δεν είναι δρόμος, είναι συμμετοχή και μοιρασιά. Το να ζεις με τη φιλοσοφία της αγάπης είναι η μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής".
Τα πιο γνωστά βιβλία του είναι: "Να ζεις, ν' αγαπάς και να μαθαίνεις", "Λεωφορείο 9 για τον Παράδεισο", "Η αγάπη", "Ο δρόμος του Ταύρου", "Η πτώση του φύλλου που το έλεγαν Φρόυντ".
Πέθανε το 1998 στα 74 χρόνια του από καρδιακή προσβολή, ανάμεσα στα ξερά φύλλα που τόσο αγαπούσε να σκορπίζει στο σαλόνι του!
Ας κάνουμε λοιπόν εμείς τη διαφορά! Καλημέρα!
So let's make a difference! Good morning!TranslatedΣχέση σημαίνει συνάντηση, σημαίνει έκπληξη, σημαίνει γέννα συναισθήματος, πώς να οργανώσεις τα συναισθήματα
Έτσι, μ'αυτήν την κωλοεφεύρεση που τη λένε ρολόι, σπρώχνουμε τις ώρες και τις μέρες σα να μας είναι βάρος, και μας είναι βάρος, γιατί δε ζούμε, κατάλαβες;
'Ολο κοιτάμε το ρολόι, να φύγει κι αυτή η ώρα, να φύγει κι αυτή η μέρα, να έρθει το αύριο, και πάλι φτου κι απ'την αρχή.
Χρόνης Μισσιος πέθανε σαν σήμερα
Όλα έχουν μια οπτική τελικά!
-"Πόσο πολύ φοβάμαι να μη σε χάσω γι αυτό δεν συνδέομαι πραγματικά μαζί σου." -"Ο φόβος και η αβεβαιότητα δεν μπορεί να ειναι σοβαρός λόγος για μη σύνδεση. Γιατί η ίδια η ζωή είναι αβέβαιη. Κι εγώ φοβάμαι το ίδιο πράγμα αλλά αυτό με κάνει να θέλω να συνδεθώ μαζί σου. Ο φόβος από μόνος του δεν είναι κάτι κακό αρκεί να μη σε κάνει δειλό ή απάνθρωπο. Αρκεί να μην τα παρατάς ή υποκίπτεις."
(μέλος ομάδας αυτογνωσίας μέσα από την εμπειρία βιωματικής άσκησης)
Σε ευχαριστούμε❤
Ο Χείρωνας, κορυφαίο αρχέτυπο του θεραπευτή, είναι ο αθάνατος ημίθεος Κένταυρος που σώζει τις ψυχές των άλλων, αλλά αδυνατεί να σώσει τη δική του..
Ο Χείρωνας, κορυφαίο αρχέτυπο του θεραπευτή, είναι ο αθάνατος ημίθεος Κένταυρος που σώζει τις ψυχές των άλλων, αλλά αδυνατεί να σώσει τη δική του.
Και όταν η πίστη μετατραπεί σε βαθιά πεποίθηση τότε μαγικά πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν.
Αγαπητοί μου φίλοι με αφορμή το "κλείσιμο" της σεζόν να σας ευχαριστήσω όλους για την εμπιστοσύνη και αγάπη που μου δείξατε. Ευχαριστώ την Καλαμάτα ως ένας "άλλος" δικός μου τοπος. Ευχαριστώ την Αθήνα ως τον τόπο καταγωγής μου. Είναι ωραία που εχουν μια θέση στην καρδιά μου και τα δύο αυτά μέρη!!! Η περίοδος προσφέρεται για απολογισμούς και συνειδητοποιήσεις μετακινήσεων. Δώστε χώρο στην χαρά και την ανεμελιά!!! Ταξιδέψτε με όποιο τρόπο και κάθε μέσο!!! ❤Καλή αντάμωση❤