Ο ιατρός Παζαρλής Αθανάσιος, αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης. Είναι Χειρουργός Ορθοπαιδικός και Φυσίατρος - Ειδικός στη Φυσική Ιατρική Αποκατάσταση.
Εκπαιδεύτηκε σε πλήθος νοσοκομειακών ιδρυμάτων όπως το «Γ. Γεννηματάς» και το Ιπποκράτειο στη Θεσσαλονίκη, το Γενικό Κρατικό Αθηνών «Γ. Γεννηματάς» καθώς και το Εθνικό Κέντρο Αποκατάστασης Αναπήρων στην Αθήνα.
Είναι Ειδικός Βελονιστής και κάτοχος του Διπλώματος της Ευρωπαϊκής Ιατρικής Εταιρίας Βελονισμού (ECPD).
Ασχολείται με όλο το φάσμα των ορθοπαιδικών και ρευματικών παθήσεων χρησιμοποιώντας πάντα τις πιο αποτελεσματικές και πρωτοπόρες μεθόδους καθώς και με τη Φυσική Ιατρική Αποκατάσταση και το Βελονισμό.
Από το 1993 έχει οργανώσει και διευθύνει στην καρδιά της πόλης των Σερρών ένα άρτια εξοπλισμένο ιατρικό κέντρο και κέντρο φυσικοθεραπείας που ανανεώνεται συνεχώς με τα πλέον σύγχρονα ιατρικά και φυσικοθεραπευτικά μηχανήματα.
Το ιατρικό κέντρο του Χειρουργού Ορθοπαιδικού Παζαρλή Αθανασίου βρίσκεται σε διαρκή διασύνδεση με τον Χειρουργό Ορθοπαιδικό Σπονδυλικής Στήλης του Karolinska Institutet Södersjukhuset της Στοκχόλμης, Παζαρλή Κωνσταντίνο και μαζί αντιμετωπίζουν με τις πιο σύγχρονες χειρουργικές μεθόδους όλο το εύρος των παθήσεων της σπονδυλικής στήλης.
Μεγάλη τραυματική δισκοκήλη μεταξύ 5ου και 6ου αυχενικού σπονδύλου (Α5-Α6) με πίεση του νωτιαίου μυελού. Ο ασθενής παρουσιάστηκε με οξύ πόνο και παράλυση των άνω άκρων. Αντιμετώπιστηκε άμεσα με πρόσθια αυχενική αποσυμπίεση και σπονδυλοδεσία. Έλαβε εξιτήριο μετά από 24 ώρες με πλήρη ύφεση των συμπτωμάτων.
Τί είναι η ρήξη μηνίσκου;
Στο γόνατο ο έσω και ο έξω μηνίσκος λειτουργούν προστατευτικά σαν ”μαξιλαράκια” για τις αρθρικές επιφάνειες. Οι τραυματισμοί τους αποτελούν από τις πιο συνηθισμένες κακώσεις του γόνατος και μπορεί να προκληθούν ταυτόχρονα με συνδεσμικές κακώσεις όπως του πρόσθιου χιαστού. Ο έσω μηνίσκος τραυματίζεται συχνότερα για ανατομικούς λόγους.
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο κατά την επιφόρτιση και τη βάδιση έτσι ώστε πολλές φορές η συμμετοχή σε καθημερινές ...και αθλητικές δραστηριότητες είναι αδύνατη. Η διάγνωση τίθεται με μαγνητική τομογραφία ή και αρθροσκόπηση.
Σε περιπτώσεις όπου τμήμα του τραυματισμένου μηνίσκου ”μπλοκάρει” την άρθρωση, προκαλείται ”κλείδωμα” του γόνατος στη θέση αυτή και απαιτείται άμεση χειρουργική επέμβαση. Η αποτελεσματικότερη θεραπεία της ρήξης μηνίσκου είναι ο συνδυασμός χειρουργείου με τη μέθοδο της αρθροσκόπησης και μετέπειτα αποκατάσταση με φυσικοθεραπεία.
See MoreΟι χώροι μας
Συντριπτικό ενδαρθρικό κάταγμα του περιφερικού άκρου της κερκίδας (πηχεοκαρπική άρθρωση): Εφαρμόσαμε ανοιχτή ανάταξη και εσωτερική οστεοσύνθεση με χρήση παλαμιαίας και ραχιαίας πλάκας και βίδες
Επιτεύχθηκε ανατομική αποκατάσταση και πλήρης κινητικότητα του χεριού 8 εβδομάδες μετεγχειρητικά.
Δισκοκήλες του Αυχένα
Τί είναι η σκολίωση; Χρήσιμες πληροφορίες για τον ασθενή και την οικογένειά του
Τενοντοπαθεια/Τεντίνωση των προσαγωγών
Η τεντίνωση των προσαγωγών του ποδιού αποτελεί μία από τις αιτίες χρόνιου πόνου στη βουβωνική περιοχή και κοντά στα ισχία. Είναι μία χρόνια εκφυλιστική αλλοίωση κατά κύριο λόγο του μακρού προσαγωγού που προκαλείται συχνότερα από επαναλαμβανόμενους μικροτραυματισμούς και μυϊκές ρήξεις παρά από οξύ τραύμα.
Οι ασθενείς παρουσιάζονται με πόνο στην περιοχή των ισχίων κατά βάση σχετιζόμενο με άσκηση, ελαττωμένη μυϊκή ισχύ των προσαγωγών καθώς ...και αιμάτωμα σε μεγαλύτερο τραυματισμό. Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με χρήση υπερήχων ή και μαγνητικής τομογραφίας.
Η φυσική αποκατάσταση με πρόγραμμα φυσικοθεραπείας σε συνδυασμό με αντιφλεγμονώδη αγωγή αποτελεί την πρώτη γραμμή αντιμετώπισης της τεντίνωσης.
See MoreΡίκνωση της παλαμιαίας απονεύρωσης – Νόσος Dupuytren
Η ρίκνωση της παλαμιαίας απονεύρωσης αποτελεί πάθηση της άκρας χείρας και εντοπίζεται σε βλάβη του συνδετικού ιστού από την οποία προκαλείται σύγκαψη των δακτύλων. Εμφανίζεται κατά κύριο λόγο στο 4ο και 5ο δάκτυλο και παρατηρείται συνήθως σε άντρες ηλικίας 50-60 ετών. Τα ακριβή αίτια της πάθησης δεν είναι γνωστά. Γενετικοί παράγοντες καθώς και προηγούμενο τραύμα (π.χ χειρουργείο) παίζουν σημαντικό ρόλο στην παθογένεση. Οι ...ρικνωτικές χορδές που δημιουργούνται και η σύγκαψη που επέρχεται επηρεάζει τη λειτουργικότητα των δακτύλων και του χεριού κατ ‘επέκταση. Η χειρουργική αντιμετώπιση διακρίνεται σε ανοιχτές και διαδερμικές μεθόδους οι οποίες αποσκοπούν στην αφαίρεση ή λύση των ρικνώσεων ώστε να αποκατασταθεί η κινητικότητα των δακτύλων. Πριν μερικά χρόνια ξεκίνησε η χρήση μίας καινούργιας πρωτοπόρου μεθόδου η οποία βασίζεται στη δράση ενός ενζύμου, της κολλαγενάσης (collagenase clostridium histolyticum), που συμβάλλει στη αποδόμηση των ρικνώσεων του συνδετικού ιστού. Αυτό γίνεται με έγχυση της ουσίας με σύριγγα μέσα στη ρίκνωση και την παθητική σε πρώτη φάση κινητοποίηση του δακτύλου έπειτα από 1-3 μέρες ώστε να «σπάσουν» οι ρικνωτικές χορδές. Κατόπιν ακολουθεί εντατική φυσικοθεραπεία για αποκατάσταση αλλά και αποφυγή υποτροπής .
See MoreΧριστός Ανέστη! Χρόνια Πολλά γεμάτα Υγεία, Χαμόγελα και Γαλήνη στις καρδιές όλων!
Το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα αποτελεί την πιο συνηθισμένη περιφερική παγιδευτική νευροπάθεια. Αφορά το μέσο νεύρο το οποίο παγιδεύεται και συμπιέζεται από τον εγκάρσιο σύνδεσμο της παλάμης κατά τη διέλευσή του μέσα από τον καρπιαίο σωλήνα – τούνελ. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο και διαταραχές της αισθητικότητας (παραισθησίες, αιμωδίες, δυσαισθησία) στην παλαμιαία επιφάνεια των δαχτύλων του χεριού που νευρώνονται από το μέσο νεύρο (αντίχειρας, δείκτης, μέσος και το έξω... μισό του παράμεσου). Τα συμπτώματα είναι ιδιαίτερα έντονα κατά τον ύπνο λόγω την θέσης που παίρνει ο καρπός και το χέρι όταν κοιμόμαστε (κάμψη). Η θέση αυτή περιορίζει ακόμη περισσότερο τη χωρητικότητα του καρπιαίου σωλήνα με αποτέλεσμα το μέσο νεύρο να δέχεται περισσότερη πίεση. Οι ασθενείς με διαβήτη και οι γυναίκες κατά την εγκυμοσύνη διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εμφάνισης του συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα. Το ίδιο ισχύει και για επαγγέλματα που περιλαμβάνουν τη πολύωρη χρήση πληκτρολόγησης σε υπολογιστή.
Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει χρήση νάρθηκα έκτασης, φυσικοθεραπεία και ενίοτε τοπική χρήση ενέσιμων κορτικοστεροειδών. Η χειρουργική αντιμετώπιση αποτελεί την οριστική αντιμετώπιση και συνίσταται σε απελευθέρωση του νεύρου μέσω διάνοιξης του εγκάρσιου συνδέσμου. Είναι κατά βάση χειρουργείο ημέρας, γίνεται με τοπική αναισθησία και ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους. Το αποτέλεσμα είναι συνήθως άριστο αφόσον η διάγνωση είναι σωστή και το νεύρο απελευθερωθεί πλήρως στο επίπεδο του καρπιαίου σωλήνα.
See MoreΣύνδρομο Υπακρωμιακής Προστριβής του Ώμου (Impingement Syndrome)
Το σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής/πρόσκρουσης του ώμου αποτελεί μία από τις πιο συνηθισμένες εκφυλιστικές παθήσεις των άνω άκρων.
Προκαλείται από προστριβή των τενόντων του μυοτενόντιου πετάλου (rotator cuff) στην κάτω επιφάνεια του ακρωμιου. Αυτό οδηγεί σε φλεγμονή και πόνο στην περιοχή.
...Η αντιμετώπιση συνίσταται σε ενέσεις κορτιζόνης, αντιφλεγμονώδη φάρμακα και εξατομικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας.
Στις περιπτώσεις όπου τα παραπάνω δεν επιφέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, εφαρμόζεται αναίμακτη, αρθροσκοπική διεύρυνση του υπακρωμιακού χώρου.
See MoreΕυτυχισμένο το 2017!! Αμέτρητες Ευχές γεμάτες Υγεία, Χαμόγελα και Ευτυχισμένες Στιγμές σε όλους!!
Χρόνια Πολλά!
Η ρήξη του ωλένιου πλάγιου συνδέσμου του αντίχειρα είναι μία από τις πιο συνηθισμένες κακώσεις της άκρας χείρας και συναντάται πολύ συχνά σε πτώσεις στο σκι.
Σε περιπτώσεις ολικής ρήξης, η θεραπεία είναι συνήθως χειρουργική λόγω αδυναμία συντηρητικής επούλωσης από παρεμβολή μαλακών μορίων μεταξύ των δύο άκρων του τραυματισμένου συνδέσμου (απονεύρωση του προσαγωγού-κάκωση Stener).
Τη χειρουργική αποκατάσταση ακολουθεί ακινητοποίηση με νάρθηκα για 4-5 εβδομάδες και έπειτα εντατικό πρόγραμμα φυσικοθεραπείας και αποκατάστασης της λειτουργίας του αντίχειρα.
Η ρήξη του Αχίλλειου τένοντα οφείλεται συνήθως σε απότομη σύσπαση του τένοντα σε καταστάσεις απότομης επιβράδυνσης και αλλαγής της κατεύθυνσης του σώματος. Η κύρια ομάδα που αφορά είναι άντρες ηλικίας 30-40 ετών οι οποίοι είναι “περισταστιακοί” αθλητές (ποδόσφαιρο, τέννις, μπάντμιντον). Επίσης παρατηρείται συχνά σε άντρες ηλικίας 60+. Στην περίπτωση αυτή προϋπάρχουν συνήθως εκφυλιστικές, μη φλεγμονώδεις αλλοιώσεις του τένοντα (τεντίνωση).
Η ρήξη αντιμετωπίζεται είτε συντηρητικά με ακινητοποίηση με γύψο ή νάρθηκα για 6-8 εβδομάδες, είτε χειρουργικά με συρραφή του τένοντα. Και στις δύο περιπτώσεις η εντατική και προσαρμοσμένη στον ασθενή φυσικοθεραπεία αποτελεί το κλειδί για την επιτυχημένη αποκατάσταση.