Η ψυχανάλυση αποτελεί ένα συνταρακτικό νοητικό δημιούργημα του Sigmund Freud, που εξέλιξαν και συνεχίζουν να εξελίσσουν οι πνευματικοί του απόγονοι. Αποτελεί κυρίως μια πλήρη θεωρία που χαρτογραφεί αναλυτικά των ανθρώπινο ψυχισμό, και μια αποτελεσματική ψυχοθεραπευτική προσέγγιση για την θεραπεία των ψυχικών παθήσεων. Κεντρική θέση στη θεωρία του Φρόυντ έχει η έννοια του ασυνειδήτου. Σύμφωνα με τον ίδιο, ''Όπου ήταν Αυτό, πρέπει Εγώ να γίνει ” (Wo Es was,soll Ich werden), δηλαδή πρέπει το ασυνείδητο να γίνει συνειδητό. Αυτό επιτυγχάνεται, μεταξύ άλλων, με την εργασία πάνω στα ονείρα, που αποτελούν την βασιλική οδό προς το ασυνείδητο, αλλά και με την ερμηνευτική επεξεργασία των ασυνείδητων πλευρών του εαυτού, που εν τέλει αποκτά τον χαρακτήρα μιας ιστοριογραφικής σύνθεσης με διαγεννεαλογικά χαρακτηριστικά. Όπως ο αρχαιολόγος με την αρχαιολογική σκαπάνη, έτσι και ο θεραπευτής με όπλα την ενσυναισθητική του λειτουργία, την δική του αναλυτική εργασία, την εμπειρία, και την εκπαίδευσή του, αναζητά στα βαθύτερα στρώματα του ψυχισμού, τα σημάδια παλαιότερων εμπειριών και τραυμάτων που τροφοδοτούν συμπτώματα στο εδω και τώρα. Ωστόσο η ψυχοθεραπευτική αυτή εργασία δεν χρησιμεύει μόνο στο ξεπέρασμα ενός συμπτώματος ή ενός προβλήματος ψυχικής φύσεως. Πρόκειται για ένα πνευματικό και πολιτισμικό ταξίδι που μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να μετατρέψουν τις αδυναμίες τους σε πλεονεκτήματα, με στόχο μια καλύτερη ποιότητα ζωής. O Τheodore Reik, παραφράζοντας τον Freud, που τοποθέτησε στην υψηλότερη θέση τα αγαθά της εργασίας και της αγάπης, ερωτώμενος πως μπορεί κάποιος να εκτιμήσει αν μια αναλυτική θεραπεία υπήρξε επιτυχής, απάντησε: "Με δύο κριτήρια: Πρώτον, αν ο ασθενής ειναι τώρα ικανός να εργαστεί δίχως συμπτώματα τελειοθηρίας και άγχη. Και δεύτερον αν είναι ικανός να αγαπήσει έναν άλλον άνθρωπο χωρίς να πλημμυριστεί απο πολύ μεγάλη εχθρότητα προς αυτόν.
Psychoanalysis is Sigmund Freud’s unique intellectual creation, still being evolved by his successors. It is considered to be a complete theory of the human psyche, and an analytical mapping of it, as well as an effective psychotherapeutic approach for the treatment of mental disorders. Central to Freud’s theory is the notion of the unconscious. According to him, «Where was Id, Ego should be» (Wo Es war, soll Ich werden), i.e. the unconscious becoming conscious. This is achieved, inter alia, through working on dreams, which are the «royal road to the unconscious», and through the interpretative processing of the unconscious aspects of the self, which ultimately acquires the qualities of a historiographical composition with transgenerational features. Like an archaeologist with the excavating hoe, the therapist, with his thought, his empathic function, his own analytical work, experience and education, seeks into the deeper layers of the psyche, for signs of past experiences and traumas that fuel current symptoms. However, this psychotherapeutic work does not only aim at overcoming a symptom or a problem of mental nature. It is a spiritual and cultural journey that can help people turn their weaknesses into strengths, targeting a better quality of life. Theodore Reik, paraphrasing Freud, who considered work and love as the cornerstones of being, answering the question «how can one evaluate whether an analytical treatment has been successful?» he replied: «With two criteria: First, if the patient is now able to work without symptoms of perfectionism and stress, and secondly if the patient is able to love another person, without being swamped by great hostility towards him or her».
80 χρόνια σήμερα απο το θάνατο του Φρόιντ.
Ο Σίγκμουντ Φρόιντ έφθασε στο Λονδίνο στις 6 Ιουνίου 1938 - κυνηγημένος από τους ναζί - και από τις 27 Σεπτέμβρη εγκαταστάθηκε στην οδό 20 Maresfield Gardens οπου σήμερα στεγάζεται το μουσείο Φρόυντ.
Στο νέο του σπίτι, ο Freud λειτούργησε το ιατρείο του και ένα χώρο μελέτης στο ισόγειο, ενώ κοιμόταν σε ένα μικρό υπνοδωμάτιο στον πρώτο όροφο με την Μάρθα, την αγαπημένη σύζυγό του. Παρά την ασθένειά του, ο Φρόυντ εργάστηκε έντονα κατ...ά τους τελευταίους μήνες του 1938 και κατά το μεγαλύτερο μέρος του 1939. Είχε ένα μικρό αριθμό ασθενών σε ανάλυση και συνέχισε να γράφει.
Στις 19 Ιουλίου του '38, με τη μεσολάβηση του Στέφαν Τσβάιχ συνάντησε τον Νταλί που είχε επανειλημμένα προσπαθήσει να τον δει στη Βιέννη χωρίς επιτυχία. Ο Φρόιντ χωρίς να το επιθυμεί είχε ανακηρυχθεί από τους σουρεαλιστές σε πνευματικό ηγέτη του κινήματός τους. Ο Νταλί το '37 είχε ζωγραφίσει το έργο "Η μεταμόρφωση του Νάρκισσου" ώστε να το παρουσιάσει στον Φρόιντ όπως και έκανε στη συνάντησή τους. Κατά τη διάρκειά της ο Νταλί έκανε μερικά πρόχειρα σκίτσα του Φρόιντ από τα οποία αργότερα προέκυψε ένα πορτραίτο. Ο Τσβάιχ ουδέποτε έδειξε στον Φρόιντ το σκίτσο θεωρώντας ότι απεικόνιζε με τρόπο δραματικό τον επερχόμενο θάνατό του.
Τον τελευταίο χρόνο της ζωης του ο Freud περνούσε αρκετη ωρα στην ξαπλώστρα του στον κήπο, ανάμεσα στα λουλούδια του έχοντας δίπλα του τον αγαπημένο του σκυλο, ένα τσόου-τσόου (είχε ανέκαθεν μεγάλη αδυναμία στη συγκεκριμένη ράτσα σκύλων). Ο καρκίνος, που τον ταλαιπωρούσε από το '23, έχοντας υποστεί 32 επεμβάσεις στη στοματοφαρυγγικη κοιλότητα, έγινε όλο και πιο επιθετικός. Μέχρι την 1η Αυγούστου του 1939, ο Freud έπαυσε πλήρως την κλινική πρακτική, και περιορίστηκε στο δωμάτιο στο ισόγειο του σπιτιού απο οπου τουλάχιστον είχε θέα στον κήπο. Όπως γνωρίζουν οι μελετητές του Freud, κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών του, διάβαζε το μυθιστόρημα του Balzac, La peau de chagrin: Roman philosophique, στην πρωτότυπη γαλλική έκδοση του '20, ένα βιβλίο για έναν άνθρωπο του οποίου το δέρμα αρχίζει να αποσυντίθεται. Όπως ο Φρόιντ παρατήρησε στο γιατρό του, Max Schur, "Αυτό ειναι το κατάλληλο βιβλίο για μένα. Ασχολείται με τη συρρίκνωση και την πείνα".
Παρά την προοδευτική εξαθλίωσή του και τους πολύ οδυνηρούς πόνους, ο Freud έζησε τις τελευταίες μέρες του με σθένος. Η αδελφή της Μαρθα Φρόιντ και στενή του φιλη Mina Bernays, παρατήρησε ότι ο οποιοσδήποτε άλλος άνθρωπος θα ειχε ηδη αυτοκτονήσει.
Στις πρωτες πρωινές ώρες του πρωινού της 23ης Σεπτεμβρίου 1939, ο 83χρονος Σίγκμουντ Φρόιντ, βοηθούμενος από έγχυση μορφίνης, πέθανε σε ένα μικρό ντιβάνι, λίγα μέτρα μακριά από το διάσημο ψυχαναλυτικό του ντιβάνι.
See MoreΟ ουρανός πάνω από το Βερολίνο (Der Himmel über Berlin) ή Τα φτερα του ερωτα (Wings of desire). Η ταινία-σύμβολο του Βιμ Βέντερς που μας σύστησε τον Bruno Ganz, τον άγγελο που επέλεξε τη θνητότητα, το πέρασμα απο τη μοναξιά στην αγάπη, ισως τον πιο εμβληματικό ηθοποιό του Ευρωπαϊκού κινηματογράφου της μελαγχολίας, που πέθανε χθες στα 77 του χρόνια. Ήταν τέτοια η ταύτιση με το ρόλο του εξανθρωπισμένου αγγέλου που όπως ο ίδιος διηγούνταν, επιβάτες σε αεροπορικές πτήσεις του έλε...γαν ότι αισθάνονται ασφαλείς συνταξιδεύοντας μαζί του.
Όταν το παιδί ήταν παιδί περπατούσε κουνώντας τα χέρια του. Ήθελε το ρυάκι να είναι ποτάμι, το ποτάμι να είναι χείμαρρος, κι η λακκούβα αυτή, θάλασσα. Όταν το παιδί ήταν παιδί, δεν ήξερε ότι ήταν παιδί. Γι' αυτο όλα είχαν ψυχή, και όλες οι ψυχές ήταν ένα. Όταν το παιδί ήταν παιδί, δεν είχε καμία γνώμη για τίποτα, δεν είχε συνήθειες, συχνά καθοταν σταυροπόδι, ξεκινουσε να τρέχει, πετούσαν τα μαλλιά του κι όταν το φωτογράφιζαν στεκόταν σοβαρό
See MoreΙδιαίτερες ευχαριστίες για την πρόσκληση, στην κυρία Εύα Κογιαννάκη, προϊστάμενη της υπηρεσίας επιμελητών ανηλίκων Αθηνών και στο ίδρυμα Λασκαρίδη. Το σεμινάριο απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων και σε φοιτητές, προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς. Τίτλος του σεμιναρίου: "Ο ρόλος του εκπαιδευτικού στη διαχείριση προβλημάτων των παιδιών και των εφήβων και στην ανάπτυξη δεξιοτήτων επικοινωνίας".
Παγκόσμια ημέρα ψυχικής υγείας σήμερα, και ημέρα γέννησης του Thelonious Monk, του μεγάλου μουσικού της jazz, που γεννήθηκε στις 10.10.1917 και έζησε ως τα 65 του χρόνια, με σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας. Ήταν ένας απο τους τρεις βασικούς δημιουργούς (μαζί με τον Dizzy Gillespie και Charlie Parker) του ρεύματος της μουσικής bebop μεταπολεμικά, που έβγαλε τους μουσικούς της jazz (μαύρους ως επί το πλείστον) από το ρόλο του διασκεδαστή των λευκών, δίνοντάς τους ταυτότητα ava...ntgarde καλλιτεχνών που εκφράζονταν πηγαία πάνω στη μουσική φόρμα.
Έμαθε πιάνο από μικρό παιδί, και δέχτηκε κριτική για το εκκεντρικό και υποτιθέμενα ατάλαντο στυλ του. Συνήθως χτυπούσε έντονα τα πλήκτρα δίνοντας έμφαση στον κρουστό χαρακτήρα του πιάνου, μουρμούριζε καθώς έπαιζε, ή καμιά φορά σταματούσε να παίζει, σηκωνόταν από το πιάνο για να χορέψει και μετά συνέχιζε. Η εκκεντρική του συμπεριφορά στο παίξιμο δεν περιοριζόταν αποκλειστικά και μόνο εκεί. Η ψυχική του υγεία, με διαγνώσεις διπολικής διαταραχής και νοσηλείες, αποτελούσε μεγαλο πρόβλημα για τον ίδιο και την οικογένειά του. Στα μέσα της δεκαετίας του '70, εξαφανίστηκε από το προσκήνιο. Ο γιος του υποστήριζε ότι κάποιες φορές δεν τον θυμόταν καθόλου, ενώ κάποια στιγμή σταμάτησε να μιλάει. Πέθανε στις 17 Φλεβάρη του 1982 από εγκεφαλικό, αφήνοντας μια τεράστια κληρονομιά στη jazz μουσική.
See MoreΙστότοπος για τον εκφοβισμό
Τι είναι η ψυχανάλυση? Μέρος 1ο: Είναι παράξενη? (ελληνικοί υπότιτλοι)
Τι είναι η Ψυχανάλυση? Μέρος 2ο: Η σεξουαλικότητα (Αγγλικοί υπότιτλοι)
Τι είναι η Ψυχανάλυση? Μέρος 3ο: Το οιδιπόδειο σύμπλεγμα (αγγλικοί υπότιτλοι)
Τι είναι η Ψυχανάλυση? Μέρος 4ο: Το Εγώ, το Εκείνο, το Υπερεγώ (Αγγλικοί υπότιτλοι)
Ο ιδιοφυής μουσικός και συνθέτης, ψυχή των Radiohead, Thom Yorke : «Στο σχολείο με φώναζαν σαλαμάνδρα επειδή το ένα μου μάτι είναι πιο μικρό από το άλλο. Οι συμμαθητές μου, μου πετούσαν στο κεφάλι τις ποιητικές συλλογές που διάβαζα και τα κορίτσια που μου άρεσαν με χλεύαζαν λέγοντάς μου ότι είμαι loser και ψυχαναγκαστικός. Ο πατέρας μου με έλεγε ερπετό και ανίκανο να γοητεύσω μια γυναίκα. Μετά από όλα αυτά, ασχολήθηκα ακόμα περισσότερο με την ποίηση και τη μουσική. Αν μου ζητούσαν να συμβουλέψω κάτι τους νέους, θα ήταν να μη φοβούνται τη μοναξιά και να συγχωρούν αμέσως. Εχθροί είναι αυτοί που μισούμε και όχι αυτοί που μας μισούν. Ό,τι επιτυχία έκανα, την οφείλω στα πολύ δύσκολα παιδικά μου χρόνια.
Με λένε Thom Yorke, είμαι πρωτίστως πατέρας και μετά ο τραγουδιστής των RADIOHEAD.»
Η Ελληνική Ψυχαναλυτική Εταιρεία ανακοίνωσε το 12ο ετήσιο συνέδριό της που θα διεξαχθεί στις 24 και 25 Νοέμβρη με θέμα "ΦΥΛΟ, ΓΕΝΟΣ, ΑΜΦΙΦΥΛΙΕΣ" με κεντρική ομιλήτρια τη Μαρίλια Αϊζενστάιν.
Το θέμα είναι επίκαιρο όσο ποτέ, μιας και είναι θερμή η αντιπαραβολή απόψεων πάνω στο ζήτημα του βιολογικού φύλου και των δικαιωμάτων του σεξουαλικού αυτοκαθορισμού. Η αναπαράσταση γένους και οι ποικίλες μορφές της ψυχοσεξουαλικής οργάνωσης του υποκειμένου πηγάζουν απο τον πυρήνα της φροϋδ...
Continue ReadingO Steven Hawking, καθηγητής θεωρητικής κοσμολογίας στο Cambridge, σε ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για την κατάθλιψη: "οι μαύρες τρύπες δεν είναι όσο μαύρες συνήθως ζωγραφίζονται. Δεν είναι οι αιώνιες φυλακές που κάποτε νομίζαμε. Μπορεί κανείς να βρει μια έξοδο απο μια μαύρη τρύπα είτε να οδηγηθεί σε ένα άλλο σύμπαν. Αν αισθάνεστε οτι βρίσκεστε μέσα σε μια μαύρη τρύπα, μην τα παρατάτε. Υπάρχει διέξοδος."
Μιλώντας για την ασθένεια που τον καθήλωσε σε σχεδόν απόλυτη ακινησία σε νεαρή ηλικία, σημειώνει: "Είναι σημαντικό να μην εγκλωβίζεται κανείς στο θυμό όσο κι αν η ζωή φαίνεται δύσκολη, γιατί μπορεί να βυθιστεί σε απόλυτη απελπισία αν δεν μπορεί έστω λίγο να γελάσει με τον εαυτό του ή με την ίδια τη ζωή".
1-3 Δεκέμβρη: Συνέδριο αφιερωμένο στο έργο του Κορνήλιου Καστοριάδη, 20 χρόνια από το θάνατό του. Στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Συμμετοχή στο σεμινάριο που διοργανώνει το "Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη" με θέμα την εφηβεία. Απευθύνεται σε καθηγητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και σε φοιτητές-απόφοιτους καθηγητικών σχολών/ψυχολογίας
Η ψυχανάλυση αποτελεί ένα συνταρακτικό νοητικό δημιούργημα που επιστέγασε κλινικά ο Sigmund Freud, εξέλιξαν και συνεχίζουν να εξελίσσουν οι πνευματικοί του απόγονοι. Αποτελεί κυρίως μια πλήρη θεωρία για τον ανθρώπινο ψυχισμό, τον οποίο χαρτογραφεί αναλυτικά, αλλά και μια αποτελεσματική ψυχοθεραπευτική προσέγγιση για τη θεραπεία των ψυχικών παθήσεων. Κεντρική θέση στη θεωρία του Φρόυντ έχει η έννοια του ασυνείδητου. Σύμφωνα με τον ίδιο, ''Όπου Αυτό ήταν, εκεί Εγώ οφείλω να υπά...
Continue Reading